نوشته‌ها

اتوپلاستی (جراحی زیبایی گوش)

عمل جراحی اتوپلاستی که عمل زیبایی گوش محسوب می شود، شکل و ظاهر یک گوش یا هر دو گوش فرد را تغییر می دهد و معایب آن را اصلاح می کند. این عمل مشکل بسیاری از افراد که از ظاهر گوش خود رنج را حل نموده است. عمل اتوپلاستی همچنین می تواند شامل کاهش اندازه گوش یا لاله گوش و نیز اصلاح گوشی که در اثر  ضربات یا حادثه شکل خود را از دست داده، برای حذف پوست و غضروف اضافی موجود در ناحیه گوش باشد. از این رو انجام این جراحی بر روی فرد ایجاد انگیزه نموده و اعتماد به نفس فرد را افزایش می دهد. مشکلات گوش ممکن است مادر زادی یا اتفاقی رخ دهد، ممکن است وارد آمدن ضربه و یا یک نوع بیماری در این عارضه ها نقش داشته باشند.

سن مناسب جراحی زیبایی گوش

برخلاف جراحی زیبایی بینی که بعد از سن بلوغ انجام می شود ولی در جراحی زیبایی گوش به دلیل اینکه رشد غضروف ها در سنین پایین تر است و رشد غضروفی در سن پنج سالگی کامل می شود پس می توانیم در سن پنج یا شش سال به بعد جراحی زیبایی گوش را انجام داد. دلیل انجام جراحی در این سنین پایین این است که غضروف های گوش در این سن نرم تر است و نیاز به برداشتن زیاد غضروف ها نیست.

نحوه جراحی اتوپلاستی

همانطور که در بالا به آن اشاره کردیم اتوپلاستی همان جراحی زیبایی گوش می باشد. از کاربردهای مهم این جراحی ایجاد تغییر شکل در ظاهر گوش ها است. این جراحی برای افرادی که از اندازه، محل قرار گیری یا شکل خود رضایت ندارند مناسب است.

مراحل انجام جراحی اتوپلاستی

این عمل دارای چند مرحله مختلف است که در ادامه به شرح مختصری از آن ها می پردازیم.

در مرحله اول پس از بیهوشی جراح یک برش به اندازه 3 الی 4 سانتی متر در پشت گوش ایجاد می کند. بهتر است این عمل توسط یک پزشک متخصص خوب انجام شود تا میزان عوارض آن به حداقل برسد.

در مرحله دوم جراح به غضروف های داخلی گوش فرم می دهد تا شکل ظاهری مناسبی به خود بگیرد.

در مرحله سوم یا همان مرحله آخر جراح برش های ایجاد شده را بخیه می زند. بخیه به مدت 10 روز می ماند که لازم است در این مدت پانسمانش به صورت مرتب عوض شود.

کاندید مناسب اتوپلاستی

افرادی که دارای شرایط زیر هستند کاندید مناسبی برای انجام جراحی زیبایی گوش می باشند.

بسیاری از افرادی که از بزرگ بودن گوش ها رنج می برند می توانند به پزشک مراجعه و برای جراحی کوچک کردن لاله‌ی گوش اقدام نمایند.

افرادی که گوش های آن ها دچار عدم قرینگی شده است نیز کاندید مناسبی برای این جراحی هستند.

افرادی که دارای گوش های بیرون زده هستند نیز می توانند این جراحی زیبایی را انجام دهند.

افرادی که در ناحیه گوش های خود دچار برخی مشکلات مانند کجی، نامتناسبی و نا متقارنی می باشند. ممکن است گوش شما دچار برآمدگی هایی باشد که تاثیرات منفی در ظاهر و شنوایی ایجاد کنند، توجه داشته باشید عمل اتوپلاستی زمانی توصیه میشود که جراح نیاز این جراحی را در شما احساس کند در غیر این صورت جراحی به صورت خودسرانه توصیه نمی شود.

همچنین انتظار می رود که افرادی که دچار وسواس فکری هستند و اختلالات شخصیتی در رابطه با چهره‌ی خود دارند نیز نباید این جراحی را انجام دهند زیرا ممکن است بعد از جراحی از نتیجه‌ی آن راضی نباشند و تمایل داشته باشند که گوش آن ها به شکل سابق برگردد.

نتیجه جراحی اتوپلاستی

نتیجه‌ی عمل زیبایی گوش بسیار خوشایند و رضایت بخش خواهد بود، زیرا گوش جزو آن دسته از اعضای بدن است که چهره را مورد تاثیر قرار می دهد و نمی توان آن را از نظرها پنهان نمود. بنابراین در صورتیکه مشکلات عدم قرینگی، نداشتن لاله گوش، مشکلات بزرگ بودن و یا کوچک بودن بیش از اندازه ی گوش، افتادگی و … وجود داشته باشد انجام این عمل زیبایی توصیه میشود. همچنین موضوع مهمی که باید به آن توجه کرد این می باشد که بهتر است برای انجام این جراحی حتما به بهترین جراح زیبایی مراجعه شود.

مراقبت های پس از اتوپلاستی

پس از انجام جراحی بیمار باید به یک سری نکات عمل کند که بسیار ضروری است. برخی از مهم ترین آن ها عبارت است از:

نگه داشتن پانسمان تا 10 روز

به منظور جلوگیری از عفونت حتما باید بهداشت فردی رعایت شود.

به صورت منظم گوش ها شست و شو شوند.

با توجه به تجویز پزشک نیاز است که از کرم های آنتی بیوتیک برای تسکین درد استفاده کرد.

به مدت چند روز بیمار باید به صورت دائم از هد بند استفاده کند.

به منظور جلوگیری از فشار به گوش لازم است که به مدت 2 هفته به صورت دمر بخوابد.

مزایای جراحی اتوپلاستی

در نتیجه عمل اتوپلاستی می توان مزایای زیادی را نام برد که به برخی از مهم ترین آن ها شامل موارد زیر است.

این عمل جراحی عوارضی نداشته و بسیار ایمن است.

بسیاری از مشکلات و نواقص ناحیه ی گوش را می توان با این جراحی حل کرد.

این عمل برای افزایش اعتماد به نفس و انگیزه‌ی روحی در افرادی که مشکلات گوش دارند توصیه می شود.

زمان استراحت آن کم است (یک هفته)

ظاهر را زیباتر کرده و تاثیر به سزایی در فرم صورت ایجاد می کند.

جراحی بینی بسته

جراحی بینی بسته که به آن رینوپلاستی بسته نیز گفته می شود، یک عمل جراحی است که با هدف تغییر شکل یا بازسازی بینی بدون ایجاد برش خارجی انجام می شود. این یک انتخاب محبوب برای افرادی است که به دنبال بهبودهای زیبایی یا بهبود عملکرد ظاهر بینی خود هستند. در این مقاله به جزئیات عمل بینی بسته می پردازیم و در مورد روش، مزایا، روند بهبودی و خطرات احتمالی آن صحبت می کنیم.

روش جراحی بینی بسته

این روش معمولاً با بیهوشی عمومی یا بی حسی موضعی همراه با آرامبخش انجام می شود که بستگی به پیچیدگی مورد و ترجیح بیمار دارد.

در طول جراحی، جراح برش‌هایی داخلی سوراخ‌های بینی ایجاد می‌کند که امکان دسترسی به ساختارهای زیرین بینی را فراهم می‌کند. از طریق این برش ها، جراح می تواند استخوان، غضروف و بافت ها را برای دستیابی به نتیجه زیبایی شناختی یا عملکردی مورد نظر تغییر شکل دهد. این روش می‌تواند مشکلات مختلف بینی مانند قوز روی پل بینی، افتادگی نوک بینی یا انحراف تیغه بینی را برطرف کند.

چه زمانی به جراحی بینی به شیوه بسته نیاز پیدا می کنیم؟

اگر از فرم بینی خود ناراضی هستید یا یا به دلیل بد شکل بودن پل یا آسیب قبلی در خوابیدن یا تنفس واضح مشکل دارید، ممکن است به جراحی زیبایی بینی فکر کنید. رینوپلاستی بسته راهی برای تغییر شکل بینی است ک ظاهر آن را اصلاح می کند تا بتوانید با ظاهر خود اعتماد به نفس و راحتی بیشتری داشته باشید.

مزایای جراحی بینی بسته

از مزیت های عمل بینی بسته می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. عدم وجود اسکار خارجی قابل مشاهده: یکی از مزایای کلیدی جراحی بینی بسته این است که تمام برش ها به صورت داخلی ایجاد می شوند. این به این معنی است که هیچ جای زخم خارجی قابل مشاهده ای وجود ندارد، زیرا جراح هیچ برشی روی سطح خارجی بینی ایجاد نمی کند.

2. زمان بهبودی سریعتر: در مقایسه با رینوپلاستی باز، جراحی بینی بسته عموماً دوره نقاهت کوتاه تری را به همراه دارد. از آنجایی که این روش شامل کالبد شکافی و دستکاری بافت های کمتری است، بیماران اغلب پس از عمل تورم و کبودی کمتری را تجربه می کنند. این می‌تواند منجر به بازگشت سریع‌تر به فعالیت‌های عادی و توقف کمتر شود.

3. کاهش ترومای جراحی: جراحی بینی بسته در مقایسه با رینوپلاستی باز روشی کم تهاجمی تلقی می شود. با اجتناب از برش های خارجی و به حداقل رساندن اختلال بافت، این روش به طور کلی آسیب کمتری به ساختارهای بینی وارد می کند. این میتواند منجر به کاهش ناراحتی بعد از عمل و روند بهبودی سریعتر شود.

4. حمایت از بینی: رینوپلاستی بسته به جراح اجازه می دهد تا در چارچوب موجود بینی کار کند. این رویکرد به حفظ ساختارهای حمایتی طبیعی بینی از جمله غضروف و بافت نرم کمک می کند. با حفظ یکپارچگی این ساختارها، جراحی بینی بسته می تواند منجر به نتایج پایدارتر و طولانی تر شود.

