نوشته‌ها

آزمایشات قبل از عمل بینی

آزمایشات قبل از عمل بینی یکی از ضروری ترین و اصلی ترین اقدامات است که می تواند بر نتیجه نهایی جراحی بینی موثر باشد. شما نمی توانید یک روز وارد کلینیک شوید و فردا بدون چکاپ عمل بینی انجام دهید! این مانند تلاش برای موفقیت در آزمون سراسری بدون داشتن منابع کمک آموزشی مناسب است. در واقع، آزمایش ها و تست قبل از جراحی بینی، یک پیش نیاز عمل ایمن و خوب تلقی می شود علاوه بر این، نتایج آزمایشات قبل از جراحی بینی می تواند به پزشکان و بیماران آگاهی و اطلاعات کافی برای جلوگیری از خطرات حین جراحی بدهد. به منظور آشنایی با آزمایشات قبل از عمل بینی و اطلاعات مرتبط به آن تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.

معاینات قبل از عمل بینی

پیش از تجویز هرگونه آزمایش قبل از عمل بینی، متخصص ساختار و وضعیت بینی بیمار را بررسی می کند. پزشک در حین معاینه استخوان، غضروف، ضخامت پوست بینی، غدد چربی، انحراف بینی و سوراخ های بینی از دست رفته را ارزیابی می کند. معاینه بصری سبب می شود تا پزشک دید درستی از جراحی داشته و به راحتی بتواند بهترین روش و مدل جراحی را با توجه به شرایط فیزیکی شخص در نظر بگیرد. همچنین، در معاینات قبل از عمل توصیه های مورد نیاز پزشک در مورد نوع بینی و تناسب با صورت به شما ارائه می شود تا بتوانید با آگاهی بیشتر اقدام به جراحی بینی کنید.

آزمایشات قبل از عمل بینی

اگرچه همه اشخاص سالم می‌توانند این عمل را انجام دهند، ولی در برخی از موارد از جمله بیماری های ارثی و زمینه‌ای و مشکلات مربوط به لخته شدن خون نمی توان عمل زیبایی را انجام داد. عمل بینی باعث ایجاد مشکلاتی برای این اشخاص، در طول عمل جراحی می شود. بنابراین، رعایت دستورات پزشک و انجام صحیح معاینه قبل از انجام هر گونه جراحی زیبایی مانند جراحی بینی برای بیمار و متخصص زیبایی بسیار ضروری است.

انواع آزمایشات قبل از عمل بینی

افراد پیش از اقدام به جراحی بینی استخوانی یا جراحی بینی گوشتی، باید چندین جلسه مشاوره با پزشک خود داشته باشند تا متخصص وضعیت فیزیکی و وضعیت جسمانی فرد را به طور کامل ارزیابی کند. در قدم اول، متخصص فرد را مورد معاینه قرار می دهد و سوابق پزشکی او را می خواهد. بعد از آن، آزمایشات قبل از عمل بینی را برای زیباجوی عزیز تجویز می کند. مهمترین اقدامات قبل از جراحی بینی عبارتند از:

آزمایش خون قبل از عمل بینی

آزمایش خون توسط متخصص قبل از اکثر جراحی های تهاجمی از جمله جراحی های زیبایی و درمانی بینی مانند سپتوپلاستی تجویز می شود. ر آزمایش خون موارد زیر بررسی خواهند شد:

CBC  :این شاخص می تواند وضعیت گلبول های قرمز، گلبول های سفید، پلاکت ها و سایر عوامل مهم در اندازه گیری سطح کم خونی شخص را شناسایی کند.

FBS  :سطح قند خون را مشخص می کند.

PT و PTT : این علامت ها وضعیت لخته شدن خون را تعیین می کند. در واقع بدن برای حفظ لخته شدن خون به پروتئین زیادی نیاز دارد تا مسئله ای در حین عمل ایجاد نشود.

تست بارداری

در صورتی که بیمار مشکوک به بارداری باشد این آزمایش باید انجام شود. زیرا جراحی بینی در دوران بارداری توصیه نمی شود و می تواند برای جینین و مادر مشکلاتی جدی ایجاد کند.

تصویربرداری

برای به دست آوردن نتایج دقیق تر در مورد ظاهر بینی، متخصص از زوایای مختلف عکس بینی شما را درخواست می کند. این یک نوع معاینه قبل از عمل بینی است که به پروسه جراحی و مراحل مورد نیاز در حین جراحی کمک زیادی می کند.

جواب آزمایشات قبل از عمل بینی چقدر زمان می برد؟

آزمایشات قبل از عمل بینی باید در اسرع وقت انجام شود تا هر مشکلی در سریعترین زمان برطرف و درمان شود. اما پاسخ دادن به تست جراحی بینی چقدر طول می کشد؟ در صورت عدم وجود مشکل، در عرض ۲۴ ساعت نتیجه آزمایش را دریافت خواهید کرد.

پس از آن بیمار باید برای مطالعه نتایج تست جراحی بینی و راهنمایی و مشاوره لازم قبل از جراحی به پزشک مراجعه کند. در صورت بروز مشکل در آزمایش خون، از بیمار خواسته می شود که مجدداً آزمایش را انجام دهد.

افرادی که قصد عمل بینی را دارند باید قبل از آن آزمایشات لازم را انجام دهند و در صورت بروز مشکلات، زمان کافی برای برداشتن گام های اساسی برای بهبودی و درمان را داشته باشد. علاوه بر این، متخصص معمولاً سه تا چهار هفته قبل از جراحی، آزمایشات را برای شخص تجویز می کند آزمایشات قبل از عمل بینی برای کاهش بروز عوارض احتمالی بینی ناشی از بیماری های زمینه ای و همچنین مشکلات جسمی اهمیت بسزایی دارد.

توجه داشته باشید که انجام اقدامات قبل از عمل بینی همانند مراقبت های بعد از آن ضروری است.

افتادگی بینی پس از عمل

جراحی بینی یکی از شایع ترین جراحی های زیبایی به شمار می رود که طرفداران بسیاری در ایران دارد. اگرچه این عمل پیشرفت های چمشگیری داشته و نسبت به گذشته عوارض کمتری ایجاد می کند، اما عدم تبحر جراح و رعایت نکردن مراقبت های پس از عمل، مشکلاتی را ایجاد می کند. یکی از عوارضی که ممکن است بعد از عمل برای فرد مراجعه کننده به وجود آید، افتادگی بینی است. اما سوال اینجاست که علت افتادگی بینی پس از عمل چیست؟ راه های درمان افتادگی بینی بعد از عمل چیست؟ به منظور آشنایی با علل افتادگی بینی پس از عمل و روش های درمان آن تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.

افتادگی بینی پس از عمل

یکی از معیارهای بسیار موثر در زیبایی بینی، میزان استاندارد نوک بینی است که پس از جراحی در مدل طبیعی باید در راستای پل بینی باشد. البته در جراحی بینی فانتزی (عروسکی) یا نیمه فانتزی نوک بینی بالاتر از راستای پل بینی قرار می گیرد. چنانچه بالا بودن نوک بینی پس از عمل از محدوده استاندارد کمتر باشد، اصطلاح بینی افتاده به آن اطلاق می گردد.

یکی از مشکلاتی که ممکن است پس از عمل زیبایی بینی رخ دهد، افتادگی بینی است که به دلایل مختلف مانند عدم تبحر جراح، عدم مراقبت های بعد از عمل، افزایش سن و برخورد ضربه به بینی ایجاد شود. البته افتادگی بینی پس از عمل ممکن است، بلافاصله بعد از عمل مشاهده نشده و مدتها پس از عمل نمایان شود.

علت افتادگی بینی پس از جراحی بینی

علت افتادگی بینی پس از عمل جراحی را می توان به دو دسته وابسته به بیمار و وابسته به روند عمل تقسیم بندی کرد. دلایل وابسته به بیمار به طور معمول به میزان مراقبت های بعد از جراحی بینی بستگی داشته و دلایل وابسته به عمل نیز بر تکنیک های مورد استفاده جراح و تجربه او دلالت دارد.

عدم مراقبت های پس از عمل

از مهمترین علل وابسته به بیمار می توان عدم رعایت نکات بعد از عمل بینی اشاره کرد. از مهمترین دلایل افتادگی بینی بعد از عمل می توان به موارد زیر اشاره کرد:

عدم استفاده مرتب از چسب بینی

اشتباه چسب زدن بینی بعد از عمل

خندیدن و حرکات شدید صورت در هفته های اول بعد از عمل

برخورد ضربه به بینی در ماه های اول پس از عمل

خم شدن های طولانی مدت و انجام فعالیت های سنگین

دستکاری های بینی و فین کردن شدید در اوایل بعد از عمل

یکی از دلایلی که می تواند احتمال بروز افتادگی بینی پس از عمل را افزایش دهد، جراحی به روش کاهشی است. به طورکلی، روش های جراحی زیبایی بینی را به دو دسته کلی جراحی کاهشی و جراحی تقویتی تقسیم کرد. جراحی های کاهشی در قدیم بسیار معمول بوده و البته هنوز هم برخی جراحان از آنها استفاده می کنند. نتایج درازمدت ثابت کرده است که افتادگی بینی در روش های کاهشی مشاهده می شوند و علاوه بر این افتادگی، به دلیل تضعیف ساختار غضروفی بینی ممکن است بدشکلی ها و ناهمواری های دیگری نیز ایجاد شود. در مقابل، در جراحی های تقویتی تلاش بر این است که بر استحکام غضروف های بینی افزوده شود.

جراحی های تقویتی در درازمدت نتایج بهتری داشته و بینی از ثبات بیشتری برخوردار است. در این روش های جدید سعی می شود که حداقل کاهش بافت از بینی انجام شده و به جای آن، حداکثر تقویت بینی انجام گیرد. برای همین، این روش ها در بسیاری از موارد مستلزم استفاده از پیوندهایی از بافت های خود بینی است که در قسمت های مختلف پایین بینی کار گذاشته می شود. برای مثال در ستون بین سوراخهای بینی پایه ای غضروفی کار گذاشته می شود که باعث افزایش استحکام بینی و جلوگیری از افتادگی بینی می گردد.

