بایگانی سال 2024

خونریزی بعد از عمل بینی یکی از عوارضی است که گاهی پس از جراحی به شکل خفیف وجود دارد. اغلب خونریزی ها به شکل خونابه از بینی خارج می شوند که اغلب به دلیل تغییرات در بافت و ساختار بینی است. اگر چه ترشح خونابه ها بعد از کاملا طبیعی است، اما تشدید یا تداوم آن می تواند یک خطر جدی محسوب شود. به منظور آشنایی بیشتر با علت و راه های درمان خونریزی بعد از عمل بینی تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.

آیا خونریزی بعد از جراحی بینی طبیعی است؟

داشتن خونریزی پس از جراحی بینی به صورت خفیف، طبیعی در نظر گرفته می شود. ممکن است در روزهای اول کمی شدید باشد اما به مرور زمان کاهش یافته و کاملا قطع می شود. به طور کلی، در روزهای ابتدایی بعد از عمل نشت خون به رنگ روشن مخلوط با ترشحات بینی دیده می شود. گاهی اوقات ممکن است لخته خون بعد از عمل بینی خارج شوند.

خونریزی بعد از جراحی بینی چقدر ادامه دارد؟

در عرض چند روز پس از جراحی بینی، این ترشحات بینی همراه با خون کاهش یافته و به طور کامل ناپدید می شوند. در مواردی که آسیبی به بینی وارد شود، ممکن است خونریزی کمی بیشتر باشد.

در چه صورت خونریزی بعد از عمل بینی خطرناک است؟

اگر مقدار زیادی خون تازه به طور مداوم جریان دارد، حتما باید با پزشک خود تماس بگیرید. اگر خونریزی به هیچ وجه قطع نشد، ممکن است لازم باشد داخل بینی را بررسی کرده و دوباره تامپون قرار دهید. خونریزی بعد از جراحی بینی در یک درصد بیماران به عنوان یک عارضه دیده می شود. ارتباط با پزشک به مداخله زودهنگام و حل سریع مشکل کمک می کند. در صورت خونریزی بعد از جراحی بینی، ممکن است نیاز به گذاشتن بافر جدید و گاهی مداخله تحت بیهوشی باشد.

عوارض خونریزی بعد از جراحی بینی

ترشح خونابه یا خونریزی های خفیف بعد از جراحی جای نگرانی ندارد و با طی شدن دوره نقاهت برطرف می شود. اما چنانچه خونریزی های شدید به دلایل مختلف ایجاد شود، ممکن است باعث باز شدن بخیه ها شود. اگر خونریزی در اثر آسیب یا ضربه رخ دهد نیز امکان کجی بینی بیشتر خواهد شد. به همین علت توصیه می شود بعد از عمل از بینی خود در برابر آسیب ها محافظت کنید.

علت خونریزی بعد از عمل بینی چیست؟

ترشح خونابه بعد از عمل بینی اغلب به دلیل باقی ماندن خون های حین عمل جراحی رخ می دهد. اما دلایل دیگری وجود دارد که می تواند باعث خونریزی بعد از عمل شود که مهمترین آن ها عبارتند از:

افزایش تورم

خشکی مخاط بینی

گرفتگی و انسداد بینی

وارد شدن آسیب یا ضربه شدی به بینی

مالش یا دست کاری کردن بینی

پایین نگه داشتن یا خم کردن سر در روزهای ابتدایی بعد از عمل

افزایش فشار خون ناشی از داروهای بیهوشی

مصرف داروهایی مانند آسپرین، پروفن و ناپروکسن که خاصیت ضد انعقاد کنندگی خون را دارند.

مصرف مصرف مکمل های گیاهی و ویتامین E

عدم وجود ویتامین K کافی در بدن

ابتلا به بیماری های اختلال انعقاد خون مانند همو فیلی

سیگار کشیدن بعد از عمل بینی

انجام فعالیت های سنگین یا ورزش بعد از عمل بینی

برای قطع خونریزی بعد از جراحی بینی چه باید کرد؟

اولین کاری که بیماران باید برای خونریزی هایی که بعد از جراحی به شدت ادامه دارد یا قطع نمی شود انجام دهند، مشورت با پزشک است. علاوه بر این نباید فراموش کرد که ضربات وارده به ناحیه بینی باعث افزایش خونریزی می شود. خونریزی بعد از جراحی بینی معمولا زمانی اتفاق می افتد که بیماران نتوانند به اندازه کافی از ناحیه بینی محافظت کنند و از مکمل های گیاهی استفاده کنند.