فرآیند بازیابی بعد از عمل بینی بسته

پس از جراحی بینی بسته، بیماران معمولاً مقداری تورم و کبودی بینی را تجربه می کنند. جراح برای حمایت از روند بهبود و حفظ شکل جدید بینی، آتل های داخلی یا بسته بندی را در داخل بینی قرار میدهد. این اسپلینت ها معمولا در عرض یک هفته برداشته می شوند.

در طول دوره نقاهت اولیه، مهم است که دستورالعمل های جراح را به دقت دنبال کنید. این ممکن است شامل مصرف داروهای تجویز شده، اجتناب از فعالیت های شدید و بالا نگه داشتن سر در هنگام استراحت باشد. تورم و کبودی به تدریج در چند هفته اول کاهش می یابد و بیماران معمولاً می توانند در عرض چند هفته به روال عادی خود ادامه دهند.

هدف از عمل بینی به شیوه بسته

هدف از عمل بینی به شیوه بسته دست یابی به هارمونی و تناسب بهتر بینی با دیگر اجزای صورت است. در این روش شکل، سایز و زاویه بینی تغییر می کند. عمل بینی به شیوه بسته برای اصلاح مشکلات تنفسی که ناشی از ناهنجاری های ساختاری بینی است، هم می تواند انجام گیرد. البته با وجود محدودیت هایی که جراحی بینی به روش بسته دارد، اما همچنان می توان تغییرات گسترده ای در شیب روی بینی و پره ها و نوک بینی ایجاد نمود. در این جراحی برخلاف جراحی بینی به روش باز که برش افقی در زیر بینی ایجاد می شود و پس از عمل بخیه می خورد ، در روش بسته برش ها از درون بینی انجام می شود. و در ظاهر بینی رد برش و بخیه دیده نمی شود. در این جراحی فقط ایرادات ظاهری بینی برطرف می شود و تغییر ساختاری در بینی نداریم .

دوران نقاهت بعد از عمل بینی به شیوه بسته

در طول جراحی بینی به شیوه بسته نسبت به شیوه باز، آسیب کمتری به بافت های بینی وارد می شود. به این ترتیب دوران نقاهت به مراتب کوتاه تر است. بسیاری از بیماران می توانند دو تا سه روز بعد از جراحی به انجام فعالیت های روزانه خود بازگردند. همچنین 5 تا 7 روز بعد از جراحی می توانند به محل کار خود باز گردند. بعد از برداشتن گچ بینی شاهد تورم و کبودی کمتری خواهید بود و رد و آثار ناچیزی از جراحی بر جای می ماند.

در دوران نقاهت بعد از جراحی بینی بسته نیز همانند روش دیگر مراقبت های لازم را رعایت کنید . مراقبت های بعد از این دو عمل تقریبا مشابه است و تفاوتی ندارد. بعد از جراحی بینی از ورزش کردن خود داری کنید سعی کنید به اندازه کافی استراحت نمایید. استفاده از کمپرس یخ برای کاهش تورم و کبودی بعد از عمل مفید است. همچنین معمولا بعد از جراحی استفاده از میوه ها و آبمیوه ها توصیه می شود. مصرف میوه آناناس در کاهش کبودی و بهبود سریع تر زخم ها موثر است.

برای اطمینان از بهبودی کامل، باید حدود یک هفته از کار خود مرخصی بگیرید. برای اطمینان از ثابت ماندن و ایمن ماندن بینی، یک آتل روی بین شما گذاشته می شود و تورم و حتی کبودی قابل توجهی در اطراف بینی و چشم ها وجود خواهد داشت. پس از هفته اول، قسمت بیشتر ورم و کبودی کاهش یافته است و در عوض شش هفته، می توانید با خیال راحت به فعالیت های معمول خود، از جمله ورزش کردن برگردید.

بعد از عمل، به استراحت و آرامش نیاز دارید. همچنین که تورم کاهش می یابد و فروکش می کند، تفاوت در ظاهر خود را خواهید دید، که معمولا فقط یک تا دو هفته طول می کشد.

خطرات عمل بینی بسته

مانند هر روش جراحی، جراحی بینی بسته دارای خطرات خاصی است. این خطرات می تواند شامل عفونت، خونریزی، واکنش های نامطلوب به بیهوشی، زخم در داخل بینی و عدم تقارن یا نارضایتی از نتیجه زیبایی باشد. با این حال، این عوارض نسبتا نادر هستند، به خصوص زمانی که این عمل توسط یک پزشک متخصص با تجربه انجام شود.

برای افرادی که به جراحی بینی بسته فکر می کنند، داشتن انتظارات واقع بینانه و ارتباط آزاد با جراح خود بسیار مهم است. یک مشاوره کامل باید شامل بحث در مورد اهداف بیمار، خطرات بالقوه و محدودیت های این روش باشد. مهم است که جراحی را انتخاب کنید که به نگرانی های شما گوش دهد، نتیجه مورد نظر شما را درک کند و بتواند یک برنامه درمانی جامع متناسب با نیازهای خاص شما را به شما ارائه دهد.

نتیجه گیری

جراحی بینی بسته به افراد این فرصت را می دهد تا ظاهر بینی خود را بهبود بخشند یا مشکلات عملکردی خود را بدون اسکار خارجی قابل مشاهده اصلاح کنند.

تزریق چربی به صورت

تزریق چربی چیست؟

تزریق چربی، یک روش جوانسازی پوست می باشد که از چربی به عنوان یک فیلر استفاده می شود. فیلرها یا حجم دهنده های پوستی، دسته ای از مواد تزریقی می باشند که با ورود به لایه ای از پوست، موجب حجم دهی و جوانسازی پوست می شوند. در روش تزریق چربی، از چربی خود بدن فرد متقاضی استفاده می شود. به همین دلیل اثرات ماندگارتری نسبت به سایر فیلرها دارد و همچنین چون ماده خارجی نیست، بدن واکنش بدی در برابر آن ندارد. تزریق چربی، پروسه ای است که طی آن چربی از نواحی ذخیره بدن کشیده می شود و بعد از سانتریفیوژ در نواحی مورد نظر تزریق می شود. نواحی که از آن چربی ها کشیده می شود بسیار اهمیت دارد. انتخاب محل کشیدن چربی، باید به پزشک سپرده شود تا چربی که از فرد می گیرد برای تزریق مجدد مناسب باشد. یکی از تزریقات زیبایی دیگری که انجام می شوند تزریق فیلر برای خط خنده است که می تواند به زیبایی هرچه بیشتر شما کمک کند.

تزریق چربی نیازمند انجام یک روش پیچیده برای گرفتن بافت های نرم فیلر می باشد. ناحیه ای از بدن در نظر گرفته می شود و چربی از این ناحیه گرفته می شود. از جمله نواحی متداول برای گرفتن چربی می توان به کناره های ران، پهلو ها و شکم اشاره کرد. با انجام لیپوساکشن چربی از این نواحی استخراج می شود. سپس این چربی به ناحیه مورد نظر انتقال داده می شود.

این بسیار مهم است که انجام فرایند تزریق چربی را به چه کسی می سپارید، به این دلیل که کشیدن چربی به روش لیپو از نقطه مبدا نیازمند داشتن دانش بالا در زمینه اقدامات لاغری و چربی کشی است، بهترین انتخاب شما می تواند بهترین دکتر تزریق چربی پوست در تهران باشد. چرا که اگر چربی مورد نیاز برای این اقدام از محل مناسب و به روش درستی تهیه نگردد، ممکن است مشکلات متعددی برای فرد پیش بیایند.

چربی در چه نواحی تزریق می شود؟

چربی در نواحی مختلف صورت قابل تزریق است. معمولا یکی از بیشترین موضع تزریق چربی ناحیه صورت می باشد اما نواحی چانه، گونه ها، چین خط خنده و زیر چشم و در برخی نواحی باید با احتیاط بیشتری تزریق انجام شود. همچنین در نواحی که چروک های سطحی وجود دارد مانند چروک های پشت لب یا ناحیه خطم اخم از نانوفت استفاده می شود. البته نواحی دیگری مانند پشت دست و پاها به دلیل آتروفی بافت نرم نیز انجام می شود.

روش تزریق چربی به صورت

پوست افراد به دلایل مختلفی از جمله سن، ژنتیک، مراقبت نادرست از پوست و … دچار خشکی می شود. پزشک، با برداشتن چربی از قسمتی از بدن، آن را به صورت فرد تزریق می کند. معمولا چربی مورد نیاز را از قسمت هایی مانند ران و پهلوها که دارای چربی بیشتری هستند، بر می دارند. این چربی ها از طریق سوزن هایی مخصوص، وارد منافذ پوست می شود و مقدار چربی مورد نیاز صورت را تامین می کنند. این سوزن ها ممکن است چندین بار وارد منافذ پوست شوند که هر بار مقداری چربی به پوست تزریق می نمایند. سلول های چربی بعد از اینکه وارد پوست شدند، بلافاصله از طریق خونرسانی جذب بافت پوست می شوند. صورت انسان بیش ترین تاثیر را بر روی زیبایی ظاهری اش دارد. فرد تا زمانی که جوان است، دارای صورتی با پوست شاداب و با طراوت است اما همین که پا به سن پیری می گذارد، این عامل در کنار اثر گذاری عوامل دیگر کیفیت پوست و زیبایی او را تحت تاثیر قرار می دهند.

به همین دلیل است که بسیاری از افراد به دنبال یافتن راهی هستند که بتوانند مشکلاتی که در پی افزایش سن برای صورتشان پیش آمده را برطرف کنند.

کاربرد تزریق چربی به صورت

برطرف کردن شلی و افتادگی پوست

کانتور خط فک

رفع نواحی فرو رفته صورت مانند گودی زیر چشم ها و شقیقه ها

رفع عقب رفتگی چانه

محو کردن زخم ها و چاله های ناشی از جوش و آکنه

جوانسازی پوست

پر کردن چین و چروک اطراف دهان و زیر بینی

حجم دهی به لب ها

برجسته سازی گونه و چانه

درمان فرورفتگی های ناشی از افزایش سن

رفع چاله های ناشی از جوش و آکنه در صورت

مزایای تزریق چربی به صورت

از آنجایی که چربی ها حاوی سلول های بنیادین هستند، زمانی که چربی در ناحیه مورد نظر تزریق می شوند علاوه بر افزایش حجم، در ناحیه موجب جوانسازی نیز می شود.

