نوشته‌ها

پی آر پی و پی آر اف چه شباهت ها و تفاوت هایی با هم دارند؟

کاربرد روشهایی مانند پی آر پی (پلاسمای غنی از پلاکت) و پی آر اف (فیبرین غنی از پلاکت) در جوانسازی پوست یک استراتژی درمانی نوین می باشد که بر اساس فاکتورهای رشد خودی، پایه ریزی شده است. پایه اصلی مواد قابل تزریق در این روشها پلاکت است. پلاکت ها اجسام کروی یا بیضوی شکل کوچکی هستند که از قطعه قطعه شدن سیتوپلاسم سلولهای بزرگی به نام مگاکاریوسیت در مغز استخوان حاصل میشوند و بعد از آن به هیچ رده سلولی دیگری تمایز نمی یابند و به لحاظ اینکه فاقد هسته هستند جزء تشکیلات غیر سلولی به حساب می آیند و سلول نامیده نمی شوند.

پلاکت وقتی خارج از خون و در بافت قرار می گیرد، بوسیله مواد شیمیایی متفاوتی فعال می شود و فاکتورهای رشد از خود آزاد می کند که باعث جذب سلولهای بنیادی به محل آسیب می شود. این فاکتورهای رشد باعث تقسیم و تمایز بیشتر سلولهای بنیادی به سمت تولید کراتینوسیتها، فیبروبلاستها و پیش سازهای سلول چربی می شود. نتیجه این عمل ساخت عروق جدید، کلاژن، الاستین و ماتریکس خارج سلولی است. انتقال پلاکت به پوست، موجب ضخامت بیشتر پوست و الاستیته بهتر خواهد شد.

در پزشکی پی آر پی قدمت بیشتری نسبت به پی آر اف دارد و در ابتدا از این روش برای ترمیم بافتهای آسیب دیده پس از جراحی های زیبایی، چشم و قلب همچنین بازسازی سلولهای سوخته و جراحت دیده استفاده می‌شد. با این حال امروزه استفاده از هر دو روش در جوانسازی و پیشگیری از پیری پوست بسیار موثر عمل میکند.

شباهت پی آر پی با پی آر اف

-هر دو محصول نیاز به نمونه خون خود فرد دارند

-برای تهیه پی آر اف و پی آر پی نیاز است نمونه خون در دستگاه سانتریفیوژ قرار گیرد

-در هر دو روش به دلیل تزریق موادی از بدن خود فرد، احتمال ایجاد آلرژی و بیماری های منتقله خونی، مانند هپاتیت و ایدز وجود ندارد

-این دو روش درمانی به سادگی قابل انجام هستند و با کمترین عوارض، بدون اینکه نیاز به استراحت پس از درمان داشته باشند؛ صورت می‌گیرند.

تفاوت های پی آر اف و پی آر پی

اگرچه برخی شباهت های اساسی بین پلاسمای غنی از پلاکت (پی آر پی) و فیبرین غنی از پلاکت (پی آر اف) وجود دارد؛ اما برخی تفاوتها بین این دو ماده باعث می شود؛ فیبرین غنی از پلاکت(پی آر اف) به عنوان یک گزینه درمانی برتر نسبت به پی آر پی مطرح گردد. گذشته از تهیه پی آر اف از نمونه خون بیشتر نسبت به پی آر پی، تفاوتهای دیگر این دو روش عبارتند از :

-سرعت چرخش این دو ماده در زمان تهیه :

پلاسمای غنی از پلاکت با سرعت بیشتری چرخانده می شود؛ که این سرعت در چرخش باعث می شود تمام سلولهای سنگین خون مانند گلبولهای سفید و سلولهای بنیادی، در قسمت انتهایی لوله آزمایش جمع شوند و به پلاکت ها و پلاسمای سبک تر اجازه می دهد در قسمت بالای لوله آزمایش تجمع یابند. سپس پلاکت ها و پلاسما از قسمت فوقانی لوله آزمایش در سرنگ کشیده می‌شوند و به موضع درمان تزریق می‌گردند. در حالی که برای تهیه پی آر اف (PRF) دستگاه با سرعت کمتری برای چرخش تنظیم می‌گردد تا سلولهای خونی بطور کاملا تفکیک شده قرار نگیرند. این شیوه تهیه، اجازه می دهد برخی از گلبول های سفید خون و سلول های بنیادی در لایه پلاکت که برای درمان تهیه می‌شود؛ باقی بمانند. بنابراین، عوامل بهبودی بیشتری در PRF وجود دارد تا آنچه معمولاً در پی آر پی دیده می شود. علاوه بر این سرعت چرخش پایین، باعث آسیب کمتری به سلولهای خونی می شود؛ در نتیجه سلول های بنیادی بیشتری در محصول نهایی پی آر اف در مقایسه با پی آر پی وجود خواهد داشت.