به محض خونریزی شدید سر خود را به عقب برده و از خم کردن آن اجتناب کنید. سپس، از یک کمپرس یخ برای کاهش خونریزی استفاده کنید. پس از مراجعه به پزشک ممکن است در تامپون برای کنترل خونریزی استفاده شود. در صورت مشخص نبودن علت و محل خونریزی، ممکن است عمل جراحی برای بستن رگ های خونی بینی انجام شود.

لخته خون بعد از جراحی بینی

لخته خون بعد از عمل بینی اغلب به دلیل گرفتگی شدید بینی در چند هفته بعد از عمل رخ می دهد. معمولا اصلاح نشدن انحراف تیغه بینی باعث ایجاد لخته خون می شود. از طرفی خشکی بینی و عدم شستشو بینی می تواند لخته های خون را به وجود آورند که اغلب راه بینی را مسدود می کنند. جهت پیشگیری از ایجاد لخته های خون توصیه می شود که بینی را به طور مرتب با سرم شستشو تمیز کنید تا خشکی یا گرفتگی همراه با لخته خون ایجاد نشود.

پیشگیری از خونریزی بعد از عمل بینی

رعایت برخی نکات قبل و بعد از عمل بینی می تواند از بروز این عارضه جلوگیری کند که مهمترین آن ها عبارتند از:

بعد از جراحی زیبایی بینی، برای کاهش تورم از کمپرس یخ در اطراف بینی استفاده کنید.

از اسپری های شستشو برای جلوگیری از خشکی و گرفتگی بینی استفاده کنید.

برای خوابیدن از دو بالش استفاده کنید تا سر را بالا نگه دارد.

بعد از جراحی بینی دمای اتاق باید ۲۲-۲۳ درجه باشد.

از قرار گرفتن در زیر نور خورشید در دمای بالا خودداری کنید.

از عطسه و سرفه ناگهانی خودداری کنید.

استراحت کرده و فعالیت های سنگین را متوقف کنید.

از مصرف مکمل های گیاهی و داروهای ضد انعقاد خون، قبل و بعد از عمل بینی اجتناب کنید.

کشیدن سیگار را قبل و بعد از عمل بینی متوقف کنید.

خونریزی بعد از جراحی بینی یکی از عوارضی است که در هر بیمار دیده می شود. بینی باید از ضرباتی که ممکن است باعث افزایش خونریزی شود محافظت شود و به مصرف دارو توجه شود. در این مرحله، مکمل های گیاهی نباید قبل و بعد از عمل مصرف شود. در شرایط امروزی خطر خونریزی بعد از عمل بینی بسیار کم است. بیماران فقط باید طبق توصیه پزشک عمل کنند و در صورت خونریزی با آرامش به پزشک مراجعه کنند.

تیغه بینی یا سپتوم (septum) تیغه‌ای است نازک که در وسط بینی قرار داشته و به عنوان جدا کننده دو حفره بینی عمل می کند. گاهی این تیغه به دلایل مختلف مادرزادی یا وارد شدن ضربه در اثر تصادف و آسیب دچار انحراف می شود. انحراف تیغه سپتوم باعث انسداد مجاری هوا می شود و مشکلات تنفسی ایجاد کند. اما سوال اینجاست که انحراف تیغه بینی چیست و چه علائمی دارد؟ به منظور آشنایی بیشتر با درمان علائم انحراف بینی تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.

انحراف تیغه بینی چیست؟

تیغه بینی دیواره ای است که از غضروف و بافت همبند ساخته شده است. این تیغه مجاری بینی را از هم جدا می کند. ضخامت این تیغه بین یک الی دو میلیمتر است و از لحاظ ساختمانی بینی را به دو قسمت تقسیم می کند. وظیفه اصلی تیغه بینی جدا کردن دو قسمت بینی از یکدیگر بوده و به عبارتی وظیفه تنظیم هوای ورودی به بینی را برعهده دارد. اما تیغه بینی وظیفه مهم دیگری هم دارد که آن حفظ شکل ظاهری بینی و تقارن است.

یکی از سوالات متداولی که اکثر مراجعه کنندگان مطرح می کنند، این است که انحراف تیغه بینی چیست؟ همانطور که اشاره شد، سپتوم یا تیغه بینی یک دیواره است که بینی را به دو قسمت مساوی تقسیم می کند. زمانی که این تیغه به شدت به سمت یک طرف متمایل می شود، مجرای بینی در یک سمت محدودتر و در برخی مواقع مسدود می شود. باتوجه به شدت انحراف، گاهی انسداد بینی، کاهش جریان هوا و مشکلات تنفسی ممکن رخ دهد. سپتوم نامناسب همچنین می تواند با تخلیه بینی تداخل داشته باشد و منجر به افزایش میزان عفونت و ترشح بعد از بینی شود.