تاثیر افزایش سن در افتادگی نوک بینی بعد از عمل

با شروع فرآیند پیری، افتادگی بینی نیز بیشتر مشاهده می شود، زیرا تکیه‌گاه های نوک بینی ضعیف تر شده و به نظر می‌رسد که بینی رشد می‌کند. اگرچه افزایش سن باعث تغییر شکل در حالت پوست بینی و افتادگی آن می شود، اما این مشکل در همه افراد مشاهده می شود. در حقیقت چه افرادی که عمل بینی انجام داده اند و چه آن هایی که هیچ عمل زیبایی روی بینی خود انجام نداده اند، در سنین پیری با افتادگی نوک بینی و بزرگی آن مواجه می شوند، اما این میزان افتادگی در افراد مختلف، متفاوت است. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که پیری و افزایش سن می تواند در ظاهر و افتادگی نوک بینی موثر باشد.

افتادگی نوک بینی گوشتی بعد از عمل

اگرچه عوارض عمل بینی از جمله افتادگی آن در انواع بینی ها مشاهده می شود، اما این عارضه در افراد با بینی گوشتی بیشتر دیده می شود. افتادگی در بینی های گوشتی به دلیل عدم استحکام کافی غضروف و همچنین، ضخامت پوست بینی رخ می دهد. با این حال، یکی از راه کار هایی که مانع تغییر فرم و افتادگی بینی بعد از عمل می شود، پیوند غضروف به بینی است. در مواردی که میزان غضروف تیغه بینی کم باشد، جراح از غضروف های گوش یا دنده برای پیوند به نوک بینی استفاده کرده و نوک بینی را مستحکم خواهد کرد. لذا امکان بروز افتادگی بینی گوشتی پس از عمل با انتخاب تکنیک مناسب جراحی تا حد زیادی کاهش می یابد.

درمان افتادگی بینی پس از عمل

اگر به هر دلیلی دچار افتادگی بینی پس از عمل شده اید، نگران نباشید، زیرا جراحی ترمیمی بینی یکی از روش های درمان این عارضه است. روش های مختلفی برای ترمیم بینی وجود دارد، اما پیوند غضروف و اصلاح نوک بینی از شایع ترین تکنیک ها برای رفع افتادگی بینی است. در عمل پیوند غضروف اغلب از غضروف از گوش یا دنده بیمار استفاده می شود. البته در برخی موارد ممکن است که جراح از غضرف مصنوعی برای تقویت غضروف استفاده کند.

توجه داشته باشید که اگر جراحی ترمیم بینی توسط جراح باتجربه و متبحر انجام شود، احتمال رفع افتادگی بینی و عوارض ناشی از عمل اولیه بینی برطرف خواهد شد. بنابراین در انتخاب جراح بینی برای عمل ترمیمی دقت لازم را داشته باشید. شایان ذکر است که انجام جراحی ترمیمی برای اصلاح این عارضه حداقل یک سال پس از عمل اولیه بینی انجام می شود.

پیشگیری از افتادگی بینی

همان طور که اشاره شد، دو عامل اصلی در بروز افتادگی بینی بعد از عمل رینوپلاستی (جراحی بینی) عدم مراقبت های پس از عمل و تکنیک نامناسب جراح در عمل است. به همین علت، اولین قدم برای جلوگیری از افتادن بینی انتخاب بهترین جراح بینی است. جراح خوب با استفاده از تکنیک های مناسب علاوه بر ایجاد فرم بینی به عدم تغییر و بروز مشکلاتی مانند افتادگی بینی نیز کمک می کنند. برای مثال جراح خوب در بینی های گوشتی ممکن است از گرافت غضروفی برای شکل دهی به بینی استفاده کرده و تغییر شکل بینی کمتر مشاهده می شود.

علاوه بر انتخاب جراح خوب، مراقبت های بعداز جراحی نیز برای پیشگیری از افتادن نوک بینی بسیار اثرگذار است. به همین علت توصیه می شود که توصیه های پزشک را بعد از عمل رعایت کرده و از وارد شدن ضربه به بینی و چسب بینی خود را به طور مرتب و به شکل صحیح بزنید. همچنین، پس از عمل سر خود را بالا نگه داشته و از خم کردن سر در هفته های اول بعد از جراحی اجتناب کنید.

خونریزی بعد از عمل بینی

خونریزی بعد از عمل بینی یکی از عوارضی است که گاهی پس از جراحی به شکل خفیف وجود دارد. اغلب خونریزی ها به شکل خونابه از بینی خارج می شوند که اغلب به دلیل تغییرات در بافت و ساختار بینی است. اگر چه ترشح خونابه ها بعد از کاملا طبیعی است، اما تشدید یا تداوم آن می تواند یک خطر جدی محسوب شود. به منظور آشنایی بیشتر با علت و راه های درمان خونریزی بعد از عمل بینی تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.

آیا خونریزی بعد از جراحی بینی طبیعی است؟

داشتن خونریزی پس از جراحی بینی به صورت خفیف، طبیعی در نظر گرفته می شود. ممکن است در روزهای اول کمی شدید باشد اما به مرور زمان کاهش یافته و کاملا قطع می شود. به طور کلی، در روزهای ابتدایی بعد از عمل نشت خون به رنگ روشن مخلوط با ترشحات بینی دیده می شود. گاهی اوقات ممکن است لخته خون بعد از عمل بینی خارج شوند.

خونریزی بعد از جراحی بینی چقدر ادامه دارد؟

در عرض چند روز پس از جراحی بینی، این ترشحات بینی همراه با خون کاهش یافته و به طور کامل ناپدید می شوند. در مواردی که آسیبی به بینی وارد شود، ممکن است خونریزی کمی بیشتر باشد.

در چه صورت خونریزی بعد از عمل بینی خطرناک است؟

اگر مقدار زیادی خون تازه به طور مداوم جریان دارد، حتما باید با پزشک خود تماس بگیرید. اگر خونریزی به هیچ وجه قطع نشد، ممکن است لازم باشد داخل بینی را بررسی کرده و دوباره تامپون قرار دهید. خونریزی بعد از جراحی بینی در یک درصد بیماران به عنوان یک عارضه دیده می شود. ارتباط با پزشک به مداخله زودهنگام و حل سریع مشکل کمک می کند. در صورت خونریزی بعد از جراحی بینی، ممکن است نیاز به گذاشتن بافر جدید و گاهی مداخله تحت بیهوشی باشد.

عوارض خونریزی بعد از جراحی بینی

ترشح خونابه یا خونریزی های خفیف بعد از جراحی جای نگرانی ندارد و با طی شدن دوره نقاهت برطرف می شود. اما چنانچه خونریزی های شدید به دلایل مختلف ایجاد شود، ممکن است باعث باز شدن بخیه ها شود. اگر خونریزی در اثر آسیب یا ضربه رخ دهد نیز امکان کجی بینی بیشتر خواهد شد. به همین علت توصیه می شود بعد از عمل از بینی خود در برابر آسیب ها محافظت کنید.

علت خونریزی بعد از عمل بینی چیست؟

ترشح خونابه بعد از عمل بینی اغلب به دلیل باقی ماندن خون های حین عمل جراحی رخ می دهد. اما دلایل دیگری وجود دارد که می تواند باعث خونریزی بعد از عمل شود که مهمترین آن ها عبارتند از:

افزایش تورم

خشکی مخاط بینی

گرفتگی و انسداد بینی

وارد شدن آسیب یا ضربه شدی به بینی

مالش یا دست کاری کردن بینی

پایین نگه داشتن یا خم کردن سر در روزهای ابتدایی بعد از عمل

افزایش فشار خون ناشی از داروهای بیهوشی

مصرف داروهایی مانند آسپرین، پروفن و ناپروکسن که خاصیت ضد انعقاد کنندگی خون را دارند.

مصرف مصرف مکمل های گیاهی و ویتامین E

عدم وجود ویتامین K کافی در بدن

ابتلا به بیماری های اختلال انعقاد خون مانند همو فیلی

سیگار کشیدن بعد از عمل بینی

انجام فعالیت های سنگین یا ورزش بعد از عمل بینی

برای قطع خونریزی بعد از جراحی بینی چه باید کرد؟

اولین کاری که بیماران باید برای خونریزی هایی که بعد از جراحی به شدت ادامه دارد یا قطع نمی شود انجام دهند، مشورت با پزشک است. علاوه بر این نباید فراموش کرد که ضربات وارده به ناحیه بینی باعث افزایش خونریزی می شود. خونریزی بعد از جراحی بینی معمولا زمانی اتفاق می افتد که بیماران نتوانند به اندازه کافی از ناحیه بینی محافظت کنند و از مکمل های گیاهی استفاده کنند.

به محض خونریزی شدید سر خود را به عقب برده و از خم کردن آن اجتناب کنید. سپس، از یک کمپرس یخ برای کاهش خونریزی استفاده کنید. پس از مراجعه به پزشک ممکن است در تامپون برای کنترل خونریزی استفاده شود. در صورت مشخص نبودن علت و محل خونریزی، ممکن است عمل جراحی برای بستن رگ های خونی بینی انجام شود.

لخته خون بعد از جراحی بینی

لخته خون بعد از عمل بینی اغلب به دلیل گرفتگی شدید بینی در چند هفته بعد از عمل رخ می دهد. معمولا اصلاح نشدن انحراف تیغه بینی باعث ایجاد لخته خون می شود. از طرفی خشکی بینی و عدم شستشو بینی می تواند لخته های خون را به وجود آورند که اغلب راه بینی را مسدود می کنند. جهت پیشگیری از ایجاد لخته های خون توصیه می شود که بینی را به طور مرتب با سرم شستشو تمیز کنید تا خشکی یا گرفتگی همراه با لخته خون ایجاد نشود.