از مزایای تزریق چربی به صورت می توان موارد ذیل را نام برد:

پیوند اتولوگ ( پیوند از بدن خود شخص) به عنوان پر کننده های پوستی، خطر و اکنش های حساسیتی به مواد بیگانه را کاهش می دهد.

باعث برطرف کردن گودی زیر چشم و پشت پلک می شود.

زاویه سازی فک و چانه و کانتورینگ صورت

خط خنده خطوط بین دهان و بینی را رفع می کند.

افزایش حجم گونه

باعث رفع اختلالات ایجاد شده در صورت در اثر عوامل مختلف می شود.

سبب جوانسازی و زیباسازی پوست می شود.

ماندگاری تزریق چربی

به طور کلی ماندگاری تزریق چربی به عوامل بسیاری بستگی دارد. اما ذکر این نکته الزامی است که حجم از چربی که تزریق می شود به صورت صد درصد باقی نمی ماند بنابراین پس از تزریق مقداری از حجم چربی افت می کند و این مقدار قابل پیش بینی نیست و گاهی اوقات اگر فرد افزایش حجم بیشتری مد نظر دارد برای ترمیم تزریق چربی مراجعه کند.

به طور معمول تزریق چربی به مدت 1 تا 3 سال در ناحیه مورد نظر دوام دارد اما این مدت در تمام افراد یکسان نمی باشد و در کل وابسته به مراقبت های خود بیمار و  نوع پوست آنها دارد. با رعایت و مراقبت بیماران، این میزان ماندگاری ممکن است تا 5 سال هم ادامه داشته باشد.

کاندیدای مناسب برای تزریق چربی

هدف از تزریق چربی، افزایش حجم کلی یا پر کردن بخش هایی از بدن می باشد که دچار کاهش حجم شده اند. رایج ترین محل های تزریق چربی شامل صورت، پشت دست، افتادگی های پوستی و همچنین حجم دهی به سینه و باسن می باشد. برای انجام این کارها، باید چربی در بدن فرد به اندازه کافی وجود داشته باشد که بتوان چربی ها را از آن ناحیه به بخش مورد نظر انتقال داد.

مواردی که در مورد تزریق چربی باید در نظر گرفت

چربی یک پر کننده طبیعی است که می تواند برای افزایش حجم به کار رود. چربی از بدن شما گرفته می شود بنابراین نگرانی در مورد پس زدن آن یا انتقال بیماری وجود ندارد. چربی را می توان از جایی از بدن برداشت که چربی اضافه دارد. متداول ترین محل برای برداشتن چربی، شکم، ران و پهلو است. همیشه مقداری از چربی جذب می شود و برای جبران این مسئله، تزریق تا حدودی بیش از اندازه کافی انجام می شود.

اقدامات قبل از تزریق چربی

بهتر است از چند هفته قبل از تزریق چربی مصرف آب را بالا ببرید و با این کار به پوست خود آبرسانی کنید. آبرسانی به پوست و تامین آب مورد نیاز بدن، قبل از تزریق چربی بسیار مهم است.

چنانچه بیماری خاصی دارید یا اینکه داروهای خاصی مصرف می کنید، می بایست به پزشک اطلاع دهید.

چنانچه آسپرین و داروهای ضد التهابی مصرف می کنید، بهتر است برای مدتی تحت نظر پزشک مصرف آن ها را متوقف کنید. بعضی از این داروها ممکن است میزان خونرسانی به بدن را افزایش دهند، که این امر سبب انباشته شدن خون در نواحی مختلف بدن شده و کار را برای پزشک سخت می کند.

از 6 هفته قبل از عمل تزریق چربی، از استعمال دخانیات خودداری کنید تا پوست شما آماده جراحی شود.

حتما از یک نفر بخواهید تا شما را بعد از عمل همراهی کرده و به خانه ببرد.

توصیه می شود برنامه های خود را برای مدتی لغو کنید تا بعد از انجام عمل جراحی مجبور به ترک خانه نشوید. یکی از شروط لازم جهت بهبودی سریع و همچنین موثر بودن عمل جراحی، استراحت کافی می باشد.

مراحل تزریق چربی

برای انجام تزریق چربی، ابتدا از نقاط مختلف بدن به کمک روش لیپوساکشن چربی استخراج می شود. چربی استخراج شه استریل و خالص سازی شده و سپس با استفاده از سرنگ های خاصی به محل مورد نظر تزریق می شود. به این ترتیب مراحل تزریق چربی در سه مرحله انجام می شود: (1) استخراج چربی، (2) خالص سازی و انتقال، (3) جایگذاری

نتیجه گیری

بیماران باید قبل از انجام هر گونه تزریق حتما تحت نظر پزشک با تجربه و متبحر مشاوره شوند و از انجام این روش در مراکزی که احتمال بروز عوارض پس از تزریق بیشتر است جدا خودداری کنند.

پیوند غضروف در جراحی بینی

پیوند غضروف در جراحی بینی یا گرافت در جراحی بینی، یکی از روش های موثر برای تقویت بافت های غضروفی ضعیف به کار گرفته می شود. گرافت انواع مختلفی دارد که باتوجه به منبع تامین غضروف به ۴ دسته تقسیم بندی می شود. بهترین نوع پیوند از اندام های خود شخص مانند تیغه بینی، دنده و گوش است. ما در این مقاله قصد داریم به بررسی انواع غضروف های پیوندی در عمل بینی بپردازیم، لذا تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.

گرافت بینی چیست؟

اصطلاح گرافت معمولاً به معنای چسباندن، تجمع یا اتصال یک نوع بافت به سایر بافت های مشابه است. از آنجایی که بینی ما از بافت های مختلفی از جمله غضروف، استخوان، بافت مخاطی و بافت همبند تشکیل شده است، می توانیم غضروف، استخوان و بافت همبند را برای حمایت از این ساختارها متصل کرده و پیوند بزنیم. اما از آنجایی که بیشتر بافت‌های بینی غضروفی هستند، معمولاً در جراحی زیبایی بینی، پیوند غضروف بیشتر انجام خواهد شد.

به طورکلی، پیوند غضروف در جراحی بینی برای افزایش حمایت از بافت غضروف، تقویت نوک بینی و کمک به تغییر شکل بینی برای زیباتر شدن آن انجام می شود. عمل گرافت بینی معمولا در جراحی بینی گوشتی به واسطه ضعف بافت غضروفی مورد استفاده قرار می گیرد همچنین، این عمل برای جراحی ثانویه بینی بسیار مناسب است و می تواند از افتادگی نوک بینی جلوگیری کند. بسیاری از بینی های آسیب دیده و تحلیل رفته، طی جراحی ترمیم بینی با گرافت قوت گرفته و مستحکم می شوند.

انواع گرافت در جراحی بینی

به طور کلی، پیوند غضروف بینی یا گرافت بینی بر اساس نوع غضروف تامین کننده به چهار دسته تقسیم بندی می شود که عبارتند از:

اتوگرافت (استفاده از غضروف اعضای بدن خود شخص)

هتروگرافت (استفاده از غضروف حیوانی)

زنوگرافت یا الوگرافت (استفاده از پروتز یا غضروف مصنوعی)

هوموگرافت ( استفاده از غضروف های اهدایی از افراد دیگر)

در عمل بینی از چه غضروفی استفاده می شود؟

به طورکلی، پیوند اتوگرافت یا استفاده از غضروف شخص بیمار بهترین نوع برای عمل بینی محسوب می شود. اگر چه ممکن است در برخی موارد از سایر پیوندها استفاده شود، اما به کار گرفتن بافت های خود بیمار از عوارض کمتری برخوردار خواهد بود.

گرافت های غضروفی را می توان از سه ناحیه تیغه میانی بینی، گوش و دنده ها تامین نمود. با توجه به شرایط بیمار، صلاحدید پزشک جراح بینی و حجم مورد نیاز بافت غضروفی، مناسب ترین ناحیه برای برداشت گرافت انتخاب خواهد گردید.

پیوند غضروف از تیغه میانی بینی

ناحیه منتخب برای تامین گرافت مورد نیاز، بافت غضروفی تیغه میانی در بینی بیمار است. اما در برخی موارد این بخش طی جراحی ابتدایی برداشته و تضعیف شده است و نیز ممکن است حجم کمی داشته باشد.

پیوند غضروف از گوش به بینی

برای برداشت بافت غضروفی از گوش، برش ریزی در پشت این عضو ایجاد می گردد. این بافت که از گوش تهیه می شود شکل درخور و ایده آلی ندارد و باید با تراش دادن و شکل بخشیدن به آن کار را به نحو مثبتی پیش برد.

پیوند غضروف دنده به بینی

در جراحی پیوند غضروف بینی، برای برداشت بافت از این بخش یک برش محدود در بخش مورد نظر از قفسه سینه ایجاد می گردد و مقادیر زیادی از اجزای غضروفی بدون تغییر شکل دنده ها یا تخرب حالت معمول آنها خارج می شود. البته غضروف این ناحیه به سبب جنس و ویژگی های نه چندان مناسب برای ساختار بینی، کارآیی زیادی ندارد مگر برای بینی های با تخریب های شدید که گاه از غضروف های دنده کمک گرفته می شود.

پیوند غضروف بینی چگونه انجام می شود؟

از لحاظ جایگذاری و نحوه قرار دادن غضروف های پیوندی، به دو نوع تقسیم بندی می شوند که عبارتند از:

گرافت هایی که بین یا زیر ساختارهای بینی قرار می گیرند.

گرافت هایی که در زیر پوست بینی قرار دارند.