علت انحراف بینی

انحراف تیغه بینی می تواند دلایل مختلفی داشته باشد، اما به طورکلی این عارضه به شکل ژنتیکی یا اکتسابی رخ می دهد. برخی از افراد از بدو تولد به شکل وراثتی از انحراف بینی رنج می برند. انحراف سپتوم می تواند در داخل رحم، یا زمانی که جنین هنوز در رحم است و همچنین در طول فرآیند زایمان ایجاد شود. تیغه های انحرافی بینی که از بدو تولد وجود دارند اغلب شکل S یا C دارند.

آنها معمولاً صاف هستند و بیشتر در قسمت قدامی (جلویی) بینی رخ می دهند. البته میزان انحراف ممکن است با افزایش سن به طور طبیعی افزایش یا تغییر کند. علاوه بر انحراف های مادرزادی، مشکلات اکتسابی مانند تصادفات، دعواهای منجر به ضرب و برخورد جسم سخت به بینی هم می توانند موجب شکستگی و انحراف تیغه بینی گردند.

علائم انحراف تیغه بینی چیست؟

از نشانه های اصلی انحراف تیغه بینی می توان به انسداد تنفسی، عفونت یا التهاب غشاهای مخاطی بینی اشاره کرد. تنفس دهانی منجر به خشکی گلو به هنگام خواب خواهد شد و نتیجتا فرد مبتلا به انحراف تیغه بینی خواب شبانۀ خوبی نخواهد داشت.

انحراف تیغه بینی همچنین ممکن است سبب انسداد مجاری سینوس ها شود. در این شرایط ترشحات سینوس ها در داخل آنها تجمع پیدا می کند و سینوزیت ایجاد می گردد. انحراف تیغۀ بینی می تواند با علائم دیگری از قبیل گرفتگی بینی، خونریزی مکرر از بینی، خرخر شبانه، سردرد، کاهش حس بویایی و همچنین انحراف ظاهر بینی نیز همراه باشد. به طورکلی، علائم انحراف سپتوم عبارتند از:

انسداد بینی، اغلب در یک طرف شدیدتر است

گرفتگی بینی

عفونت های مکرر سینوسی

عفونت های سینوسی که به دارو مقاوم هستند

خونریزی های مکرر بینی

خشکی بینی

تنفس پر صدا هنگام خواب

صدای سوت هنگام دم یا بازدم

درد صورت

سردرد

خرناس و خروپف

تمایل به خوابیدن به یک طرف، اغلب در طرف مقابل مجرای مسدود شده بینی

آپنه خواب (در موارد شدید)

مواردی که بدشکلی قابل توجهی دارند به دلیل مجاری تنفسی کوچکتر و وابستگی به تنفس بینی می توانند در نوزادان شدیدتر باشند. توجه داشته باشید که عوارض موارد شدید می تواند کشنده باشد. توجه داشته باشید که علائم این عارضه معمولا با نشانه های عفونت تنفسی، سرماخوردگی یا آلرژی مشابه است، لذا برای تشخیص صحیح به متخصص گوش، حلق و بینی مراجعه نمایید.

انحراف بینی چگونه تشخیص داده می شود؟

انحراف بینی توسط متخصص گوش و حلق و بینی تشخیص داده می شود. معاینه تیغه بینی معمولاً به راحتی با اسپکولوم بینی و نور انجام می شود. این معاینه می تواند به پزشک کمک کند تا برخی از بیماری هایی را که ممکن است با انحراف تیغه بینی همراه یا در نتیجه انحراف تیغه بینی رخ دهد، مانند سینوزیت، بزرگ شدن لوزه ها یا پولیپ بینی، احتقان بینی، و بزرگ شدن شاخک بینی بینی ناشی از آلرژی، تشخیص دهد. گاهی ممکن است برای تشخیص انحراف بینی به آزمایشات یا اقدامات پزشکی بیشتری مانند آندوسکوپی بینی نیاز باشد. این روش شامل قرار دادن یک لوله نازک و انعطاف پذیر مجهز به دوربین در عمق بینی یا سی تی اسکن است.