پیشگیری از خونریزی بعد از عمل بینی

رعایت برخی نکات قبل و بعد از عمل بینی می تواند از بروز این عارضه جلوگیری کند که مهمترین آن ها عبارتند از:

بعد از جراحی زیبایی بینی، برای کاهش تورم از کمپرس یخ در اطراف بینی استفاده کنید.

از اسپری های شستشو برای جلوگیری از خشکی و گرفتگی بینی استفاده کنید.

برای خوابیدن از دو بالش استفاده کنید تا سر را بالا نگه دارد.

بعد از جراحی بینی دمای اتاق باید ۲۲-۲۳ درجه باشد.

از قرار گرفتن در زیر نور خورشید در دمای بالا خودداری کنید.

از عطسه و سرفه ناگهانی خودداری کنید.

استراحت کرده و فعالیت های سنگین را متوقف کنید.

از مصرف مکمل های گیاهی و داروهای ضد انعقاد خون، قبل و بعد از عمل بینی اجتناب کنید.

کشیدن سیگار را قبل و بعد از عمل بینی متوقف کنید.

خونریزی بعد از جراحی بینی یکی از عوارضی است که در هر بیمار دیده می شود. بینی باید از ضرباتی که ممکن است باعث افزایش خونریزی شود محافظت شود و به مصرف دارو توجه شود. در این مرحله، مکمل های گیاهی نباید قبل و بعد از عمل مصرف شود. در شرایط امروزی خطر خونریزی بعد از عمل بینی بسیار کم است. بیماران فقط باید طبق توصیه پزشک عمل کنند و در صورت خونریزی با آرامش به پزشک مراجعه کنند.

کلوئید یا گوشت اضافه بعد از عمل بینی

کلوئید یا گوشت اضافه بعد از عمل بینی، یکی از عوارض نادر محسوب می شود که اغلب به دلایل مختلفی ایجاد می شود. در جراحی زیبایی بینی احتمال ایجاد گوشت اضافه یا کلوئید تنها در مواردی وجود دارد که برش از کنار پره های بینی برای کاهش پهنا انجام شود. احتمال بروز کلوئید حتی در چنین مواردی با وجود جراح باتجربه و استفاده از پمادهای مخصوص پس از عمل به حداقل می رسد. ما در این مقاله قصد داریم به بررسی علل، علائم و درمان گوشت اضافه بعد از جراحی بینی بپردازیم، بنابراین تا انتها همراه ما باشید.

گوشت اضافه بعد از جراحی بینی

گوشت اضافه بینی که با نام اسکار کلوئیدی بینی شناخته می شود، اغلب در اثر تکثیر بی رویه کلاژن در سطح پوست ایجاد می شوند. به طور کلی، بدن انسان پس از هر آسیب پوستی شروع تکثیر سلولی و ترشح کلاژن می کند تا محل آسیب دیده را بهبود ببخشد. چنانچه میزان کلاژن تولید شده و تکثیر سلولی در این ناحیه افزایش یابد، گوشت اضافه یا کلوئید ایجاد می شود.

علائم گوشت اضافی بعد از عمل بینی

گوشت اضافه زیر پوست بینی بعد از عمل، اغلب ظاهر برجسته و ناهموار دارند و ممکن است از نظر اندازه بزرگتر از برش اصلی باشند. گاهی علاوه بر کناره های بینی، گوشت اضافه داخل بینی بعد از عمل نیز ایجاد می شود. توجه داشته باشید که کلوئید داخل بینی بعد از عمل با توده های مخاطی بینی موسوم با پولیپ تفاوت داشته و یکسان نیستند. گوشت اضافه در اثر تکثیر سلول های پوستی ایجاد می شوند، در حالی که پولیپ بینی در اثر ترشح بیش از حد و تورم مخاط بینی شکل می گیرند.

علت گوشت اضافه بعد از عمل بینی

دلیل پیدایش گوشت اضافه هنوز دقیقاً مشخص نیست، اما این مشکل معمولا در افراد با رنگ پوست تیره شایع تر است. در افرادی که مستعد کلوئید هستند، ممكن است گوشت اضافه پس از هر نوع آسيب پوستي از جمله بريدگي، سوختگي، جوش صورت، گزش حشرات، خالكوبي، سوراخ كردن جهت جواهرات و هر نوع جراحي كوچك ايجاد گردد.

توجه داشته باشید تا زمانی که برش جراحی در کنار پره های بینی ایجاد نشود، احتمال بروز کلوئید بعد از عمل وجود ندارد. با این حال مهمترین عوامل موثر بر ایجاد گوشت اضافه کنار بینی بعد از عمل عبارتند از:

نژاد و قومیت افراد: ایجاد کلوئید بعد از عمل بینی در اغلب افراد با نژاد آفریقایی و آسیای شرقی بیشتر است.

رنگ و نوع پوست: تشکیل اسکار کلوئیدی در افراد با پوست تیره و ضخیم بیشتر از سایر افراد است.

عدم مهارت و تجربه جراح: نداشتن تجربه و مهارت کافی جراح در ایجاد برش و بخیه می تواند احتمال ایجاد گوشت اضافه بعد از عمل بینی را افزایش دهد.

عدم مراقبت بعد از عمل: توجه نکردن به دستورالعمل های جراح پس از جراحی، به ویژه استفاده از پماد و کرم ها می تواند باعث بروز کلوئید بینی بعد از جراحی شود.

سابقه کلوئید: برخی از افراد به واسطه شرایط ژنتیکی یا سیستم بدن بیتشر از سایر افراد دچار گوشت اضافی می شوند. به همین علت اگر مستعد گوشت اضافه هستید، قبل از عمل بینی با پزشک مشورت نمایید.

درمان گوشت اضافه بعد از عمل بینی

ایجاد کلوئید روی بینی بعد از رینوپلاستی وجود ندارد، اما احتمال بروز گوشت اضافه جای بخیه بینی، به ویژه در طرفین پره های بینی به مراتب بیشتر است. توجه داشته باشید که اغلب ناهمواری های روی بخیه ناشی از تورم است، لذا با کاهش ورم این ناهمواری های پوستی برطرف می شود.

با این حال، برای درمان گوشت اضافه بعد از عمل بینی روش های زیر توصیه می شود:

استفاده از پماد برای گوشت اضافه بینی

بعد از جراحی، ممکن است در برخی از افراد، زخم هایی در محل بخیه یا داخل بینی ایجاد شود. برای جلوگیری از این مشکل می توانید از پمادهای ترمیم کننده با تجویز پزشک متخصص استفاده کنید. نحوه ماساژ دادن محل با پماد برای رسیدن به نتیجه بهتر بسیار مهم است و باید حداقل 2 یا 3 دقیقه انجام شود. توجه داشته باشید که استفاده طولانی مدت از برخی پمادها مانند ویتامین E و آنتی بیوتیک های سه گانه ممکن است باعث ایجاد حساسیت های پوستی شود. بنابراین برای نتیجه بهتر باید به توصیه های پزشک گوش دهید.

تزریق استروئید (کورتون)

یکی دیگر از روش های موثر در درمان گوشت اضافه بعد از جراحی بینی، تزریق کورتون یا استروئید توسط متخصص است. این کار باید در فواصل منظم بعد از جراحی بینی انجام شود. تزریق استروئید می تواند میزان خارش و جای زخم را کاهش دهد و به مرور زمان گوشت و پوست اضافی را از بین ببرد.

درمان گوشت اضافه بینی با لیزر

لیزر، یکی از بهترین راه ها برای کاهش حجم یا قرمزی جای زخم و گوشت اضافه بعد از جراحی بینی به شمار می رود. معمولا برای درمان جای زخم یا کلوئید بین ۲ تا ۳ جلسه لیزر کافی است، اما گاهی اوقات بسته به شرایط بیمار ممکن است تعداد جلسات افزایش یا کاهش یابد.

جراحی برای درمان گوشت اضافه بینی

اگر هیچ یک از این روش ها در از بین بردن جای زخم یا گوشت اضافه بینی بیمار موثر نبود، جراحی ثانویه بینی (ترمیمی) انجام می شود. برای این کار، پزشک پس از معاینه کامل بیمار و تشخیص جراحی، زمان مناسب را برای این عمل تعیین می کند و بیمار تحت عمل جراحی بینی مجدد قرار می گیرد.

پیشگیری از گوشت اضافه بینی بعد ازعمل

برخی از روش های ساده می تواند از ایجاد گوشت اضافه بعد از عمل بینی جلوگیری کند که مهمترین آن ها عبارتند از:

اجتناب از نور خورشید: از قرار گرفتن در معرض نور آفتاب قبل و بعد از عمل اجتناب کنید، زیرا نور خورشید می تواند سبب آسیب پوستی و تغییر رنگ اسکار و زخم ها می شود.

درمان عفونت: توجه داشته باشید که اگر عفونت روی زخم باقی بماند، احتمال طولانی شدن اسکار بیشتر است و ممکن است آن را به کلوئید تبدیل کند. به محض اینکه متوجه عفونت شدید شدید، بلافاصله آن را درمان کنید.

ماساژ: ماساژ نواحی آسیب دیده می تواند جریان خون را افزایش داده و باعث بهبود سریع تر زخم ها شود. با این حال، قبل از انجام هر گونه ماساژ با پزشک خود مشورت کنید، در غیر این صورت ماساژ اشتباه ممکن است وضعیت را بدتر کند.

تاثیر روش جراحی : معمولاً در جراحی بینی بسته، کمتر با اسکار یا کلوئید مواجه می شود، زیرا در حین جراحی هیچ برش خارجی روی بینی ایجاد نمی شود. از این رو در افرادی که مستعد کلوئید در محل برش ها یا زخم های بدن خود هستند، معمولاً جراحی بسته توصیه می شود.