پیوند غضروف هایی که بین یا زیر ساختار بینی قرار می گیرند را پیوند پنهان می گویند که شامل موارد زیر است:

پیوند غضروف در نوک بینی (بین غضروف تیغه بینی)

گرافت کلوملار (بین غضروف های تیغه بینی که فقط در قسمت جلو قرار دارد و پایین تر از پیوند فوقانی است)

پیوند بین دو غضروف تیغه بینی که در پل بینی قرار می گیرد.

در نوع دوم، گرافت ها بین ساختارها نیستند بلکه در زیر پوست بینی قرار دارند. به این پیوند غضروف در جراحی بینی، پیوند نمایان یا قابل مشاهده نیز می گویند. آن های گرافت محافظی هستند که به سطح خارجی غضروف بینی چسبیده و در زیر پوست قرار دارد.

عوارض پیوند غضروف در جراحی بینی

اگر چه عمل های پیوند غضروف یا گرافت بینی به منظور استحکام غضروف ها و افتادگی از نوک بینی انجام می شود، اما ممکن است با عوارضی همراه باشد. مهمترین عوارض احتمالی گرافت بینی عبارتند از:

گرافت ها ممکن است زیر پوست قابل مشاهده باشند.

پیوندها می توانند جابجا شوند.

غضروف های پیوندی ممکن است در بدن حل شوند.

محل پیوند یا ناحیه اهدایی پیوند دچار زخم و عفونت شود.

غضروف روی بینی با فرورفتگی های مشخص، عدم تقارن یا بخش های کج بینی مواجه شود.

توجه داشته باشید، چنانچه عمل توسط جراح متخصص به طور ماهرانه انجام شده باشد، خطرات کاهش می یابد.

دوره نقاهت پس از عمل بینی

عمل بینی یکی از شایع ترین جراحی های زیبایی است که به رفع مشکلات ظاهری و بهبود عملکرد بینی کمک می کند. اغلب مراجعه کنندگان برای این جراحی با دغدغه هایی مانند روند بهبودی، دوره نقاهت و زمان مشاهده نتیجه نهایی مواجه هستند. بهتر است بدانید که در روزهای ابتدایی جراحی که صورتتان متورم و کبود است، نباید در فکر زیباتر به نظر آمدن باشید. در عرض یک تا دو هفته دوره نقاهت بعد از عمل بینی آثار حاد جراحی کاملا از چهره تان محو خواهد گردید. اما دوره نقاهت عمل بینی چه مدت طول می کشد؟ به همین منظور برای آشنایی بیشتر با مراحل و سیر بهبودی بعد از عمل بینی تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.

سیر بهبودی پس از عمل بینی

بینی در هنگام درآوردن گچ بینی زیبا نیست. علت این امر ورم شدید نوک بینی، فشار گچ بر اطراف بینی و جا انداختن آن بر روی پوست بینی است. این مرحله گذرا بوده و روز به روز بینی چهره شما بهتر و زیباتر می شود. همچنین، چند روز بعد از عمل بینی از نظر روحی نیز شاداب تر خواهید شد. با این وجود روند بهبودی کُند و تدریجی است. اگرچه زیبایی های ناشی از جراحی بینی در عرض حدود شش ماه ظاهر می شوند، ولی ظاهر بینی تا حدود دو سال تغییر می کند. باید دست كم یک تا دو سال برای اظهار نظر نهايی در مورد نتيجه عمل صبر كرد.

روند بهبودی در ماه اول بعد از عمل بینی

 بعد از عمل بینی، بدن شما به مدت چند هفته به زمان برای بهبود و بازیابی نیاز دارد. در ماه اول پس از عمل بینی، شما ممکن است با مواردی مانند تورم و درد مواجه شوید. تورم و ورم بیشتر در روزهای اول پس از عمل بینی رخ می دهد و به مرور زمان کاهش می یابد. درد نیز معمولاً در روزهای اول پس از عمل بینی درد خفیفی وجود دارد، اما با مصرف داروهای تجویز شده تسکین پیدا می کند.

سیر بهبودی بعد از عمل بینی بسته به نوع عمل و شدت آن متفاوت است. درصورتی که عمل بینی شما یک عمل جراحی ساده باشد، ممکن است بعد از یک ماه بهبودی کامل را تجربه کنید. اما اگر عمل بینی شما بسیار پیچیده بوده و برای بهبودی نیاز به زمان بیشتری دارید، احتمالاً بعد از یک ماه همچنان بهبودی در حال ادامه خواهد داشت.

بعد از یک ماه از عمل بینی، بسیاری از علائم مربوط به عمل بینی شما می تواند کاهش پیدا کند، اما هنوز ممکن است تورم و سردرد در اطراف بینی وجود داشته باشد. در هر صورت، برای بهبودی سریعتر بعد از عمل بینی، بهتر است دستورالعمل های پس از عملیات را به دقت دنبال کنید، مصرف داروهای تجویز شده را رعایت کنید و تمامی راهنمایی های پزشک خود را به دقت پیگیری کنید.

روند بهبودی در ماه دوم بعد از عمل بینی

بعد از عمل بینی، بهبودی بسته به نوع عمل و وضعیت بدنی فرد ممکن است متفاوت باشد. اما در کل، به طور معمول در دو ماه اول پس از عمل بینی، بیشترین بهبودی ها رخ می دهد و به طور کلی در این دو ماه، بینی کمی به شکل و شمایل نهایی خود نزدیک می شود.

ماه دوم بعد از عمل بینی، برای بهبودی سریع تر و به حفظ شکل جدید بینی، باید راهنمایی های پزشک را رعایت کرد و از فعالیت های سنگین و استرس زا پرهیز کرد. همچنین مصرف غذاهایی که حاوی ویتامین C و پروتئین هستند می تواند به بهبودی سریع تر و بهبود عملکرد بدن کمک کند.

دوره نقاهت بعد از عمل بینی چقدر طول می کشد؟

زمان دوران بهبودی بعد از عمل بینی به شدت متفاوت است و به عوامل مختلفی مانند نوع عمل بینی، تکنیک های استفاده شده، وضعیت سلامت عمومی بیمار و همچنین رعایت نکات پس از عمل بستگی دارد. اما به طور کلی، پس از عمل بینی، تورم و درد در محل عمل ممکن است تا چند روز به طول انجامد. بعد از یک هفته، بیمار می تواند به کارهای روزمره خود بازگردد، اما برای رسیدن به نتیجه نهایی عمل بینی، ممکن است بین ۶ تا ۱۲ ماه یا حتی بیشتر طول بکشد. به هر حال، برای دقیق تر بودن، بهتر است با پزشک خود در ارتباط باشید و به توصیه های او عمل کنید.

عوامل موثر در روند بهبودی بعد از عمل بینی

همان طور که در بالا اشاره شد، بهبود بعد از عمل بینی متفاوت است و به نوع عمل بینی و شرایط فرد بستگی دارد. به طور کلی، مهمترین عوامل موثر بر دوره نقاهت و روند بهبودی بعد از جراحی بینی عبارتند از:

عمل جراحی: انتخاب یک جراح ماهر و با تجربه به عنوان متخصص عمل بینی، روش جراحی و استفاده از تکنولوژی های پیشرفته می تواند بهبودی بیشتری در نتیجه عمل بینی ایجاد کند.

نوع بینی: نوع بینی، شکل و اندازه آن نیز می تواند بر روی روند بهبودی تاثیر بگذارد. بینی های بزرگتر و پیچیده تر مانند جراحی بینی گوشتی نیاز به زمان بیشتری برای بهبود دارند.

سن: سن بیمار نیز می تواند بر روی روند بهبودی تاثیر بگذارد. در بیماران جوان تر، بهبودی سریع تر اتفاق می افتد.

سلامت عمومی: سلامت عمومی بیمار، از جمله داروهای مصرفی، سابقه بیماری های قبلی و مشکلات تنفسی، می تواند بر سیر بهبودی پس از عمل بینی موثر باشد.

 پیگیری درمان: پیگیری صحیح و رعایت مراقبت های بعد از جراحی بینی، می تواند بهبودی را تسریع کند و مشکلات پس از عمل را کاهش دهد.

سبک زندگی: شیوه زندگی بیمار نیز می تواند بر روی بهبودی تاثیر بگذارد. مصرف الکل، سیگار و داشتن یک تغذیه ناسالم می تواند بهبودی را به تأخیر اندازد.

عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند آلودگی هوا، آب و خاک، می تواند بر روی مدت بهبودی اثرگذار باشد.

تعداد عمل های قبلی: تعداد عمل های قبلی بینی نیز می تواند بر روی روند بهبودی تاثیر بگذارد. بیماران با تعداد جراحی ثانویه بینی بیشتر، بهبودی کندتری دارند.

نکات کلیدی برای تسریع در روند بهبودی بعد از عمل بینی

پس از انجام عمل بینی، باید مراقبت های مناسبی از بینی صورت بگیرد تا بهبودی بهتر و سریعتری را تجربه کنید. در ادامه به مراقبت های لازم برای بهبودی بعد از عمل بینی اشاره می کنیم:

استراحت: بعد از عمل بینی، باید بیشتر استراحت کنید تا بدن شما فرصت داشته باشد بهبود یابد. لذا از فعالیت های سنگین و ورزش های شدید باید خودداری کنید.

مصرف داروها: پزشک شما ممکن است داروهایی برای کاهش درد، التهاب و عفونت به شما تجویز کند. حتماً دستورات پزشک را به دقت پیروی کنید.

استفاده از یخ: استفاده از یخ برای کاهش تورم و درد در محل عمل بینی مفید است. اما از قرار دادن یخ مستقیماً بر روی پوست بینی خودداری کنید و بهتر است از یک دستمال نازک برای پوشش دادن یخ استفاده کنید.

چسب بینی: یکی از مواردی که جراح پس از برداشتن گچ بینی توصیه می کند، زدن چسب بینی است که به کاهش تورم و حفظ شکل بینی کمک می کند. توجه داشته باشید که نحوه چسب زدن بینی بعد از عمل را از پزشک خود آموزش دیده تا از بروز آسیب جلوگیری شود.