درمان انحراف تیغه بینی

یکی از اصلی ترین سوالاتی که افراد پس از تشخیص انحراف بینی مطرح می کنند این است که بهترین روش درمان انحراف تیغه بینی چیست؟ در پاسخ به این سوال باید گفت که به طور کلی این عارضه با دو رویکرد جراحی و بدون جراحی انجام می شود.

درمان انحراف بینی بدون جراحی

درمان های بدون جراحی اغلب شامل درمان دارویی می شود که می تواند به کاهش علائم این بیماری کمک می کند. توجه داشته باشید که درمان خانگی انحراف بینی یا درمان انحراف بینی با داروهای گیاهی نمی تواند سبب اصلاح انحراف تیغه سپتوم شود. در حقیقت درمان دارویی و رعایت برخی نکات ساده در خانه تنها می تواند از علائم این عارضه بکاهد. لذا درمان قطعی انحراف بینی بدون مداخلات پزشکی میسر نخواهد بود.

درمان انحراف بینی با دارو

درمان انحراف بینی با دارو یکی از روش های موثر بدون جراحی به شمار می رود. داروهایی که برای کمک به تنفس از طریق بینی طراحی شده اند می توانند به تسکین علائم جزئی انحراف بینی کمک کنند. این داروها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

آنتی هیستامین ها: این داروها به کاهش انسداد بینی و آبریزش بینی کمک می کنند و در صورت سرماخوردگی استفاده می شوند. البته شایان ذکر است که این داروها ممکن است عوارض جانبی مانند خواب آلودگی و دشواری در انجام کارهایی که نیاز به هماهنگی دارند مانند رانندگی ایجاد کنند.

داروهای ضد احتقان (ضد گرفتگی): این داروها به کاهش تورم بافت های بینی و باز نگه داشتن مجرای بینی کمک می کنند که به شکل قرص یا اسپری مصرف می شوند.

اسپری های استروئیدی: این اسپری ها التهاب و تجمع مواد داخل بینی را کاهش داده و از آبریزش بینی جلوگیری می کند. درمان با این اسپری ها ممکن است یک تا سه هفته طول بکشد.

عمل جراحی

اگر داروها به تسکین علائم انحراف بینی کمک نکنند ، ممکن است جراحی به نام سپتوپلاستی برای اصلاح انحراف تیغه بینی مورد نیاز باشد. در برخی موارد، برای بهبود ظاهر بینی همراه با سپتوپلاستی، ممکن است نیاز به عمل زیبایی بینی باشد. توجه داشته باشید که درمان انحراف بینی در کودکان از طریق عمل جراحی سپتوپلاستی پس از پایان سن بلوغ توصیه می شود.

یکی از اقداماتی که اکثر افراد بعد از عمل بینی انجام می دهند، استفاده از چسب بینی است. شاید برای شما نیز این سوال مطرح شود که اهمیت چسب زدن بینی بعد از عمل چیست؟ مدت زمان چسب بینی چند ماه است؟ عوارض زیاد چسب زدن بینی چیست؟ نحوه چسب زدن به بینی بعد از عمل چگونه است؟ به منظور آشنایی بیشتر با اهمیت و نحوه صحیح چسب زدن بینی بعد از عمل تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.

فواید چسب بینی بعد از عمل

اگرچه چسب بینی به عنوان یک هشدار به اطرافیان شناخته می شود، اما در واقع با دو هدف کاهش تورم بعد از عمل و جلوگیری از آسیب به بینی استفاده می گردد. همان طور که می دانید، تورم بعد از جراحی بینی شایع ترین عارضه بعد از جراحی بینی به شمار می رود که با توجه به نوع بینی متفاوت است. از مهمترین اقداماتی که برای کاهش این تورم انجام می شود، چسب زدن بینی است که می تواند در کاهش ورم بعد از عمل بسیار موثر است. علاوه بر کاهش تورم، چسب بینی بعد از عمل می تواند از آسیب ها و صدمات احتمالی به بینی جلوگیری کند. همچنین، چسب بینی روند بهبودی زخم ها را سریع تر کرده و احتمال تشکیل بافت زخم در بینی را تا حد زیادی کاهش می دهد.

نحوه برداشتن چسب بینی

معمولا نحوه چسب زدن و برداشتن چسب بینی توسط جراح آموزش داده خواهد شد. با این حال دو روش برای برداشتن چسب استفاده می شود که به شرح زیر است:

برای باز کردن چسبها ابتدا زیر دوش آب ولرم چند دقیقه به آب اجازه دهید بر روی چسب ها جاری شود. سپس بر روی چسبها کف صابون زده و آنها را دانه دانه از سمت پایین به بالا به آرامی بردارید. توجه داشته باشید که برداشتن چسبها از سمت بالا به پایین ممنوع است. وقتی تمام چسبها برداشته شد، بینی را با ملایمت با کف صابون شسته و خشک کرده و مطابق توضیحات زیر چسب بزنید.