رعایت مراقبت های بعد از عمل: جای زخم یا گوشت اضافه در محل بخیه می تواند به عواملی مانند نوع بینی و رنگ پوست مربوط باشد. اما رعایت کامل نکات و مراقبت های بعد از عمل می تواند یکی از مهم ترین موارد در پیشگیری از چنین عوارضی باشد.

انتخاب جراح خوب: هر چه مهارت، تخصص و تجربه جراح بالاتر باشد، احتمال بروز گوشت اضافع بعد از عمل بینی کمتر است. جراح باید در برش و بخیه زدن پره های بینی دقت زیادی داشته باشد، زیرا این بخش از بینی به دلیل بافت چربی و ماهیچه بیشتر، مستعد کلوئید هستند.

انحراف تیغه بینی چیست و چگونه درمان می شود؟

تیغه بینی یا سپتوم (septum) تیغه‌ای است نازک که در وسط بینی قرار داشته و به عنوان جدا کننده دو حفره بینی عمل می کند. گاهی این تیغه به دلایل مختلف مادرزادی یا وارد شدن ضربه در اثر تصادف و آسیب دچار انحراف می شود. انحراف تیغه سپتوم باعث انسداد مجاری هوا می شود و مشکلات تنفسی ایجاد کند. اما سوال اینجاست که انحراف تیغه بینی چیست و چه علائمی دارد؟ به منظور آشنایی بیشتر با درمان علائم انحراف بینی تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.

انحراف تیغه بینی چیست؟

تیغه بینی دیواره ای است که از غضروف و بافت همبند ساخته شده است. این تیغه مجاری بینی را از هم جدا می کند. ضخامت این تیغه بین یک الی دو میلیمتر است و از لحاظ ساختمانی بینی را به دو قسمت تقسیم می کند. وظیفه اصلی تیغه بینی جدا کردن دو قسمت بینی از یکدیگر بوده و به عبارتی وظیفه تنظیم هوای ورودی به بینی را برعهده دارد. اما تیغه بینی وظیفه مهم دیگری هم دارد که آن حفظ شکل ظاهری بینی و تقارن است.

یکی از سوالات متداولی که اکثر مراجعه کنندگان مطرح می کنند، این است که انحراف تیغه بینی چیست؟ همانطور که اشاره شد، سپتوم یا تیغه بینی یک دیواره است که بینی را به دو قسمت مساوی تقسیم می کند. زمانی که این تیغه به شدت به سمت یک طرف متمایل می شود، مجرای بینی در یک سمت محدودتر و در برخی مواقع مسدود می شود. باتوجه به شدت انحراف، گاهی انسداد بینی، کاهش جریان هوا و مشکلات تنفسی ممکن رخ دهد. سپتوم نامناسب همچنین می تواند با تخلیه بینی تداخل داشته باشد و منجر به افزایش میزان عفونت و ترشح بعد از بینی شود.

علت انحراف بینی

انحراف تیغه بینی می تواند دلایل مختلفی داشته باشد، اما به طورکلی این عارضه به شکل ژنتیکی یا اکتسابی رخ می دهد. برخی از افراد از بدو تولد به شکل وراثتی از انحراف بینی رنج می برند. انحراف سپتوم می تواند در داخل رحم، یا زمانی که جنین هنوز در رحم است و همچنین در طول فرآیند زایمان ایجاد شود. تیغه های انحرافی بینی که از بدو تولد وجود دارند اغلب شکل S یا C دارند.

آنها معمولاً صاف هستند و بیشتر در قسمت قدامی (جلویی) بینی رخ می دهند. البته میزان انحراف ممکن است با افزایش سن به طور طبیعی افزایش یا تغییر کند. علاوه بر انحراف های مادرزادی، مشکلات اکتسابی مانند تصادفات، دعواهای منجر به ضرب و برخورد جسم سخت به بینی هم می توانند موجب شکستگی و انحراف تیغه بینی گردند.

علائم انحراف تیغه بینی چیست؟

از نشانه های اصلی انحراف تیغه بینی می توان به انسداد تنفسی، عفونت یا التهاب غشاهای مخاطی بینی اشاره کرد. تنفس دهانی منجر به خشکی گلو به هنگام خواب خواهد شد و نتیجتا فرد مبتلا به انحراف تیغه بینی خواب شبانۀ خوبی نخواهد داشت.

انحراف تیغه بینی همچنین ممکن است سبب انسداد مجاری سینوس ها شود. در این شرایط ترشحات سینوس ها در داخل آنها تجمع پیدا می کند و سینوزیت ایجاد می گردد. انحراف تیغۀ بینی می تواند با علائم دیگری از قبیل گرفتگی بینی، خونریزی مکرر از بینی، خرخر شبانه، سردرد، کاهش حس بویایی و همچنین انحراف ظاهر بینی نیز همراه باشد. به طورکلی، علائم انحراف سپتوم عبارتند از:

انسداد بینی، اغلب در یک طرف شدیدتر است

گرفتگی بینی

عفونت های مکرر سینوسی

عفونت های سینوسی که به دارو مقاوم هستند

خونریزی های مکرر بینی

خشکی بینی

تنفس پر صدا هنگام خواب

صدای سوت هنگام دم یا بازدم

درد صورت

سردرد

خرناس و خروپف

تمایل به خوابیدن به یک طرف، اغلب در طرف مقابل مجرای مسدود شده بینی

آپنه خواب (در موارد شدید)

مواردی که بدشکلی قابل توجهی دارند به دلیل مجاری تنفسی کوچکتر و وابستگی به تنفس بینی می توانند در نوزادان شدیدتر باشند. توجه داشته باشید که عوارض موارد شدید می تواند کشنده باشد. توجه داشته باشید که علائم این عارضه معمولا با نشانه های عفونت تنفسی، سرماخوردگی یا آلرژی مشابه است، لذا برای تشخیص صحیح به متخصص گوش، حلق و بینی مراجعه نمایید.

انحراف بینی چگونه تشخیص داده می شود؟

انحراف بینی توسط متخصص گوش و حلق و بینی تشخیص داده می شود. معاینه تیغه بینی معمولاً به راحتی با اسپکولوم بینی و نور انجام می شود. این معاینه می تواند به پزشک کمک کند تا برخی از بیماری هایی را که ممکن است با انحراف تیغه بینی همراه یا در نتیجه انحراف تیغه بینی رخ دهد، مانند سینوزیت، بزرگ شدن لوزه ها یا پولیپ بینی، احتقان بینی، و بزرگ شدن شاخک بینی بینی ناشی از آلرژی، تشخیص دهد. گاهی ممکن است برای تشخیص انحراف بینی به آزمایشات یا اقدامات پزشکی بیشتری مانند آندوسکوپی بینی نیاز باشد. این روش شامل قرار دادن یک لوله نازک و انعطاف پذیر مجهز به دوربین در عمق بینی یا سی تی اسکن است.

درمان انحراف تیغه بینی

یکی از اصلی ترین سوالاتی که افراد پس از تشخیص انحراف بینی مطرح می کنند این است که بهترین روش درمان انحراف تیغه بینی چیست؟ در پاسخ به این سوال باید گفت که به طور کلی این عارضه با دو رویکرد جراحی و بدون جراحی انجام می شود.

درمان انحراف بینی بدون جراحی

درمان های بدون جراحی اغلب شامل درمان دارویی می شود که می تواند به کاهش علائم این بیماری کمک می کند. توجه داشته باشید که درمان خانگی انحراف بینی یا درمان انحراف بینی با داروهای گیاهی نمی تواند سبب اصلاح انحراف تیغه سپتوم شود. در حقیقت درمان دارویی و رعایت برخی نکات ساده در خانه تنها می تواند از علائم این عارضه بکاهد. لذا درمان قطعی انحراف بینی بدون مداخلات پزشکی میسر نخواهد بود.

درمان انحراف بینی با دارو

درمان انحراف بینی با دارو یکی از روش های موثر بدون جراحی به شمار می رود. داروهایی که برای کمک به تنفس از طریق بینی طراحی شده اند می توانند به تسکین علائم جزئی انحراف بینی کمک کنند. این داروها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

آنتی هیستامین ها: این داروها به کاهش انسداد بینی و آبریزش بینی کمک می کنند و در صورت سرماخوردگی استفاده می شوند. البته شایان ذکر است که این داروها ممکن است عوارض جانبی مانند خواب آلودگی و دشواری در انجام کارهایی که نیاز به هماهنگی دارند مانند رانندگی ایجاد کنند.

داروهای ضد احتقان (ضد گرفتگی): این داروها به کاهش تورم بافت های بینی و باز نگه داشتن مجرای بینی کمک می کنند که به شکل قرص یا اسپری مصرف می شوند.

اسپری های استروئیدی: این اسپری ها التهاب و تجمع مواد داخل بینی را کاهش داده و از آبریزش بینی جلوگیری می کند. درمان با این اسپری ها ممکن است یک تا سه هفته طول بکشد.

عمل جراحی

اگر داروها به تسکین علائم انحراف بینی کمک نکنند ، ممکن است جراحی به نام سپتوپلاستی برای اصلاح انحراف تیغه بینی مورد نیاز باشد. در برخی موارد، برای بهبود ظاهر بینی همراه با سپتوپلاستی، ممکن است نیاز به عمل زیبایی بینی باشد. توجه داشته باشید که درمان انحراف بینی در کودکان از طریق عمل جراحی سپتوپلاستی پس از پایان سن بلوغ توصیه می شود.