 مراقبت از بینی: باید بعد از عمل بینی به نکاتی مانند شستشوی بینی با آب نمک، خشک کردن بینی با دقت، جلوگیری از ضربه به بینی و موارد دیگر توجه کنید.

مراجعه به پزشک: باید با پزشک خود در ارتباط باشید تا برای بررسی وضعیت بینی، نتیجه عمل و بروز هرگونه مشکل به او مراجعه کنید.

توجه داشته باشید که بهبودی بعد از عمل بینی ممکن است زمان بر باشد. باید صبور باشید و به پیشنهادات پزشک خود عمل کنید.

نتیجه عمل بینی چه زمانی مشخص می شود؟

وقوع نتیجه نهایی به سن، نوع پوست و توانایی ترمیم بدن شما بستگی دارد. به عنوان مثال تورم ناشی از جراحی بینی استخوانی به مراتب کمتر از بینی های گوشتی است. اغلب افراد با بینی های گوشتی حداقل یک سال برای مشاهده نتیجه عمل باید صبر کنند. به همین علت سیر بهبودی پس از عمل بینی در انواع بینی ها متفاوت خواهد.

از طرفی هرچه سن افراد کمتر باشد، روند بهبودی سریع تر و مشاهده نتیجه نهایی عمل بینی زودتر رخ خواهد داد. در مجموع پس از عمل بینی بهتر است به مدت ۶ ماه تا یک سال منتظر باشید تا شکل نهایی بینی شما ظاهر شود. البته ممکن است این مدت در برخی افراد طولانی تر باشد.

درمان کبودی بعد از عمل بینی

از جمله مسائل ناخوشایند در خصوص جراحی زیبایی بینی، عوارض مانند ایجاد کبودی و التهاب در صورت است. بسیاری از بیماران و افرادی که متقاضی این عمل هستند از ایجاد کبودی صورت پس از جراحی نگران بوده و در روزهای ابتدایی پس از عمل ناخواسته می پندارند که این آثار برای همیشه بر روی پوست صورت و اطراف چشمشان برجا خواهد ماند!! در حالی که چنین نیست و التهابات و کبودی بعد از جراحی بینی کاملا موقتی است. این عوارض تا ۲ روز پس از عمل کاهش یافته و در عرض ۱۰ الی ۱۴ روز کاملا ناپدید می شوند. ما در این مقاله قصد داریم به بررسی علت و روش های رفع کبودی بعد از عمل بینی بپردازیم، لذا تا انتها همراه ما باشید.

علت کبودی زیر چشم بعد از عمل بینی چیست؟

به واسطه تغییر وضعیت استخوان ها، پوست و اجزاء داخلی، بافت های درونی از حالت عادی و اولیه خارج می شوند و آثاری همچون کبودی و التهاب بر روی پوست پدیدار می گردند. در این شرایط به علت تجمع خون و مایعات ترشح شده داخلی، پوست تیره و کبود به نظر می رسد. این آثار فقط برای مدت محدودی بر روی پوست به جای می مانند و با ترمیم یافتن بافت های درونی به شکل کامل برطرف می گردند.

معمولا نواحی اطراف چشم بیشتر از سایر نواحی صورت بعد از جراحی بینی دچار کبودی می شوند. همچنین، پیشروی و بیشتر شدن آن در طی روزهای ابتدایی کاملا معمول و شایع است. در صورت کم نشدن این مشکل طی یک الی دو هفته یا در صورت وجود درد زیاد و تشدید آن، حتما به جراح بینی خود مراجعه کنید.

کبودی بعد از عمل بینی تا چند روز است؟

یکی از سوالانت متداول افراد بعد از عمل این است که کبودی بعد از عمل بینی چقدر طول میکشد؟ به طور کلی، کبودی به همراه ورم یکی از اثرات شایع و کاملا طبیعی پس از جراحی رینوپلاستی است. به طور معمول کبودی در روز اول شدید نیست، اما در روز دوم شدیدتر و گسترده می شود که این امر کاملا شایع است. سپس، در روز سوم با رعایت مراقبت های پس از عمل بتدریج کاهش پیدا می کند. در کل، کبودی های صورت پس از حدود ۱ تا ۲ هفته، کاملا برطرف می شوند.

افرادی که کبودی خفیف دارند ممکن است زودتر از ۱۴ روز شاهد محو شدن کامل کبودی های خود باشند. در حالی که زمان بهبودی کامل افراد با کبودی های گسترده تر ممکن است کمی بیشتر طول بکشد. در صورت تداوم یا تشدید کبودی ها همراه با سایر علائم مانند التهاب شدید، گر گرفتگی، قرمزی پیشرونده پوست، نشانه های عفونت و تب، فورا به پزشک خود مراجعه کنید.

درمان کبودی بعد از عمل بینی

اگر چه کبودی های صورت بعد از عمل بینی به مرور کاهش پیدا می کند، اما برخی راهکارها می تواند به درمان سریعتر آن ها کمک کند. از مهمترین روش های رفع کبودی بعد از عمل می توان به موارد زیر اشاره کرد:

استفاده از کمپرس سرد در ۲۴ ساعت ابتدایی به از بین بردن سریع کبودی بعد عمل بینی کمک می کند. سرما باعث کاهش تورم و کبودی ناشی از تنگ شدن رگ های خونی می شود. بنابراین در روزهای اول بعد از جراحی کمپرس را به مدت ۳۰ دقیقه روی گونه ها و چشم ها قرار دهید. توجه داشته باشید از فشار یا گذاشتن مستقیم یخ اجتناب کنید و از یک کیسه یخ داخل پارچه یا حوله استفاده نمایید.

از خم کردن سر خود اجتناب کرده و حتماً به هنگام خواب سر را کمی بالاتر از بدن خود قرار دهید.

از مصرف غذاهای شور خودداری کنید.

از فعالیت و ورزش های سنگین پرهیز کنید و برای ورزش بعد از عمل بینی حتما با پزشک خود مشورت کنید.

داروهای تجویز شده توسط پزشک را منظم مصرف کنید.

برای کبودی بعد از عمل بینی چه باید خورد؟

تغذیه بعد از عمل نقش بسزایی در کاهش عوارض و اثراتی مانند کبودی صورت خواهد داشت. معمولا توصیه می شود که مایعات حاوی بروملین مانند آب آناناس مصرف کنید. مصرف آناناس و آب کرفس برای کاهش کبودی بعد عمل بینی بسیار مفید است و به روند بهبودی سرعت بیشتری می بخشد. علاوه بر این، مصرف مواد غذایی مغذی حاوی ویتامین ها و مواد معدنی مانند آهن می تواند در افزایش خون رسانی به محل زخم و کبودی موثر واقع شود و کبودی به سرعت کاهش یابد.

قرص رفع کبودی بعد از عمل بینی

معمولا پزشک برای کاهش التهاب و کبودی های صورت قرص آناهیل را تجویز می کند. این قرص که به قرص آناناس نیز معروف است، منبع عالی از بروملین و ویتامین C است که می تواند به کاهش اثرات عمل بینی مانند التهاب، کبودی، خونمردگی و زخم کمک کند. این دارو را می توان صبح و شب (2 بار در روز) به مدت 2 تا 3 ماه مصرف کرد. توصیه می شود از مصرف خودسرانه این دارو یا دوز بالای آن اجتناب کرده و قبل از استفاده با پزشک مشورت کنید.

پماد برای رفع کبودی بعد از عمل بینی

علاوه بر مصرف داروهای خوراکی، پزشک کرم های موضعی به منظور التیام زخم و کاهش کبودی بعد از عمل بینی تجویز می کند. این پمادها اغلب خاصیت ضد انعقادی و خونرسانی داشته و می تواند به درمان کبود، کاهش درد، التهاب و لخته های خونی زیر پوست کمک کند. همچنین، برخی از این کرم ها می توانند برای ترمیم زخم ها به همراه کاهش کبودی موثر واقع شوند. مهمترین پمادهای رفع کبودی بعد از جراحی بینی عبارتند از:

پماد لازونیل (LASONIL)

کرم هیرودوئید (Hirudoid)

کرم سیکاستیم آرنیکا (Cicastim Arnica Soothing Cream)

روش های پیشگیری از کبودی بعد از جراحی بینی

مهمترین راهکارهای جلوگیری از تشدید کبودی های صورت بعد از عمل عبارتند از:

از کشیدن سیگار و انواع دخانیات قبل و بعد از عمل اجتناب کنید.

قبل و بعد از عمل مصرف داروهای ضد انعقاد خون مانند آسپرین و بروفن را متوقف کنید.

استفاده از مکمل های گیاهی مانند جینسینگ و ویتامین E را قطع کنید.

پس از عمل استراحت کامل داشته باشید.

از فشار دادن بینی و کبودی های زیر صورت خودداری کنید.

از آرایش کردن و پوشاندن کبودی ها با محصولات آرایشی به مدت دو هفته اجتناب کنید.

قبل و بعد از عمل تغذیه مناسب داشته باشید.

کبودی بعد از عمل بینی یکی از اثرات شایع است که در اکثر افراد رخ می دهد. اما عواملی مانند تبحر جراح، رعایت دستورالعمل های قبل و بعد از می تواند به پیشگیری و کاهش آن ها کمک کند. به طور کلی، استفاده از کمپرس سرد بر روی صورت، مصرف نوشیدنی های حاوی بروملین و مواد غذایی سالم، استراحت کامل و بالا نگاه داشتن سر می تواند به رفع کبودی زیر چشم و صورت بعد از عمل بینی کمک کند. در پایان توصیه می شود به محض مشاهده تشدید کبودی ها یا تداوم آن ها، یک هفته پس از عمل به پزشک مراجعه نمایید.