استفاده از مواد حلال چسب نیز روش دیگری برای برداشتن چسب بینی به شمار می رود. پس از حل شدن چسب می توانید قطعات باقی مانده را به آرامی بردارید.

مراحل چسب زدن بینی بعد از عمل به شرح زیر است:

ابتدا یک قطعه چسب را به طول تقریبی چهار سانتیمتر بریده و آنرا در بالای نوک بینی بچسبانید. این چسب را با فشار بیشتری بچسبانید. توجه داشته باشید که نوک بینی هرگز توسط چسب پوشانده نمیشود.

چسب دوم را اندکی کوتاهتر بریده و طوری در بالای چسب اول بچسبانید که حدودا یک سوم چسب اول را بپوشاند.

چسب سوم را اندکی کوتاهتر بریده و طوری در بالای چسب دوم بچسبانید که تفریبا یک سوم چسب دوم را بپوشاند.

چسب چهارم را اندکی کوتاهتر (حدود سه و نیم سانت) بریده و آنرا بر روی بالاترین ناحیه بینی قرار دهید بطوریکه مقداری از چسب سوم را بپوشاند. بالاترین نقطه این چسب در محاذات خطی قرار میگیرد که گوشه های داخلی دو چشم را به هم وصل می نماید؛ اینکه این چسب چقدر از چسب سوم را میپوشاند اهمیتی ندارد.

تکه ای از چسب را به طول ۷ سانتیمتر بریده و آنرا اندکی باریک کنید. این چسب را طوری در زیر نوک بینی بچسبانید که سوراخهای بینی را نپوشاند (چسب باید با لبه سوراخهای بینی یکی دو میلیمتر فاصله داشته باشد). سپس زبانه های چسب را به سمت بالا و عقب بکشید بطوریکه این زبانه ها از هم باز شده و از روبرو حالتی شبیه به عدد “۷” پیدا کنند. البته توجه داشته باشید که زبانه های چسب موازی با هم قرار نمی گیرند.

در نهایت یک تکه از چسب را درست به اندازه چسب اول (۴ سانت) بریده و آنرا دقیقا روی چسب اول قرار دهید.

معمولا نحوه چسب زدن و برداشتن چسب بینی توسط جراح آموزش داده خواهد شد. با این حال دو روش برای برداشتن چسب استفاده می شود که به شرح زیر است:

برای برداشتن چسب بینی می توانید به حمام رفته و در اثر بخار آب حمام، چسب ها شل شده و به آرامی با موچین یا پنس آن را بردارید.

استفاده از مواد حلال چسب نیز روش دیگری برای برداشتن چسب بینی به شمار می رود. پس از حل شدن چسب می توانید قطعات باقی مانده را به آرامی بردارید.

دفعات تعویض چسب بینی

به طورکلی، تا دو هفته ابتدایی، چسب بینی توسط جراح تعویض خواهد شد. پس دو هفته، جراح نحوه چسب زدن بینی را به فرد آموزش می دهد تا در صورت نیاز آن را انجام دهد. در مجموع نوع پوست و محیطی که بیمار قرار دارد بر تعداد دفعات تعویض چسب بینی، بستگی دارد. به عنوان مثال اگر پوست خشکی دارد، می توانید هر ۳ روز یک بار آن را تعویض کنید. در حالی که در پوست های چرب تعویض چسب باید هر روز انجام شود. توجه داشته باشید به هنگام تعویض چسب بینی از هرگونه فشار خودداری کرده و قبل از چسب زدن سطح بینی را تمیز و خشک کنید.

مدت زمان چسب زدن بینی بعد از عمل

به طور کلی، بینی یک هفته بعد از جراحی و برداشتن اسپیلنت (گچ بینی)، بین ۱ تا ۳ ماه از چسب بینی بعد از عمل استفاده می شود. با این حال، با توجه به تشخیص پزشک و نوع بینی بیمار، مدت زمان توصیه شده برای چسب بینی در افراد مختلف، متفاوت خواهد بود.