مسافرت بعد از عمل بینی

یکی از سوالات متداولی که اغلب افراد مطرح می کنند این است که چند روز بعد از عمل بینی میتوان به مسافرت رفت؟ آیا امکان پرواز بعد از عمل بینی وجود دارد؟ به طور کلی شرایط مسافرت بعد از عمل بینی به عوامل متعددی بستگی دارد و در افراد مختلف یکسان نیست، اما سفر زود هنگام می تواند احتمال بروز عوارض جدی مانند تورم و خونریزی را افزایش دهد. ما در این مقاله قصد داریم به شرایط و مدت زمان لازم برای سفر بعد از عمل بینی بپردازیم، لذا تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.

چند روز بعد از عمل بینی میتوان به مسافرت رفت؟

به طور کلی، برای سفر با هر وسیله نقلیه توصیه می شود قبل از اقدام به سفر با جراح خود صحبت کنید. اغلب پزشکان حداقل ۷ تا ۱۴ روز استراحت را به بیماران توصیه می کنند. البته در برخی موارد با معاینه بیمار و عدم عوارض جدی، مسافرت در مسیرهای کوتاه (کمتر از یک ساعت) بعد از ۷۲ ساعت بلامانع است. البته برای سفرهای هوایی این مدت تا یک هفته بعد از عمل میسر خواهد بود.

توجه داشته باشید که سفر بلافاصله بعد از جراحی بینی می تواند خطرات جدی و جبران ناپذیری را ایجاد کند.

سفر هوایی بعد از عمل بینی

ممکن است بیماران از شهرها و حتی کشورهای دیگر برای عمل بینی مراجعه کرده باشند، لذا شرایط و زمان پرواز بعد از عمل بینی اهمیت بسزایی پیدا خواهد کرد. بهتر است بدانید که تعییر فشار هوا در سفر هوایی بعد از جراحی بینی می تواند باعت درد، ناراحتی و حتی افزایش تورم شود. لذا توصیه می شود حداقل یک هفته از سفر با هواپیما بعد از عمل بینی خودداری کنید.

به طور کلی، مسافرت با هواپیما بعد از عمل بینی به شرایط بیمار، عوارض بعد از عمل و صلاحدید پزشک بستگی دارد. در برخی موارد ممکن است با صلاحدید پزشک، امکان سفر برای مسیرهای کوتاه مدت بعد از ۳ یا ۴ روز وجود داشته باشد، اما با این حال حداقل یک هفته خودداری از پرواز بعد از عمل بینی به بیماران توصیه می شود

.

عوارض سفر با هواپیما بعد از عمل بینی

از مهمترین عوارض و خطرات سفر زود هنگام بعد از عمل بینی می توان به خونریزی، افزایش تورم و خطر عفونت اشاره کرد. تغییر فشار هوا در هواپیما می تواند ورم بینی را افزایش داده و منجر به خونریزی شود. از طرفی خشکی هوا در پرواز می تواند علاوه بر مشکلات انسداد بینی باعث افزایش عفونت بعد از عمل شود. به همین علت توصیه می شود که تا کاهش تورم بعد از جراحی و ترمیم زخم ها از سفرهای غیر ضروری اجتناب کنید.

مسافرت با قطار بعد از عمل بینی

شرایط سفر با قطار بعد از عمل بینی همانند سفر هوایی به شرایط بیمار و صلاحدید پزشک بستگی دارد. با این حال توصیه می شود که حداقل ۷ تا ۱۴ روز از مسافرت با قطار، به ویژه مسیرهای طولانی (بیش از ۲ ساعت) خودداری کنید. حرکت های ناگهانی و تکان های شدید قطار می تواند احتمال آسیب به بینی و خطر تورم را افزایش دهد. لذا توصیه می شود که سفر با قطار را به بعد از بهبودی و طی شدن دوره نقاهت موکل کنید.

مسافرت با ماشین بعد از عمل بینی

همان طور که می دانید، رانندگی بعد از عمل هایی که تحت بیهوشی انجام شده است، بین ۴۸ تا ۷۲ ساعت ممنوع است. از طرفی پزشکان توصیه می کنند که حداقل بین ۱ تا ۲ هفته از سفر با ماشین بعد از عمل بینی خودداری شود. اگر چه تغییر فشار هوا در سفرهای زمینی وجود ندارد، اما احتمال آسیب به بینی و تغییر نتیجه عمل بسیار بالا است. البته در موارد ضروری در صورت تایید پزشک امکان سفر زمینی بعد از ۷۲ ساعت در مسیرهای کوتاه وجود دارد. با این حال تا بهبودی کامل و کاهش تورم بعد از عمل بینی از برنامه ریزی برای سفر با ماشین شخصی یا اتوبوس اجتناب کنید.

کاهش عوارض سفر بعد از عمل بینی

بدون شک مسافرت زود هنگام بعد از عمل بینی می تواند عوارض جدی و جبران ناپذیری را ایجاد کند. با این حال چنانچه ناچار به سفر شدید بهتر است نکات زیر را جدی بگیرید:

قبل از سفر با جراح خود مشورت کرده و تنها با تایید پزشک خود برای سفر اقدام کنید.

جهت جلوگیری از عوارض سفر و کاهش خطر خونریزی بینی به هنگام سفر از اسپری بینی کمک بگیرید.

به منظور کاهش انسداد و گرفتگی بینی داروهای تجویز شده توسط پزشک را مصرف کنید.

در طول سفر از بینی خود در برابر ضربه و آسیب محافظت کنید.

شرایط مسافرت بعد از عمل بینی به روند بهبودی بیمار و شدت عوارض بعد از عمل بیمار دارد. به طور کلی، اکثر پزشکان ۷ تا ۱۴ روز بعد از عمل را برای سفر توصیه می کنند. تفاوتی ندارد شما قصد سفر با هواپیما، قطار یا ماشین را دارید، در هر حال بهتر است یک هفته بعد از عمل برای سفر برنامه ریزی کنید. در افرادی که میزان تورم کاهش نیافته و یا احتمال خونریزی بیشتر است، اجازه سفر دو هفته یا حتی بیشتر طول خواهد کشید.

اگر چه سفرهای کوتاه مدت (زیر یک ساعت) با ماشین، ۷۲ ساعت بعد از عمل، بلامانع است، اما سفر با سایر وسایل نقلیه توصیه نمی شود. در پایان توجه داشته باشید که قبل از اقدام به سفر با پزشک خود مشورت کرده و از سفرهای غیر ضروری بعد از عمل بینی خودداری کنید.

شباهت ها و تفاوت های پی آر پی و پی آر اف

پی آر پی و پی آر اف چه شباهت ها و تفاوت هایی با هم دارند؟

کاربرد روشهایی مانند پی آر پی (پلاسمای غنی از پلاکت) و پی آر اف (فیبرین غنی از پلاکت) در جوانسازی پوست یک استراتژی درمانی نوین می باشد که بر اساس فاکتورهای رشد خودی، پایه ریزی شده است. پایه اصلی مواد قابل تزریق در این روشها پلاکت است. پلاکت ها اجسام کروی یا بیضوی شکل کوچکی هستند که از قطعه قطعه شدن سیتوپلاسم سلولهای بزرگی به نام مگاکاریوسیت در مغز استخوان حاصل میشوند و بعد از آن به هیچ رده سلولی دیگری تمایز نمی یابند و به لحاظ اینکه فاقد هسته هستند جزء تشکیلات غیر سلولی به حساب می آیند و سلول نامیده نمی شوند.

پلاکت وقتی خارج از خون و در بافت قرار می گیرد، بوسیله مواد شیمیایی متفاوتی فعال می شود و فاکتورهای رشد از خود آزاد می کند که باعث جذب سلولهای بنیادی به محل آسیب می شود. این فاکتورهای رشد باعث تقسیم و تمایز بیشتر سلولهای بنیادی به سمت تولید کراتینوسیتها، فیبروبلاستها و پیش سازهای سلول چربی می شود. نتیجه این عمل ساخت عروق جدید، کلاژن، الاستین و ماتریکس خارج سلولی است. انتقال پلاکت به پوست، موجب ضخامت بیشتر پوست و الاستیته بهتر خواهد شد.

در پزشکی پی آر پی قدمت بیشتری نسبت به پی آر اف دارد و در ابتدا از این روش برای ترمیم بافتهای آسیب دیده پس از جراحی های زیبایی، چشم و قلب همچنین بازسازی سلولهای سوخته و جراحت دیده استفاده می‌شد. با این حال امروزه استفاده از هر دو روش در جوانسازی و پیشگیری از پیری پوست بسیار موثر عمل میکند.

شباهت پی آر پی با پی آر اف

-هر دو محصول نیاز به نمونه خون خود فرد دارند

-برای تهیه پی آر اف و پی آر پی نیاز است نمونه خون در دستگاه سانتریفیوژ قرار گیرد

-در هر دو روش به دلیل تزریق موادی از بدن خود فرد، احتمال ایجاد آلرژی و بیماری های منتقله خونی، مانند هپاتیت و ایدز وجود ندارد

-این دو روش درمانی به سادگی قابل انجام هستند و با کمترین عوارض، بدون اینکه نیاز به استراحت پس از درمان داشته باشند؛ صورت می‌گیرند.