آزمایشات قبل از عمل بینی

آزمایشات قبل از عمل بینی یکی از ضروری ترین و اصلی ترین اقدامات است که می تواند بر نتیجه نهایی جراحی بینی موثر باشد. شما نمی توانید یک روز وارد کلینیک شوید و فردا بدون چکاپ عمل بینی انجام دهید! این مانند تلاش برای موفقیت در آزمون سراسری بدون داشتن منابع کمک آموزشی مناسب است. در واقع، آزمایش ها و تست قبل از جراحی بینی، یک پیش نیاز عمل ایمن و خوب تلقی می شود علاوه بر این، نتایج آزمایشات قبل از جراحی بینی می تواند به پزشکان و بیماران آگاهی و اطلاعات کافی برای جلوگیری از خطرات حین جراحی بدهد. به منظور آشنایی با آزمایشات قبل از عمل بینی و اطلاعات مرتبط به آن تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.

معاینات قبل از عمل بینی

پیش از تجویز هرگونه آزمایش قبل از عمل بینی، متخصص ساختار و وضعیت بینی بیمار را بررسی می کند. پزشک در حین معاینه استخوان، غضروف، ضخامت پوست بینی، غدد چربی، انحراف بینی و سوراخ های بینی از دست رفته را ارزیابی می کند. معاینه بصری سبب می شود تا پزشک دید درستی از جراحی داشته و به راحتی بتواند بهترین روش و مدل جراحی را با توجه به شرایط فیزیکی شخص در نظر بگیرد. همچنین، در معاینات قبل از عمل توصیه های مورد نیاز پزشک در مورد نوع بینی و تناسب با صورت به شما ارائه می شود تا بتوانید با آگاهی بیشتر اقدام به جراحی بینی کنید.

آزمایشات قبل از عمل بینی

اگرچه همه اشخاص سالم می‌توانند این عمل را انجام دهند، ولی در برخی از موارد از جمله بیماری های ارثی و زمینه‌ای و مشکلات مربوط به لخته شدن خون نمی توان عمل زیبایی را انجام داد. عمل بینی باعث ایجاد مشکلاتی برای این اشخاص، در طول عمل جراحی می شود. بنابراین، رعایت دستورات پزشک و انجام صحیح معاینه قبل از انجام هر گونه جراحی زیبایی مانند جراحی بینی برای بیمار و متخصص زیبایی بسیار ضروری است.

انواع آزمایشات قبل از عمل بینی

افراد پیش از اقدام به جراحی بینی استخوانی یا جراحی بینی گوشتی، باید چندین جلسه مشاوره با پزشک خود داشته باشند تا متخصص وضعیت فیزیکی و وضعیت جسمانی فرد را به طور کامل ارزیابی کند. در قدم اول، متخصص فرد را مورد معاینه قرار می دهد و سوابق پزشکی او را می خواهد. بعد از آن، آزمایشات قبل از عمل بینی را برای زیباجوی عزیز تجویز می کند. مهمترین اقدامات قبل از جراحی بینی عبارتند از:

آزمایش خون قبل از عمل بینی

آزمایش خون توسط متخصص قبل از اکثر جراحی های تهاجمی از جمله جراحی های زیبایی و درمانی بینی مانند سپتوپلاستی تجویز می شود. ر آزمایش خون موارد زیر بررسی خواهند شد:

CBC  :این شاخص می تواند وضعیت گلبول های قرمز، گلبول های سفید، پلاکت ها و سایر عوامل مهم در اندازه گیری سطح کم خونی شخص را شناسایی کند.

FBS  :سطح قند خون را مشخص می کند.

PT و PTT : این علامت ها وضعیت لخته شدن خون را تعیین می کند. در واقع بدن برای حفظ لخته شدن خون به پروتئین زیادی نیاز دارد تا مسئله ای در حین عمل ایجاد نشود.

تست بارداری

در صورتی که بیمار مشکوک به بارداری باشد این آزمایش باید انجام شود. زیرا جراحی بینی در دوران بارداری توصیه نمی شود و می تواند برای جینین و مادر مشکلاتی جدی ایجاد کند.

تصویربرداری

برای به دست آوردن نتایج دقیق تر در مورد ظاهر بینی، متخصص از زوایای مختلف عکس بینی شما را درخواست می کند. این یک نوع معاینه قبل از عمل بینی است که به پروسه جراحی و مراحل مورد نیاز در حین جراحی کمک زیادی می کند.

جواب آزمایشات قبل از عمل بینی چقدر زمان می برد؟

آزمایشات قبل از عمل بینی باید در اسرع وقت انجام شود تا هر مشکلی در سریعترین زمان برطرف و درمان شود. اما پاسخ دادن به تست جراحی بینی چقدر طول می کشد؟ در صورت عدم وجود مشکل، در عرض ۲۴ ساعت نتیجه آزمایش را دریافت خواهید کرد.

پس از آن بیمار باید برای مطالعه نتایج تست جراحی بینی و راهنمایی و مشاوره لازم قبل از جراحی به پزشک مراجعه کند. در صورت بروز مشکل در آزمایش خون، از بیمار خواسته می شود که مجدداً آزمایش را انجام دهد.

افرادی که قصد عمل بینی را دارند باید قبل از آن آزمایشات لازم را انجام دهند و در صورت بروز مشکلات، زمان کافی برای برداشتن گام های اساسی برای بهبودی و درمان را داشته باشد. علاوه بر این، متخصص معمولاً سه تا چهار هفته قبل از جراحی، آزمایشات را برای شخص تجویز می کند آزمایشات قبل از عمل بینی برای کاهش بروز عوارض احتمالی بینی ناشی از بیماری های زمینه ای و همچنین مشکلات جسمی اهمیت بسزایی دارد.

توجه داشته باشید که انجام اقدامات قبل از عمل بینی همانند مراقبت های بعد از آن ضروری است.

افتادگی بینی پس از عمل

جراحی بینی یکی از شایع ترین جراحی های زیبایی به شمار می رود که طرفداران بسیاری در ایران دارد. اگرچه این عمل پیشرفت های چمشگیری داشته و نسبت به گذشته عوارض کمتری ایجاد می کند، اما عدم تبحر جراح و رعایت نکردن مراقبت های پس از عمل، مشکلاتی را ایجاد می کند. یکی از عوارضی که ممکن است بعد از عمل برای فرد مراجعه کننده به وجود آید، افتادگی بینی است. اما سوال اینجاست که علت افتادگی بینی پس از عمل چیست؟ راه های درمان افتادگی بینی بعد از عمل چیست؟ به منظور آشنایی با علل افتادگی بینی پس از عمل و روش های درمان آن تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.

افتادگی بینی پس از عمل

یکی از معیارهای بسیار موثر در زیبایی بینی، میزان استاندارد نوک بینی است که پس از جراحی در مدل طبیعی باید در راستای پل بینی باشد. البته در جراحی بینی فانتزی (عروسکی) یا نیمه فانتزی نوک بینی بالاتر از راستای پل بینی قرار می گیرد. چنانچه بالا بودن نوک بینی پس از عمل از محدوده استاندارد کمتر باشد، اصطلاح بینی افتاده به آن اطلاق می گردد.

یکی از مشکلاتی که ممکن است پس از عمل زیبایی بینی رخ دهد، افتادگی بینی است که به دلایل مختلف مانند عدم تبحر جراح، عدم مراقبت های بعد از عمل، افزایش سن و برخورد ضربه به بینی ایجاد شود. البته افتادگی بینی پس از عمل ممکن است، بلافاصله بعد از عمل مشاهده نشده و مدتها پس از عمل نمایان شود.

علت افتادگی بینی پس از جراحی بینی

علت افتادگی بینی پس از عمل جراحی را می توان به دو دسته وابسته به بیمار و وابسته به روند عمل تقسیم بندی کرد. دلایل وابسته به بیمار به طور معمول به میزان مراقبت های بعد از جراحی بینی بستگی داشته و دلایل وابسته به عمل نیز بر تکنیک های مورد استفاده جراح و تجربه او دلالت دارد.

عدم مراقبت های پس از عمل

از مهمترین علل وابسته به بیمار می توان عدم رعایت نکات بعد از عمل بینی اشاره کرد. از مهمترین دلایل افتادگی بینی بعد از عمل می توان به موارد زیر اشاره کرد:

عدم استفاده مرتب از چسب بینی

اشتباه چسب زدن بینی بعد از عمل

خندیدن و حرکات شدید صورت در هفته های اول بعد از عمل

برخورد ضربه به بینی در ماه های اول پس از عمل

خم شدن های طولانی مدت و انجام فعالیت های سنگین

دستکاری های بینی و فین کردن شدید در اوایل بعد از عمل

یکی از دلایلی که می تواند احتمال بروز افتادگی بینی پس از عمل را افزایش دهد، جراحی به روش کاهشی است. به طورکلی، روش های جراحی زیبایی بینی را به دو دسته کلی جراحی کاهشی و جراحی تقویتی تقسیم کرد. جراحی های کاهشی در قدیم بسیار معمول بوده و البته هنوز هم برخی جراحان از آنها استفاده می کنند. نتایج درازمدت ثابت کرده است که افتادگی بینی در روش های کاهشی مشاهده می شوند و علاوه بر این افتادگی، به دلیل تضعیف ساختار غضروفی بینی ممکن است بدشکلی ها و ناهمواری های دیگری نیز ایجاد شود. در مقابل، در جراحی های تقویتی تلاش بر این است که بر استحکام غضروف های بینی افزوده شود.

جراحی های تقویتی در درازمدت نتایج بهتری داشته و بینی از ثبات بیشتری برخوردار است. در این روش های جدید سعی می شود که حداقل کاهش بافت از بینی انجام شده و به جای آن، حداکثر تقویت بینی انجام گیرد. برای همین، این روش ها در بسیاری از موارد مستلزم استفاده از پیوندهایی از بافت های خود بینی است که در قسمت های مختلف پایین بینی کار گذاشته می شود. برای مثال در ستون بین سوراخهای بینی پایه ای غضروفی کار گذاشته می شود که باعث افزایش استحکام بینی و جلوگیری از افتادگی بینی می گردد.