مدت زمان چسب بینی گوشتی

از آنجایی که میزان تغییرات در عمل بینی گوشتی بیشتر است، احتمال ورم بیشتر خواهد بود. بسیاری از افراد بر این باورند که مدت زمان چسب زدن بینی های گوشتی بیشتر از استخوانی است، اما برخی از پزشکان تفاوتی در مدت زمان چسب زدن انواع بینی ها در نظر نمی گیرند. در واقع مدت زمان زدن چسب و برداشتن آن تنها به صلاحدید و تشخیص پزشک بستگی دارد، لذا از برداشتن چسب بینی بدون مشورت پزشک خودداری کنید.

عوارض اشتباه چسب زدن به بینی

شاید برخی از اطرافیان شما را تشویق به زدن چسب بینی سفت و محکم می کنند تا تورم ناشی از عمل سریع تر بخوابد. یا برخی افراد از ظاهر نوک بینی خود راضی نیستند و چسب بینی را در نوک بینی بسیار بالا می شکند، اما بهتر است بدانید که اشتباه چسب زدن می تواند به بینی آسیب وارد کند. به همین علت توصیه می شود که نحوه چسب زدن بینی بعد از عمل را به خوبی از پزشک یاد گرفته و چسب را با فشار ملایم روی بینی بچسبانید.

لازم به ذکر است بسیاری از افراد باتوجه به توصیه جراح بینی خود از برداشتن چسب بینی امتناع کرده و آن را برای مدت طولانی روی بینی نگه می دارند. . اما بهتر است بدانید که استفاده طولانی مدت از چسب بینی نه تنها مفید است، بلکه باعث حساسیت و واکنش های پوستی می شود. توجه داشته باشید که چسب بینی برای مدت زمان طولانی هیچ تاثیری بر فرم نهایی آن نخواهد داشت.

اگرچه انتخاب بهترین جراح بینی از موثرترین فاکتورها در نتیجه عمل بینی است، اما مراقبت های بعد از عمل نیز به همان اندازه حائز اهمیت هستند. یکی از اقداماتی که جهت کاهش تورم و جلوگیری از آسیب به بینی انجام می شود، زدن چسب بینی است. اگرچه نحوه زدن چسب بینی بعد از عمل دشوار نیست، اما رعایت فشار یکنواخت به هنگام چسب زدن از مهمترین نکات آن محسوب می شود. در نهایت توصیه می شود شیوه صحیح چسب بینی را از جراح خود آموزش دیده و از از استفاده طولانی مدت چسب روی بینی اجتناب کنید.

پولیپ بینی به توده خاکستری و گاهاً بی رنگ داخل بینی اطلاق می شود که معمولا از مخاط سینوس ها یا از خود بینی منشأ می گیرد ، وجود این توده ها باعث ایجاد مشکلات آزار دهنده ای مثل عدم تنفس راحت و همچنین تغییر صدا می شود. افرادی که با این مشکلات دست و پنجه نرم می کنند باید برای درمان و همچنین جلوگیری از عوارض شدیدی مانند آپنه خواب که بسیار خطرناک نیز می باشد به پزشک مراجعه کرده و راه های درمانی موثر را در پیش بگیرند.

پولیپ بینی چیست و چه علائمی دارد ؟

برای ایجاد شدن این عارضه علل مشخصی وجود ندارد ولی التهابات و عفونت های مزمن می تواند موجب پیدایش پولیپ بینی شود. معمولا پولیپ به دلیل آلرژی بینی ایجاد می شود که امکان دارد با حساسیت هایی همچون آسم یا حساسیت پوستی همراه باشد. بر اثر حساسیت ، مخاط بینی متورم می شوند و به حالت یک نسج اضافی در می آیند و درون بینی و نسج ها را نیز پر می کنند و به تدریج به اندازه آن اضافه میشود. در صورتی که آلرژی به موقع درمان شود از به وجود آمدن پولیپ جلوگیری می شود یا بروز آن به تعویق می افتد.

چه افرادی بیشتر در معرض ابتلا به پولیپ بینی قرار دارند ؟

کودکان : کودکان مبتلا به بیماری هایی اعم از سینوزیت مزمن ، آسم ، اختلالات تنفسی و زکام ؛ بیش از دیگر کودکان در معرض ابتلا به پولیپ بینی قرار دارند.

میانسالان : پوليپ بيني غالبا در افراد بالای 40 سال شیوع زیادی دارد.

زنان : آمار ابتلا به پوليپ بيني در زنان بیشتر از مردان است.