تفاوت های پی آر اف و پی آر پی

اگرچه برخی شباهت های اساسی بین پلاسمای غنی از پلاکت (پی آر پی) و فیبرین غنی از پلاکت (پی آر اف) وجود دارد؛ اما برخی تفاوتها بین این دو ماده باعث می شود؛ فیبرین غنی از پلاکت(پی آر اف) به عنوان یک گزینه درمانی برتر نسبت به پی آر پی مطرح گردد. گذشته از تهیه پی آر اف از نمونه خون بیشتر نسبت به پی آر پی، تفاوتهای دیگر این دو روش عبارتند از :

-سرعت چرخش این دو ماده در زمان تهیه :

پلاسمای غنی از پلاکت با سرعت بیشتری چرخانده می شود؛ که این سرعت در چرخش باعث می شود تمام سلولهای سنگین خون مانند گلبولهای سفید و سلولهای بنیادی، در قسمت انتهایی لوله آزمایش جمع شوند و به پلاکت ها و پلاسمای سبک تر اجازه می دهد در قسمت بالای لوله آزمایش تجمع یابند. سپس پلاکت ها و پلاسما از قسمت فوقانی لوله آزمایش در سرنگ کشیده می‌شوند و به موضع درمان تزریق می‌گردند. در حالی که برای تهیه پی آر اف (PRF) دستگاه با سرعت کمتری برای چرخش تنظیم می‌گردد تا سلولهای خونی بطور کاملا تفکیک شده قرار نگیرند. این شیوه تهیه، اجازه می دهد برخی از گلبول های سفید خون و سلول های بنیادی در لایه پلاکت که برای درمان تهیه می‌شود؛ باقی بمانند. بنابراین، عوامل بهبودی بیشتری در PRF وجود دارد تا آنچه معمولاً در پی آر پی دیده می شود. علاوه بر این سرعت چرخش پایین، باعث آسیب کمتری به سلولهای خونی می شود؛ در نتیجه سلول های بنیادی بیشتری در محصول نهایی پی آر اف در مقایسه با پی آر پی وجود خواهد داشت.

-تفاوت غلظت پلاکت ها در این دو ماده :

تفاوت بارز دیگر بین پلاسمای غنی از پلاکت و فیبرین غنی از پلاکت، غلظت پلاکت در محصول نهایی است. غلظت ایده آل پلاکت در پی آر پی، حدود 5 برابر سطح پلاکتی است که به طور معمول در بدن یافت می شود. در صورتی که فیبرین غنی از پلاکت تقریباً 10 برابر غلظت پلاکت موجود در بدن را دارا می‌باشد؛ و این در حالی است که غلظت بالاتر پلاکت ممکن است در درمان آسیب بافتی موثرتر عمل کند.

-عدم وجود ماده ضد انعقادی در پی آر اف :

آخرین وجه تمایز پلاسمای غنی از پلاکت و فیبرین غنی از پلاکت، عدم وجود ماده ضد انعقادی در فرآیند تهیه محصول است. با پلاسمای غنی از پلاکت، خونی که جمع می شود در لوله های آزمایشگاهی قرار می گیرد که دارای داروی ضد انعقادی به نام اسید سیترات دکستروز (ACD) است و باعث می شود؛ فرآورده خونی خیلی سریع لخته نشود. در حالی که لوله های آزمایش فیبرین غنی از پلاکت هیچ ماده ضد انعقادی درون خود ندارند.

پولیپ بینی و سینوس

پولیپ بینی به توده خاکستری و گاهاً بی رنگ داخل بینی اطلاق می شود که معمولا از مخاط سینوس ها یا از خود بینی منشأ می گیرد ، وجود این توده ها باعث ایجاد مشکلات آزار دهنده ای مثل عدم تنفس راحت و همچنین تغییر صدا می شود. افرادی که با این مشکلات دست و پنجه نرم می کنند باید برای درمان و همچنین جلوگیری از عوارض شدیدی مانند آپنه خواب که بسیار خطرناک نیز می باشد به پزشک مراجعه کرده و راه های درمانی موثر را در پیش بگیرند.

پولیپ بینی چیست و چه علائمی دارد ؟

برای ایجاد شدن این عارضه علل مشخصی وجود ندارد ولی التهابات و عفونت های مزمن می تواند موجب پیدایش پولیپ بینی شود. معمولا پولیپ به دلیل آلرژی بینی ایجاد می شود که امکان دارد با حساسیت هایی همچون آسم یا حساسیت پوستی همراه باشد. بر اثر حساسیت ، مخاط بینی متورم می شوند و به حالت یک نسج اضافی در می آیند و درون بینی و نسج ها را نیز پر می کنند و به تدریج به اندازه آن اضافه میشود. در صورتی که آلرژی به موقع درمان شود از به وجود آمدن پولیپ جلوگیری می شود یا بروز آن به تعویق می افتد.

چه افرادی بیشتر در معرض ابتلا به پولیپ بینی قرار دارند ؟

کودکان : کودکان مبتلا به بیماری هایی اعم از سینوزیت مزمن ، آسم ، اختلالات تنفسی و زکام ؛ بیش از دیگر کودکان در معرض ابتلا به پولیپ بینی قرار دارند.

میانسالان : پوليپ بيني غالبا در افراد بالای 40 سال شیوع زیادی دارد.

زنان : آمار ابتلا به پوليپ بيني در زنان بیشتر از مردان است.

علائم پولیپ بینی

پولیپ در حقیقت به التهاب موجود در مجاری بینی و سینوس ها یعنی سینوزیت مزمن ، مربوط است ؛ البته در برخی موارد ممکن است که فردی مبتلا به سینوزیت مزمن باشد اما پولیپ بینی نداشته باشد. پولیپ ها از لحاظ ظاهری به صورت زائده داخل بینی کاملا نرم می باشند، اما در عین حال قابل لمس نیستند؛ از این رو چنانچه اندازه آن ها کوچک باشد قاعدتا فرد متوجه وجود پولیپ در بینی خود نخواهد شد. پولیپ ها، تنها در صورتی که بزرگ بوده یا تعدد آن ها زیاد باشد می توانند منجر به انسداد مجاری بینی شوند. لازم به ذکر است سینوزیت مزمن و پولیپ بینی دارای علائم مشابه و یکسانی می باشند که عبارتند از :

آبریزش از پشت بینی

افت یا عدم حس بویایی

خرو پف کردن در خواب

انسداد و گرفتگی مداوم بینی

درد در ناحیه سر و صورت

خارش در نواحی اطراف چشم

درد در قسمت دندان های فک بالا

احساس فشار بر روی صورت و پیشانی

راه های تشخیص پولیپ بینی

یکی از پر تکرار ترین سوالات سلامت جویان در خصوص پولیپ های بینی این است که از کجا بفهمیم پولیپ بینی داریم. در خصوص پاسخ این سوال باید بگویم ،  پوليپ بيني از طریق معاینه بالینی به راحتی مشخص می شود. برخی افراد بر اثر متورم شدن شاخک های تحتانی بینی که تقریبا منجر به ایجاد انسداد تنفسی می شود به اشتباه تصور می کنند که دچار پولیپ  شده اند اما پس از معاینه مشخص می شود که اثری از پولیپ در ایشان وجود ندارد.

درمان پولیپ بینی با جراحی بینی

در صورتی که اندازه پولیپ به حدی برسد که باعث انسداد بینی شود جهت برداشتن آن نیاز به عمل جراحی بینی می باشد. به این دلیل که به طور معمول منشأ پولیپ از داخل سینوس ها است ، در صورتی که فقط پوليپ بيني خارج شود احتمال عود آن از زمانی که با آندوسکوپ داخل سینوس ها نیز از وجود پولیپ تخلیه شود بیشتر است. بنابراین بعد از عمل جراحی ، احتمال عود پولیپ وجود دارد ولی درمان ضد آلرژی برای به تعویق انداختن پیدایش پولیپ یا کاستن از سرعت رشد آن موثر می باشد. عمل جراحی پولیپ بینی ، هم تحت نیمه بیهوشی و هم تحت بیهوشی کامل قابل انجام است. مدت زمان انجام عمل جراحی بینی تقریبا 20 دقیقه است و بیمار در همان روز ترخیص می شود. به مدت 10 روز پس از عمل می بایستی آنتی بیوتیک مصرف شود و استفاده از دارو های ضد آلرژی نیز جهت به تعویق انداختن عود پولیپ ضروری است.

درمان پولیپ بینی با قطره ها و قرص های استروئیدی

پزشک بعد از انجام بررسی های لازم و همچنین تشخیص این عارضه در شما بیماران عزیز ، در صورت تشخیص خوش خیم بودن آن ها برای کنترل و همچنین درمان ناهنجاری های به وجود آمده ، استفاده از قطره ها و قرص ها و دارو های استروئیدی را پیشنهاد می کند. این پروسه درمانی در کنترل و عدم شدت یافتن و بزرگ شدن پولیپ ها نقش بسیار مهمی داشته اند که می تواند به بهبود بیماران و همچنین تسریع روند بهبودی کمک شایانی نماید. چنانچه دوره درمانی تان با استفاده از دارو های استروئیدی به خصوص قطره ها با آنچه که تصور داشتید یکی نبود و آن طور که فکر می کردید پیش نرفت ، همراه با قطره های استروئیدی پزشک استفاده از قرص ها را نیز در کنار موارد دیگر توصیه می کند. بهتر است به توصیه های پزشک خود گوش دهید و درمان درست و تعیین شده از دارو ها استفاده کنید تا تاثیر مثبت آن را مشاهده نمایید.

لازم به توضیح است که قرص های استروئیدی شدت التهاب را تا حد بسیار زیادی کاهش داده و کنترل می کند و این موضوع به بهبود علائم و وضعیت بیمار کمک بسیار زیادی خواهد کرد. البته  باید این موضوع را نیز ذکر کنیم که استفاده از قطره های استروئیدی کمی حساس و خطرناک می باشد و این به این معنا است که باید حتما تحت نظر یک متخصص مجرب و متبحر مصرف شود تا در نهایت بیماران با مشکلات جدی و خطرناکی مانند خونریزی ، احساس درد در سر و صورت مواجه نگردند.

جلوگیری از ابتلا به پولیپ بینی

با رعایت راهکارهای زیر می توانید از بازگشت و عود مجدد پوليپ بيني ، پیشگیری به عمل آورید :

کنترل آسم و آلرژی : پزشک شما پس از درمان پولیپ ؛ یکسری توصیه ها و مراقبت ها در زمینه کنترل این موارد به شما ارائه می دهد که شما می بایست جهت جلوگیری از برگشت دوباره پولیپ ، در رعایت آن ها نهایت دقت خود را بکار گیرید. لازم به ذکر است که چنانچه با رعایت مراقبت های لازم پس از درمان پولیپ ، قادر به کنترل بیماری نبودید حتما باید به پزشک معالج تان رجوع نموده و این مسئله را با ایشان در میان بگذارید تا در صورت لزوم دستورالعمل های مراقبتی دیگری را در اختیار شما قرار دهند.