تاثیر افزایش سن در افتادگی نوک بینی بعد از عمل

با شروع فرآیند پیری، افتادگی بینی نیز بیشتر مشاهده می شود، زیرا تکیه‌گاه های نوک بینی ضعیف تر شده و به نظر می‌رسد که بینی رشد می‌کند. اگرچه افزایش سن باعث تغییر شکل در حالت پوست بینی و افتادگی آن می شود، اما این مشکل در همه افراد مشاهده می شود. در حقیقت چه افرادی که عمل بینی انجام داده اند و چه آن هایی که هیچ عمل زیبایی روی بینی خود انجام نداده اند، در سنین پیری با افتادگی نوک بینی و بزرگی آن مواجه می شوند، اما این میزان افتادگی در افراد مختلف، متفاوت است. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که پیری و افزایش سن می تواند در ظاهر و افتادگی نوک بینی موثر باشد.

افتادگی نوک بینی گوشتی بعد از عمل

اگرچه عوارض عمل بینی از جمله افتادگی آن در انواع بینی ها مشاهده می شود، اما این عارضه در افراد با بینی گوشتی بیشتر دیده می شود. افتادگی در بینی های گوشتی به دلیل عدم استحکام کافی غضروف و همچنین، ضخامت پوست بینی رخ می دهد. با این حال، یکی از راه کار هایی که مانع تغییر فرم و افتادگی بینی بعد از عمل می شود، پیوند غضروف به بینی است. در مواردی که میزان غضروف تیغه بینی کم باشد، جراح از غضروف های گوش یا دنده برای پیوند به نوک بینی استفاده کرده و نوک بینی را مستحکم خواهد کرد. لذا امکان بروز افتادگی بینی گوشتی پس از عمل با انتخاب تکنیک مناسب جراحی تا حد زیادی کاهش می یابد.

درمان افتادگی بینی پس از عمل

اگر به هر دلیلی دچار افتادگی بینی پس از عمل شده اید، نگران نباشید، زیرا جراحی ترمیمی بینی یکی از روش های درمان این عارضه است. روش های مختلفی برای ترمیم بینی وجود دارد، اما پیوند غضروف و اصلاح نوک بینی از شایع ترین تکنیک ها برای رفع افتادگی بینی است. در عمل پیوند غضروف اغلب از غضروف از گوش یا دنده بیمار استفاده می شود. البته در برخی موارد ممکن است که جراح از غضرف مصنوعی برای تقویت غضروف استفاده کند.

توجه داشته باشید که اگر جراحی ترمیم بینی توسط جراح باتجربه و متبحر انجام شود، احتمال رفع افتادگی بینی و عوارض ناشی از عمل اولیه بینی برطرف خواهد شد. بنابراین در انتخاب جراح بینی برای عمل ترمیمی دقت لازم را داشته باشید. شایان ذکر است که انجام جراحی ترمیمی برای اصلاح این عارضه حداقل یک سال پس از عمل اولیه بینی انجام می شود.

پیشگیری از افتادگی بینی

همان طور که اشاره شد، دو عامل اصلی در بروز افتادگی بینی بعد از عمل رینوپلاستی (جراحی بینی) عدم مراقبت های پس از عمل و تکنیک نامناسب جراح در عمل است. به همین علت، اولین قدم برای جلوگیری از افتادن بینی انتخاب بهترین جراح بینی است. جراح خوب با استفاده از تکنیک های مناسب علاوه بر ایجاد فرم بینی به عدم تغییر و بروز مشکلاتی مانند افتادگی بینی نیز کمک می کنند. برای مثال جراح خوب در بینی های گوشتی ممکن است از گرافت غضروفی برای شکل دهی به بینی استفاده کرده و تغییر شکل بینی کمتر مشاهده می شود.

علاوه بر انتخاب جراح خوب، مراقبت های بعداز جراحی نیز برای پیشگیری از افتادن نوک بینی بسیار اثرگذار است. به همین علت توصیه می شود که توصیه های پزشک را بعد از عمل رعایت کرده و از وارد شدن ضربه به بینی و چسب بینی خود را به طور مرتب و به شکل صحیح بزنید. همچنین، پس از عمل سر خود را بالا نگه داشته و از خم کردن سر در هفته های اول بعد از جراحی اجتناب کنید.

خونریزی بعد از عمل بینی

خونریزی بعد از عمل بینی یکی از عوارضی است که گاهی پس از جراحی به شکل خفیف وجود دارد. اغلب خونریزی ها به شکل خونابه از بینی خارج می شوند که اغلب به دلیل تغییرات در بافت و ساختار بینی است. اگر چه ترشح خونابه ها بعد از کاملا طبیعی است، اما تشدید یا تداوم آن می تواند یک خطر جدی محسوب شود. به منظور آشنایی بیشتر با علت و راه های درمان خونریزی بعد از عمل بینی تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.

آیا خونریزی بعد از جراحی بینی طبیعی است؟

داشتن خونریزی پس از جراحی بینی به صورت خفیف، طبیعی در نظر گرفته می شود. ممکن است در روزهای اول کمی شدید باشد اما به مرور زمان کاهش یافته و کاملا قطع می شود. به طور کلی، در روزهای ابتدایی بعد از عمل نشت خون به رنگ روشن مخلوط با ترشحات بینی دیده می شود. گاهی اوقات ممکن است لخته خون بعد از عمل بینی خارج شوند.

خونریزی بعد از جراحی بینی چقدر ادامه دارد؟

در عرض چند روز پس از جراحی بینی، این ترشحات بینی همراه با خون کاهش یافته و به طور کامل ناپدید می شوند. در مواردی که آسیبی به بینی وارد شود، ممکن است خونریزی کمی بیشتر باشد.

در چه صورت خونریزی بعد از عمل بینی خطرناک است؟

اگر مقدار زیادی خون تازه به طور مداوم جریان دارد، حتما باید با پزشک خود تماس بگیرید. اگر خونریزی به هیچ وجه قطع نشد، ممکن است لازم باشد داخل بینی را بررسی کرده و دوباره تامپون قرار دهید. خونریزی بعد از جراحی بینی در یک درصد بیماران به عنوان یک عارضه دیده می شود. ارتباط با پزشک به مداخله زودهنگام و حل سریع مشکل کمک می کند. در صورت خونریزی بعد از جراحی بینی، ممکن است نیاز به گذاشتن بافر جدید و گاهی مداخله تحت بیهوشی باشد.

عوارض خونریزی بعد از جراحی بینی

ترشح خونابه یا خونریزی های خفیف بعد از جراحی جای نگرانی ندارد و با طی شدن دوره نقاهت برطرف می شود. اما چنانچه خونریزی های شدید به دلایل مختلف ایجاد شود، ممکن است باعث باز شدن بخیه ها شود. اگر خونریزی در اثر آسیب یا ضربه رخ دهد نیز امکان کجی بینی بیشتر خواهد شد. به همین علت توصیه می شود بعد از عمل از بینی خود در برابر آسیب ها محافظت کنید.

علت خونریزی بعد از عمل بینی چیست؟

ترشح خونابه بعد از عمل بینی اغلب به دلیل باقی ماندن خون های حین عمل جراحی رخ می دهد. اما دلایل دیگری وجود دارد که می تواند باعث خونریزی بعد از عمل شود که مهمترین آن ها عبارتند از:

افزایش تورم

خشکی مخاط بینی

گرفتگی و انسداد بینی

وارد شدن آسیب یا ضربه شدی به بینی

مالش یا دست کاری کردن بینی

پایین نگه داشتن یا خم کردن سر در روزهای ابتدایی بعد از عمل

افزایش فشار خون ناشی از داروهای بیهوشی

مصرف داروهایی مانند آسپرین، پروفن و ناپروکسن که خاصیت ضد انعقاد کنندگی خون را دارند.

مصرف مصرف مکمل های گیاهی و ویتامین E

عدم وجود ویتامین K کافی در بدن

ابتلا به بیماری های اختلال انعقاد خون مانند همو فیلی

سیگار کشیدن بعد از عمل بینی

انجام فعالیت های سنگین یا ورزش بعد از عمل بینی

برای قطع خونریزی بعد از جراحی بینی چه باید کرد؟

اولین کاری که بیماران باید برای خونریزی هایی که بعد از جراحی به شدت ادامه دارد یا قطع نمی شود انجام دهند، مشورت با پزشک است. علاوه بر این نباید فراموش کرد که ضربات وارده به ناحیه بینی باعث افزایش خونریزی می شود. خونریزی بعد از جراحی بینی معمولا زمانی اتفاق می افتد که بیماران نتوانند به اندازه کافی از ناحیه بینی محافظت کنند و از مکمل های گیاهی استفاده کنند.

به محض خونریزی شدید سر خود را به عقب برده و از خم کردن آن اجتناب کنید. سپس، از یک کمپرس یخ برای کاهش خونریزی استفاده کنید. پس از مراجعه به پزشک ممکن است در تامپون برای کنترل خونریزی استفاده شود. در صورت مشخص نبودن علت و محل خونریزی، ممکن است عمل جراحی برای بستن رگ های خونی بینی انجام شود.

لخته خون بعد از جراحی بینی

لخته خون بعد از عمل بینی اغلب به دلیل گرفتگی شدید بینی در چند هفته بعد از عمل رخ می دهد. معمولا اصلاح نشدن انحراف تیغه بینی باعث ایجاد لخته خون می شود. از طرفی خشکی بینی و عدم شستشو بینی می تواند لخته های خون را به وجود آورند که اغلب راه بینی را مسدود می کنند. جهت پیشگیری از ایجاد لخته های خون توصیه می شود که بینی را به طور مرتب با سرم شستشو تمیز کنید تا خشکی یا گرفتگی همراه با لخته خون ایجاد نشود.

پیشگیری از خونریزی بعد از عمل بینی

رعایت برخی نکات قبل و بعد از عمل بینی می تواند از بروز این عارضه جلوگیری کند که مهمترین آن ها عبارتند از:

بعد از جراحی زیبایی بینی، برای کاهش تورم از کمپرس یخ در اطراف بینی استفاده کنید.

از اسپری های شستشو برای جلوگیری از خشکی و گرفتگی بینی استفاده کنید.