علائم پولیپ بینی

پولیپ در حقیقت به التهاب موجود در مجاری بینی و سینوس ها یعنی سینوزیت مزمن ، مربوط است ؛ البته در برخی موارد ممکن است که فردی مبتلا به سینوزیت مزمن باشد اما پولیپ بینی نداشته باشد. پولیپ ها از لحاظ ظاهری به صورت زائده داخل بینی کاملا نرم می باشند، اما در عین حال قابل لمس نیستند؛ از این رو چنانچه اندازه آن ها کوچک باشد قاعدتا فرد متوجه وجود پولیپ در بینی خود نخواهد شد. پولیپ ها، تنها در صورتی که بزرگ بوده یا تعدد آن ها زیاد باشد می توانند منجر به انسداد مجاری بینی شوند. لازم به ذکر است سینوزیت مزمن و پولیپ بینی دارای علائم مشابه و یکسانی می باشند که عبارتند از :

آبریزش از پشت بینی

افت یا عدم حس بویایی

خرو پف کردن در خواب

انسداد و گرفتگی مداوم بینی

درد در ناحیه سر و صورت

خارش در نواحی اطراف چشم

درد در قسمت دندان های فک بالا

احساس فشار بر روی صورت و پیشانی

راه های تشخیص پولیپ بینی

یکی از پر تکرار ترین سوالات سلامت جویان در خصوص پولیپ های بینی این است که از کجا بفهمیم پولیپ بینی داریم. در خصوص پاسخ این سوال باید بگویم ،  پوليپ بيني از طریق معاینه بالینی به راحتی مشخص می شود. برخی افراد بر اثر متورم شدن شاخک های تحتانی بینی که تقریبا منجر به ایجاد انسداد تنفسی می شود به اشتباه تصور می کنند که دچار پولیپ  شده اند اما پس از معاینه مشخص می شود که اثری از پولیپ در ایشان وجود ندارد.

درمان پولیپ بینی با جراحی بینی

در صورتی که اندازه پولیپ به حدی برسد که باعث انسداد بینی شود جهت برداشتن آن نیاز به عمل جراحی بینی می باشد. به این دلیل که به طور معمول منشأ پولیپ از داخل سینوس ها است ، در صورتی که فقط پوليپ بيني خارج شود احتمال عود آن از زمانی که با آندوسکوپ داخل سینوس ها نیز از وجود پولیپ تخلیه شود بیشتر است. بنابراین بعد از عمل جراحی ، احتمال عود پولیپ وجود دارد ولی درمان ضد آلرژی برای به تعویق انداختن پیدایش پولیپ یا کاستن از سرعت رشد آن موثر می باشد. عمل جراحی پولیپ بینی ، هم تحت نیمه بیهوشی و هم تحت بیهوشی کامل قابل انجام است. مدت زمان انجام عمل جراحی بینی تقریبا 20 دقیقه است و بیمار در همان روز ترخیص می شود. به مدت 10 روز پس از عمل می بایستی آنتی بیوتیک مصرف شود و استفاده از دارو های ضد آلرژی نیز جهت به تعویق انداختن عود پولیپ ضروری است.

درمان پولیپ بینی با قطره ها و قرص های استروئیدی

پزشک بعد از انجام بررسی های لازم و همچنین تشخیص این عارضه در شما بیماران عزیز ، در صورت تشخیص خوش خیم بودن آن ها برای کنترل و همچنین درمان ناهنجاری های به وجود آمده ، استفاده از قطره ها و قرص ها و دارو های استروئیدی را پیشنهاد می کند. این پروسه درمانی در کنترل و عدم شدت یافتن و بزرگ شدن پولیپ ها نقش بسیار مهمی داشته اند که می تواند به بهبود بیماران و همچنین تسریع روند بهبودی کمک شایانی نماید. چنانچه دوره درمانی تان با استفاده از دارو های استروئیدی به خصوص قطره ها با آنچه که تصور داشتید یکی نبود و آن طور که فکر می کردید پیش نرفت ، همراه با قطره های استروئیدی پزشک استفاده از قرص ها را نیز در کنار موارد دیگر توصیه می کند. بهتر است به توصیه های پزشک خود گوش دهید و درمان درست و تعیین شده از دارو ها استفاده کنید تا تاثیر مثبت آن را مشاهده نمایید.