پرهیز از قرارگیری در معرض محرک های بینی : شما باید پس از درمان پولیپ بینی از قرار گرفتن در مجاورت محرک های بینی ؛ همچون استنشاق آلاینده هایی اعم از دود تنباکو ، گرد و خاک ، گازهای شیمیایی و به طور کلی آلرژن ها خودداری نمایید.

حفظ بهداشت : پس از درمان پوليپ بيني سعی کنید به منظور مرطوب نگاه داشتن مسیر تنفسی و پیشگیری از التهاب و انسداد بینی ، فضای خانه را مرطوب نگاه دارید.

استفاده از شوینده های مخصوص بینی : در راستای بهبود جریان مخاط بینی و زدودن آن از انواع آلرژن ها و دیگر محرک ها حتما جهت شستشوی مجاری بینی تان از سرم های شستشو یا اسپری آب نمک استفاده نمایید.

عوامل مساعد کننده ابتلا به پولیپ بینی

برخی عوامل وجود دارند که می توانند احتمال ابتلا به عارضه این بیماری را افزایش دهند ؛ در ادامه به رایج ترین آن ها اشاره داشته ایم.

آسم : نوعی بیماری است که سبب انقباض مجاری هوایی شده و به التهاب راه های هوایی و نهایتا اختلال در تنفس منتهی می شود.

آلرژی : حساسیت به برخی عوامل ؛ از جمله آلرژی به قارچ های موجود در هوا ( سینوزیت قارچی آلرژیک ) ، می تواند خطر ابتلا به پوليپ بيني را تشدید کند.

حساسیت به برخی داروها : حساسیت به داروهایی ؛ نظیر آسپرین نیز از مواردی به شمار می رود که بر ریسک ابتلا به عارضه پولیپ بینی می افزاید.

سابقه خانوادگی : از مواردی که درگیری با عارضه پوليپ بيني را افزایش می دهد ، می توان به سابقه خانوادگی اشاره داشت.

فیبروز کیستیک : از دیگر عواملی که زمینه ابتلا به پوليپ بيني را مساعد می کند ، فیبروز کیستیک می باشد که در واقع نوعی اختلال ژنتیکی است. فیبروز کیستیک ، سبب تولید ترشحات غلیظ و چسبناکی از مخاط بینی و سینوس ها می شود و بدین ترتیب شرایط ابتلا به این عارضه را هموار می کند.

عوارض پولیپ بینی

درمان پولیپ با جراحی ممکن است باعث بروز خونریزی بینی شود، همچنین انجام جراحی نیز می تواند باعث عفونت شود. اما در صورتی که پولیپ زیر نظر یک پزشک متخصص درمان شود احتمال بروز موارد فوق به صفر می رسد.

احتمال بازگشت پولیپ بینی

در هر حال این امکان وجود دارد تا پولیپ بینی بعد ازگذشت مدت زمانی بازگردد و عود کند. البته چنانچه درمان ضد آلرژی برای تاخیر انداختن به وجود آمدن پولیپ و یا کم شدن از سرعت گسترش و رشد آن استفاده شود شاهد تاثیرات مثبتی خواهید بود. با رعایت کردن نکات مراقبتی بعد از درمان می توانید تا حد بسیار زیادی احتمال بازگشت این عارضه را کاهش دهید.

جراحی بینی ترمیمی

جراحی بینی ترمیمی با هدف برطرف نمودن اشکالات و ایراداتی است که در جراحی اولیه بینی به طور کامل رفع نشده و حتی در برخی موارد منجر به بروز اشکال در بینی شده است. در صورتی که ایرادات حاصل از جراحی بینی اولیه خفیف باشند ، اصلاح اشکالات به کمک بی حسی موضعی و در مطب انجام می گیرد. مثلا سوهان کشیدن بینی جهت رفع قوز بینی که در جراحی اولیه به طور کامل رفع نشده است.

نکات ضروری قبل از جراحی بینی ترمیمی

چنانچه قصد انجام جراحی ترمیمی بينی دارید و به عبارتی عمل بينی ثانویه برای شما ضرورت یافته است ، حتما نکات ذیل را مدّ نظر داشته باشید :

سعی کنید از انجام جراحی ثانویه بينی ، توقعاتی واقع بینانه داشته باشید.

از آن جا که عمل ترمیمی بينی ، خود به طور کلی از پیچیدگی زیادی برخوردار است ؛ قاعدتا با هر بار جراحی مجدد ، این پیچیدگی بیشتر خواهد شد.

احتمال دارد ، ساختار بينی شما در جراحی قبلی آسیب شدیدی دیده باشد و در نتیجه قادر به تحمل یک جراحی دیگر نباشد ، لذا در این صورت باید حداقل یکسال صبر کنید و پس از آن اقدام به انجام جراحی بینی ترمیمی کنید و حتی در برخی موارد از انجام جراحی مجدد بينی، صرف نظر نمایید.

جهت انجام جراحی ترمیمی بينی ، نباید هیچ گونه زخمی در داخل بينی شما وجود داشته باشد و به عبارتی نباید فرآیند ترمیم زخم فعال باشد، چرا که در این صورت امکان انجام جراحی ترمیمی وجود نخواهد داشت و در صورت انجام جراحی بینی ترمیمی ، عوارض خطرناکی متوجه بينی شما خواهد شد.

حتما توجه داشته باشید که چنانچه به هر دلیلی از نتیجه عمل بينی قبلی خود ناراضی هستید و درصدد انجام جراحی ترمیمی بينی هستید ، می بایست لااقل یکسال از جراحی اولیه بينی شما گذشته باشد ، از این رو هرگز پیش از یکسال از جراح معالج خود درخواست انجام مجدد جراحی بينی نداشته باشید.

مزایای انجام جراحی بینی ترمیمی

موارد شدیدتر که نیاز به ایجاد تغییرات بیشتری می باشد ، تحت بیهوشی عمومی انجام می گیرند. نظیر متقارن سازی سوراخ های بینی ، ترمیم نوک بینی در صورتی که دچار افتادگی شده باشد ، رفع انحراف تیغه بينی که در عمل بینی اولیه نادیده گرفته شده است ، رفع اختلالات تنفسی که بعد از جراحی اولیه ایجاد شده است ، بر طرف ساختن فرو رفتگی های بینی که در جراحی اولیه بر اثر برداشتن بیش از اندازه بافت پشت بينی ایجاد شده است.

با انجام جراحی بینی ترمیمی می توان آن دسته از ایرادات ظاهری بينی که طی جراحی یا جراحی های قبلی ، به خوبی مرتفع نشده را برطرف و اصلاح کرد.

جراحي بيني ترميمي ، امکان رفع مشکلات عملکردی و ظاهری بينی که در اثر جراحی قبلی ایجاد شده را محقق می کند.

ایراداتی که با انجام جراحي بيني ترميمي ، قابل اصلاح هستند عبارتند از :

قوز موجود بر روی پل بينی که در جراحی پیشین به طور کامل از بین نرفته است.

افتادگی نوک بينی که به دلیل بکارگیری تکنیک های نادرست ، پدیدار شده است.

برجستگی بیش از اندازه ( پروجکشن نامناسب ) که در جراحی قبلی بر روی نوک بينی به وجود آمده است.

سربالا شدن بیش از حد نوک بينی که طی جراحی قبلی ایجاد شده است.

کوتاه شدن بیش از اندازه نوک بينی که در جراحی قبلی ، متوجه بینی شده است.

چرا جراحان بینی ، توصیه می کنند برای انجام جراحی بینی ترمیمی ، باید یکسال صبر کرد ؟

به طور کلی ، جراحی بينی بر روی ساختار استخوانی و غضروفی بينی انجام می گیرد و تمامی اصلاحات بر روی این بخش ها انجام می شوند. جراح به منظور دستیابی به این ساختار استخوانی – غضروفی می بایست پوست بينی را از روی اسکلت بينی بلند کند تا امکان اعمال تغییرات برای وی فراهم گردد. پس از اتمام جراحی اولیه بینی، به طور متوسط یکسال زمان لازم است تا پوست بينی به طور کامل به ساختار زیرین خود متصل گردد و به عبارتی پروسه ترمیم تکامل یابد. طی این بازه زمانی ، بينی تورم خواهد داشت و از این رو ظاهر نهایی بينی را نمی توان مشاهده کرد و فرم نهایی بينی تقریبا پس از یکسال قابل مشاهده خواهد بود.

استفاده از غضروف دنده برای اصلاح فرم بینی

در برخی از موارد که حجم بسیار زیادی از بینی طی جراحی بینی ترمیمی قرار است مورد اصلاح قرار بگیرد ، ممکن است نیاز به حجم بسیار زیادی پیوند غضروف باشد که در چنین مواردی باید به منظور پیوند غضروف از غضروف های دنده خود بیمار استفاده کرد. بسیاری از افراد از انجام این کار می ترسند و تصور می کنند با برداشتن غضروف از دنده ممکن است مشکلی برایشان به وجود آید یا تو رفتگی در قسمت دنده هایشان به وجود آید. در حالی که این چنین نبوده و جز باقی ماندن اثر یک برش بسیار نحیف که در بسیاری از موارد اثر آن از بین می رود ، هیچ اثری از برداشتن غضروف مشاهده نخواهید کرد.