برای خوابیدن از دو بالش استفاده کنید تا سر را بالا نگه دارد.

بعد از جراحی بینی دمای اتاق باید ۲۲-۲۳ درجه باشد.

از قرار گرفتن در زیر نور خورشید در دمای بالا خودداری کنید.

از عطسه و سرفه ناگهانی خودداری کنید.

استراحت کرده و فعالیت های سنگین را متوقف کنید.

از مصرف مکمل های گیاهی و داروهای ضد انعقاد خون، قبل و بعد از عمل بینی اجتناب کنید.

کشیدن سیگار را قبل و بعد از عمل بینی متوقف کنید.

خونریزی بعد از جراحی بینی یکی از عوارضی است که در هر بیمار دیده می شود. بینی باید از ضرباتی که ممکن است باعث افزایش خونریزی شود محافظت شود و به مصرف دارو توجه شود. در این مرحله، مکمل های گیاهی نباید قبل و بعد از عمل مصرف شود. در شرایط امروزی خطر خونریزی بعد از عمل بینی بسیار کم است. بیماران فقط باید طبق توصیه پزشک عمل کنند و در صورت خونریزی با آرامش به پزشک مراجعه کنند.

کلوئید یا گوشت اضافه بعد از عمل بینی

کلوئید یا گوشت اضافه بعد از عمل بینی، یکی از عوارض نادر محسوب می شود که اغلب به دلایل مختلفی ایجاد می شود. در جراحی زیبایی بینی احتمال ایجاد گوشت اضافه یا کلوئید تنها در مواردی وجود دارد که برش از کنار پره های بینی برای کاهش پهنا انجام شود. احتمال بروز کلوئید حتی در چنین مواردی با وجود جراح باتجربه و استفاده از پمادهای مخصوص پس از عمل به حداقل می رسد. ما در این مقاله قصد داریم به بررسی علل، علائم و درمان گوشت اضافه بعد از جراحی بینی بپردازیم، بنابراین تا انتها همراه ما باشید.

گوشت اضافه بعد از جراحی بینی

گوشت اضافه بینی که با نام اسکار کلوئیدی بینی شناخته می شود، اغلب در اثر تکثیر بی رویه کلاژن در سطح پوست ایجاد می شوند. به طور کلی، بدن انسان پس از هر آسیب پوستی شروع تکثیر سلولی و ترشح کلاژن می کند تا محل آسیب دیده را بهبود ببخشد. چنانچه میزان کلاژن تولید شده و تکثیر سلولی در این ناحیه افزایش یابد، گوشت اضافه یا کلوئید ایجاد می شود.

علائم گوشت اضافی بعد از عمل بینی

گوشت اضافه زیر پوست بینی بعد از عمل، اغلب ظاهر برجسته و ناهموار دارند و ممکن است از نظر اندازه بزرگتر از برش اصلی باشند. گاهی علاوه بر کناره های بینی، گوشت اضافه داخل بینی بعد از عمل نیز ایجاد می شود. توجه داشته باشید که کلوئید داخل بینی بعد از عمل با توده های مخاطی بینی موسوم با پولیپ تفاوت داشته و یکسان نیستند. گوشت اضافه در اثر تکثیر سلول های پوستی ایجاد می شوند، در حالی که پولیپ بینی در اثر ترشح بیش از حد و تورم مخاط بینی شکل می گیرند.

علت گوشت اضافه بعد از عمل بینی

دلیل پیدایش گوشت اضافه هنوز دقیقاً مشخص نیست، اما این مشکل معمولا در افراد با رنگ پوست تیره شایع تر است. در افرادی که مستعد کلوئید هستند، ممكن است گوشت اضافه پس از هر نوع آسيب پوستي از جمله بريدگي، سوختگي، جوش صورت، گزش حشرات، خالكوبي، سوراخ كردن جهت جواهرات و هر نوع جراحي كوچك ايجاد گردد.

توجه داشته باشید تا زمانی که برش جراحی در کنار پره های بینی ایجاد نشود، احتمال بروز کلوئید بعد از عمل وجود ندارد. با این حال مهمترین عوامل موثر بر ایجاد گوشت اضافه کنار بینی بعد از عمل عبارتند از:

نژاد و قومیت افراد: ایجاد کلوئید بعد از عمل بینی در اغلب افراد با نژاد آفریقایی و آسیای شرقی بیشتر است.

رنگ و نوع پوست: تشکیل اسکار کلوئیدی در افراد با پوست تیره و ضخیم بیشتر از سایر افراد است.

عدم مهارت و تجربه جراح: نداشتن تجربه و مهارت کافی جراح در ایجاد برش و بخیه می تواند احتمال ایجاد گوشت اضافه بعد از عمل بینی را افزایش دهد.

عدم مراقبت بعد از عمل: توجه نکردن به دستورالعمل های جراح پس از جراحی، به ویژه استفاده از پماد و کرم ها می تواند باعث بروز کلوئید بینی بعد از جراحی شود.

سابقه کلوئید: برخی از افراد به واسطه شرایط ژنتیکی یا سیستم بدن بیتشر از سایر افراد دچار گوشت اضافی می شوند. به همین علت اگر مستعد گوشت اضافه هستید، قبل از عمل بینی با پزشک مشورت نمایید.

درمان گوشت اضافه بعد از عمل بینی

ایجاد کلوئید روی بینی بعد از رینوپلاستی وجود ندارد، اما احتمال بروز گوشت اضافه جای بخیه بینی، به ویژه در طرفین پره های بینی به مراتب بیشتر است. توجه داشته باشید که اغلب ناهمواری های روی بخیه ناشی از تورم است، لذا با کاهش ورم این ناهمواری های پوستی برطرف می شود.

با این حال، برای درمان گوشت اضافه بعد از عمل بینی روش های زیر توصیه می شود:

استفاده از پماد برای گوشت اضافه بینی

بعد از جراحی، ممکن است در برخی از افراد، زخم هایی در محل بخیه یا داخل بینی ایجاد شود. برای جلوگیری از این مشکل می توانید از پمادهای ترمیم کننده با تجویز پزشک متخصص استفاده کنید. نحوه ماساژ دادن محل با پماد برای رسیدن به نتیجه بهتر بسیار مهم است و باید حداقل 2 یا 3 دقیقه انجام شود. توجه داشته باشید که استفاده طولانی مدت از برخی پمادها مانند ویتامین E و آنتی بیوتیک های سه گانه ممکن است باعث ایجاد حساسیت های پوستی شود. بنابراین برای نتیجه بهتر باید به توصیه های پزشک گوش دهید.

تزریق استروئید (کورتون)

یکی دیگر از روش های موثر در درمان گوشت اضافه بعد از جراحی بینی، تزریق کورتون یا استروئید توسط متخصص است. این کار باید در فواصل منظم بعد از جراحی بینی انجام شود. تزریق استروئید می تواند میزان خارش و جای زخم را کاهش دهد و به مرور زمان گوشت و پوست اضافی را از بین ببرد.

درمان گوشت اضافه بینی با لیزر

لیزر، یکی از بهترین راه ها برای کاهش حجم یا قرمزی جای زخم و گوشت اضافه بعد از جراحی بینی به شمار می رود. معمولا برای درمان جای زخم یا کلوئید بین ۲ تا ۳ جلسه لیزر کافی است، اما گاهی اوقات بسته به شرایط بیمار ممکن است تعداد جلسات افزایش یا کاهش یابد.

جراحی برای درمان گوشت اضافه بینی

اگر هیچ یک از این روش ها در از بین بردن جای زخم یا گوشت اضافه بینی بیمار موثر نبود، جراحی ثانویه بینی (ترمیمی) انجام می شود. برای این کار، پزشک پس از معاینه کامل بیمار و تشخیص جراحی، زمان مناسب را برای این عمل تعیین می کند و بیمار تحت عمل جراحی بینی مجدد قرار می گیرد.

پیشگیری از گوشت اضافه بینی بعد ازعمل

برخی از روش های ساده می تواند از ایجاد گوشت اضافه بعد از عمل بینی جلوگیری کند که مهمترین آن ها عبارتند از:

اجتناب از نور خورشید: از قرار گرفتن در معرض نور آفتاب قبل و بعد از عمل اجتناب کنید، زیرا نور خورشید می تواند سبب آسیب پوستی و تغییر رنگ اسکار و زخم ها می شود.

درمان عفونت: توجه داشته باشید که اگر عفونت روی زخم باقی بماند، احتمال طولانی شدن اسکار بیشتر است و ممکن است آن را به کلوئید تبدیل کند. به محض اینکه متوجه عفونت شدید شدید، بلافاصله آن را درمان کنید.

ماساژ: ماساژ نواحی آسیب دیده می تواند جریان خون را افزایش داده و باعث بهبود سریع تر زخم ها شود. با این حال، قبل از انجام هر گونه ماساژ با پزشک خود مشورت کنید، در غیر این صورت ماساژ اشتباه ممکن است وضعیت را بدتر کند.

تاثیر روش جراحی : معمولاً در جراحی بینی بسته، کمتر با اسکار یا کلوئید مواجه می شود، زیرا در حین جراحی هیچ برش خارجی روی بینی ایجاد نمی شود. از این رو در افرادی که مستعد کلوئید در محل برش ها یا زخم های بدن خود هستند، معمولاً جراحی بسته توصیه می شود.

رعایت مراقبت های بعد از عمل: جای زخم یا گوشت اضافه در محل بخیه می تواند به عواملی مانند نوع بینی و رنگ پوست مربوط باشد. اما رعایت کامل نکات و مراقبت های بعد از عمل می تواند یکی از مهم ترین موارد در پیشگیری از چنین عوارضی باشد.

انتخاب جراح خوب: هر چه مهارت، تخصص و تجربه جراح بالاتر باشد، احتمال بروز گوشت اضافع بعد از عمل بینی کمتر است. جراح باید در برش و بخیه زدن پره های بینی دقت زیادی داشته باشد، زیرا این بخش از بینی به دلیل بافت چربی و ماهیچه بیشتر، مستعد کلوئید هستند.