لازم به توضیح است که قرص های استروئیدی شدت التهاب را تا حد بسیار زیادی کاهش داده و کنترل می کند و این موضوع به بهبود علائم و وضعیت بیمار کمک بسیار زیادی خواهد کرد. البته  باید این موضوع را نیز ذکر کنیم که استفاده از قطره های استروئیدی کمی حساس و خطرناک می باشد و این به این معنا است که باید حتما تحت نظر یک متخصص مجرب و متبحر مصرف شود تا در نهایت بیماران با مشکلات جدی و خطرناکی مانند خونریزی ، احساس درد در سر و صورت مواجه نگردند.

جلوگیری از ابتلا به پولیپ بینی

با رعایت راهکارهای زیر می توانید از بازگشت و عود مجدد پوليپ بيني ، پیشگیری به عمل آورید :

کنترل آسم و آلرژی : پزشک شما پس از درمان پولیپ ؛ یکسری توصیه ها و مراقبت ها در زمینه کنترل این موارد به شما ارائه می دهد که شما می بایست جهت جلوگیری از برگشت دوباره پولیپ ، در رعایت آن ها نهایت دقت خود را بکار گیرید. لازم به ذکر است که چنانچه با رعایت مراقبت های لازم پس از درمان پولیپ ، قادر به کنترل بیماری نبودید حتما باید به پزشک معالج تان رجوع نموده و این مسئله را با ایشان در میان بگذارید تا در صورت لزوم دستورالعمل های مراقبتی دیگری را در اختیار شما قرار دهند.

پرهیز از قرارگیری در معرض محرک های بینی : شما باید پس از درمان پولیپ بینی از قرار گرفتن در مجاورت محرک های بینی ؛ همچون استنشاق آلاینده هایی اعم از دود تنباکو ، گرد و خاک ، گازهای شیمیایی و به طور کلی آلرژن ها خودداری نمایید.

حفظ بهداشت : پس از درمان پوليپ بيني سعی کنید به منظور مرطوب نگاه داشتن مسیر تنفسی و پیشگیری از التهاب و انسداد بینی ، فضای خانه را مرطوب نگاه دارید.

استفاده از شوینده های مخصوص بینی : در راستای بهبود جریان مخاط بینی و زدودن آن از انواع آلرژن ها و دیگر محرک ها حتما جهت شستشوی مجاری بینی تان از سرم های شستشو یا اسپری آب نمک استفاده نمایید.

عوامل مساعد کننده ابتلا به پولیپ بینی

برخی عوامل وجود دارند که می توانند احتمال ابتلا به عارضه این بیماری را افزایش دهند ؛ در ادامه به رایج ترین آن ها اشاره داشته ایم.

آسم : نوعی بیماری است که سبب انقباض مجاری هوایی شده و به التهاب راه های هوایی و نهایتا اختلال در تنفس منتهی می شود.

آلرژی : حساسیت به برخی عوامل ؛ از جمله آلرژی به قارچ های موجود در هوا ( سینوزیت قارچی آلرژیک ) ، می تواند خطر ابتلا به پوليپ بيني را تشدید کند.

حساسیت به برخی داروها : حساسیت به داروهایی ؛ نظیر آسپرین نیز از مواردی به شمار می رود که بر ریسک ابتلا به عارضه پولیپ بینی می افزاید.

سابقه خانوادگی : از مواردی که درگیری با عارضه پوليپ بيني را افزایش می دهد ، می توان به سابقه خانوادگی اشاره داشت.

فیبروز کیستیک : از دیگر عواملی که زمینه ابتلا به پوليپ بيني را مساعد می کند ، فیبروز کیستیک می باشد که در واقع نوعی اختلال ژنتیکی است. فیبروز کیستیک ، سبب تولید ترشحات غلیظ و چسبناکی از مخاط بینی و سینوس ها می شود و بدین ترتیب شرایط ابتلا به این عارضه را هموار می کند.

عوارض پولیپ بینی

درمان پولیپ با جراحی ممکن است باعث بروز خونریزی بینی شود، همچنین انجام جراحی نیز می تواند باعث عفونت شود. اما در صورتی که پولیپ زیر نظر یک پزشک متخصص درمان شود احتمال بروز موارد فوق به صفر می رسد.

احتمال بازگشت پولیپ بینی

در هر حال این امکان وجود دارد تا پولیپ بینی بعد ازگذشت مدت زمانی بازگردد و عود کند. البته چنانچه درمان ضد آلرژی برای تاخیر انداختن به وجود آمدن پولیپ و یا کم شدن از سرعت گسترش و رشد آن استفاده شود شاهد تاثیرات مثبتی خواهید بود. با رعایت کردن نکات مراقبتی بعد از درمان می توانید تا حد بسیار زیادی احتمال بازگشت این عارضه را کاهش دهید.