در این تکنیک می بایست جهت برداشتن غضروف دنده ، یک برش به ابعاد حدود 4 الی 5 سانتی متری بر روی قفسه سینه بیمار ایجاد شود. لازم به ذکر است که در این روش ، از دنده 6 بیمار آن هم به مقدار جزئی ، غضروف مورد نیاز برداشته می شود. از این رو به دلیل برداشتن مقدار بسیار کمی غضروف ، این روش هیچ گونه تاثیر سوئی بر روی دنده ها یا قفسه سینه زیبا جو نخواهد داشت. البته باید به این نکته دقت کنید که میزان غضروفی که در طی این روش به دست می آید در مقایسه با میزان غضروفی که طی برداشت غضروف از گوش به دست می آید بسیار بیشتر است. در نتیجه به وسیله این نوع غضروف می توان تغییرات بزرگ تری در ساختار بینی به وجود آورد.

در خصوص درد حاصله از این روش باید بگویم که برخلاف عموم که گمان می کنند انجام این روش درد بسیار زیادی به همراه دارد ، اصلا بیمار بعد از جراحی بینی ترمیمی با استفاده از غضروف دنده ، دردی را تجربه نخواهد کرد و در صورت داشتن درد نیز با استفاده از مسکن های معمولی التیام خواهد یافت.

جراحی ترمیمی افتادگی بینی

گاها در اتاق عمل جراحان زیبایی بینی ، از تکنیک های غیر اصولی برای اعمال تغییرات مد نظر خود استفاده می کنند. این موضوع باعث می شود تا استحکام بینی و نوک آن تا حد بسیار زیادی کاهش پیدا کند و در نتیجه این قسمت بعد از گذشت مدت زمان کوتاهی بعد از عمل دچار افتادگی شود و بیمار برای بهبود فرم بینی خود مجددا به انجام جراحی بینی متوسل شود.

البته نباید این مورد را نیز نادیده گرفت که خود بیمار نیز با رعایت نکردن نکات مراقبتی بعد از جراحی باعث رخ داد این موضوع شود. اما در هر صورت علت آن هر چه که باشد می توان با انجام جراحی ترمیمی بینی توسط یک جراح مجرب و متبحر اقدام به برطرف کردن آن کرد. البته مشکلی که در این جا وجود دارد این است که شما برای اعمال هر نوع تغییر بر روی بینی نیاز به یک سال صبر دارید.

روشی که در عمل ترمیمی افتادگی نوک بینی مورد استفاده قرار می گیرد ، شامل برداشتن بخشی از غضروف های تیغه بینی ، اصلاح آن یا استفاده از گرافت غضروف می باشد. البته گاها نیز می توان با بهره گیری از تکنیک های خاص بخیه زنی نیز از بروز چنین مشکلی در جراحی اولیه بینی جلوگیری کرد یا این افتادگی را بعد از جراحی رفع نمود. در مواردی نیز امکان دارد پزشک از چندین تکنیک متفاوت استفاده کند.

در این پروسیجر ابتدا بررسی در ناحیه ای که دچار افتادگی شده است ، ایجاد خواهد شد. پس از آن نیز بسته به دلیل افتاده شدن نوک بینی ، تغییرات لازمه در آن اعمال می شود. برای مثال در صورتی که پایین آمدن تیغه بینی دلیل رخ داد این افتادگی باشد ، نیاز است تا مقداری از غضروف برداشته شود و سپتوم کمی به سمت بالا هدایت شود تا بینی دوباره افتاده نشود.

مراقبت های بعد از جراحی بینی ترمیمی

باید بگوییم مراقبت های بعد از عمل بینی ترمیمی و عمل اولیه به یک صورت می باشد.

-داروهایی را که جراح بینی برایتان تجویز نموده است را به صورت کامل و مرتب مصرف کنید.

-جلسات معاینه بعد از جراحی ترمیمی بینی را به صورت مرتب بروید تا دچار عارضه ای نشوید.

-مراقب باشید تا پس از جراحی بینی ترمیمی ، گچ بینی خیس نشود.

-از رفتن به مکان های شلوغ که امکان برخورد ضربه به بینی وجود دارد جدا خودداری کنید.

-برای کاهش تورم بعد از جراحی ترمیمی بینی از کمپرس سرد استفاده کنید.

-تا مدتی از انجام فعالیت ها و ورزش های سنگین خودداری کنید.

-تغذیه بعد از عمل بینی ترمیمی را رعایت کنید، چرا که تغذیه در روند بهبودی بعد از عمل بسیار موثر می باشد.

جراحی بینی به روش باز و بسته

ممکن است در خصوص تفاوت روش‌های جراحی بینی مطالبی را مشاهده و یا مطالعه کرده باشید. جراحی بینی به طور کلی به دو روش جراحی بینی باز (Open) و جراحی بینی بسته (Close) انجام می شود.

جراحی بینی باز و بسته

قبل از جراحی بینی، برای بیمار گیج کننده است که کدام روش جراحی زیبایی بینی را انتخاب نماید و جراح بینی از چه تکنیکی برای عمل بینی استفاده می نماید.

همیشه خوب است که بیمار در خصوص روند و روش جراحی بینی، قبل از جراحی اطلاعاتی را داشته باشد و یا از جراح بینی دریافت نماید. تا بتواند با نتیجه جراحی بینی بلافاصله بعد از جراحی کنار آید.

جراحی بینی باز

در این روش، جراح بینی ، یک روش بر روی کلوملا یا ستونی که درحقیقت دو سوراخ بینی را از یکدیگر جدا می‌کند، برش داده می‌شود. سپس پوست از روی بینی برداشته شده و جراحی انجام می شود. ادامه جراحی همانند روش جراحی بینی بسته می‌باشد و تفاوتی با یکدیگر ندارد.

در پایان جراحی، جراح بینی تصمیم بگیرد که سوراخ ها و یا پره های بینی را کوچک نمایند، در روش بسته یا باز، شکاف یا برشی را باید بر پایین پره های بینی زده شود تا پره های بینی به دنبال آن سوراخ بینی کوچک تر شود.

مابقی روند جراحی در هر دو روش یکسان می‌‌باشد.

این جراحی تحت بیهوشی کامل انجام می شود تا جراح به ساختمان زیر بینی به راحتی دسترسی داشته باشد.

مزایای جراحی بینی به روش باز

مزیت اصلی تکنیک باز، بهبود دقت در تغییر شکل چارچوب بینی برای دستیابی به کانتورینگ مطلوب است. تکنیک باز برای فرم های مختلفی بینی مورد استفاده قرار می گیرد. افرادی که دارای بینی کج، شکستگی بینی و یا انحراف بینی هستند، این روش پیشنهاد و استفاده می‌شود. زیرا باعث می‌شود تا جراح بینی دید واضح‌تری از اصلاحاتی که باید انجام شود و همچنین وضوح و سهولت برای بخیه های پیچیده و یا پیوند داشته باشد.

با این حال جای زخم به جای مانده به سختی قابل رویت است و معمولاً با گذشت زمان محو می‌شود.

جراحی بینی به روش بسته

رینوپلاستی بسته ، که به آن رینوپلاستی اندونازال نیز گفته می‌شود ، با ایجاد برش هایی در داخل بینی انجام میشود. این جراحی همانند روش باز تحت بیهوشی و یا با تزریق داروهای آرام بخش انجام می‌شود. (جراحی و برش ها از طریق سوراخ های بینی انجام می شود.)

علت نام گذاری این روش این است که هیچ برشی بیرون بینی زده نمی‌شود. به همین دلیل نیمه تهاجمی است.

مزایای جراحی بینی به روش بسته

به دلیل برش هایی که داخل بینی زده می شود، زخم بعد از جراحی بینی در بیرون وجود ندارد. همچنین تغییرات مورد نیاز بعد از جراحی براحتی قابل مشاهده است.

در این روش به دلیل ایجاد برش بر روی کلوملا، تورم کمتری بعد از جراحی ایجاد می‌شود.

کدام روش جراحی مناسب‌تر است؟

تفاوت روش عملکرد در این دو تکنیک بسیار اندک است. اما نتایج جراحی بسیار مهم است. در افرادی که برشی بر روی کلوملا زده نمی شود و با روش بسته جراحی بینی انجام می‌شود، دوره نقاهت کمتر بوده و دوره ریکاوری سریع تر به اتمام می‌رسد. تورم در این روش بسیار کمتر است.

با این حال میزان دقت جراح برای درمان بهتر بسیار کمتر است زیرا دسترسی کمتری به ساختار بینی دارد و در موارد پیچیده جراحی بینی، این روش امکان پذیر نیست.

انتخاب روش جراحی بینی بر عهده جراح می باشد زیرا باید علاوه بر نظر بیمار، به نتیجه جراحی نیز توجه نماید. انتخاب روش با در نظر گرفتن نوع و فرم بینی و بیماری های آن مشخص می‌شود.

بینی های گوشتی :

بینی های گوشتی استخوان های خوبی دارند اما غضروف آنها ضعیف است ، همچنین این نوع بینی پوست بسیار ضخیمی دارد که نمی‌تواند تغییرات را به خوبی نشان دهد، این نوع بینی برای مدل‌های عروسکی مناسب نیستند.

بینی های استخوانی :

بینی های استخوانی قوی و محکم هستند و برای هر گونه تغییر آمادگی دارند، مشکل شایع این نوع بینی‌ها معمولا قوز و انحراف روی بینی می باشد .

* در جراحی بینی بسته، تمامی جراحی بینی از داخل سوراخ های بینی جراحی انجام می شود و برش خارجی زیادی بیرون زده نمی‌شود.

* در جراحی بینی باز جراح برشی در بهترین بخش پل بینی که تقریبا 4 میلی متر از سوراخ های بینی بالاتر است زده می شود.  با زدن این برش میزان دسترسی به غضروف، استخوان و در کل بافت بینی راحت تر است و می توان به راحتی در غضروف بینی تغییر شکل ایجاد نمود.

* در جراحی بینی باز با برش زده در زیر بینی و باز کردن پوست می‌توان میزان دسترسی بیشتری به زیر پوست داشت و با دقت بیشتر جراحی را انجام داد.