-تفاوت غلظت پلاکت ها در این دو ماده :

تفاوت بارز دیگر بین پلاسمای غنی از پلاکت و فیبرین غنی از پلاکت، غلظت پلاکت در محصول نهایی است. غلظت ایده آل پلاکت در پی آر پی، حدود 5 برابر سطح پلاکتی است که به طور معمول در بدن یافت می شود. در صورتی که فیبرین غنی از پلاکت تقریباً 10 برابر غلظت پلاکت موجود در بدن را دارا می‌باشد؛ و این در حالی است که غلظت بالاتر پلاکت ممکن است در درمان آسیب بافتی موثرتر عمل کند.

-عدم وجود ماده ضد انعقادی در پی آر اف :

آخرین وجه تمایز پلاسمای غنی از پلاکت و فیبرین غنی از پلاکت، عدم وجود ماده ضد انعقادی در فرآیند تهیه محصول است. با پلاسمای غنی از پلاکت، خونی که جمع می شود در لوله های آزمایشگاهی قرار می گیرد که دارای داروی ضد انعقادی به نام اسید سیترات دکستروز (ACD) است و باعث می شود؛ فرآورده خونی خیلی سریع لخته نشود. در حالی که لوله های آزمایش فیبرین غنی از پلاکت هیچ ماده ضد انعقادی درون خود ندارند.

آنچه در بین مردم بینی گوشتی نامیده می شود از نظر علمی بینی با پوست ضخیم می باشد که در موارد نسبتا زیادی با غضروف های ضعیف و نازک همراه می باشد.نتایج نهایی جراحی در این بینی‌ها به  پارامتر های مختلفی بستگی دارد که میزان ضخامت پوست از مهمترین آنها می باشد، یعنی هر چقدر پوست ضخیم تر باشد نتایج عمل دماغ گوشتی محدود تر خواهد شد. همچنین نوع و علت پوست ضخیم نیز در نتایج جراحی زیبایی بینی گوشتی دارای اهمیت می باشد. این ویژگی ارتباطی با اندازه بینی نداشته و حتی بینی های کوچک نیز ممکن است پوست ضخیم داشته باشند و بر عکس گاهی بینی های بزرگ پوست غیر ضخیم داشته و بزرگی بینی بدلیل غضروفهای حجیم می باشد. به همین دلیل تشخیص بینی به اصطلاح گوشتی در مواردی تنها با معاینه توسط جراح امکان پذیر می باشد.

ویژگی های بینی گوشتی

تقریبا نیمی از جمعیت جهان دارای بینی های پهن و بزرگی هستند. که این موضوع باعث شده است ، این نوع بینی کاملا طبیعی و معمول به نظر بیاید. در صورتی که بینی گوشتی داشته باشید متوجه خواهید شد که در زمان خندیدن یا گریه کردن پهنای آن بیشتر می شود.

به طور کلی می توانیم ویژگی های دماغ گوشتی را به طور ذیل بیان کنیم:

بینی های گوشتی دارای نوک بینی بزرگ، پهن و در مواردی نوک بینی افتاده هستند.

در زیر پوستشان بافت های همبند بسیار زیادی وجود دارد.

اغلب دارای غضروف های ضعیف در قسمت پایینی و کناری بینی هستند.

اغلب این نوع بینی ها استخوان و ساختار بسیار ضعیف تری از بینی استخوانی دارند.

دارای پوست ضخیم و غدد چربی فراوانی در نوک بینی هستند.

بافت غضروف بسیار نرم بوده و دارای قابلیت ارتجاعی بسیار زیادی می باشد.

جزئیات بینی های استخوانی در این نوع بینی قابل رویت نمی باشد.

انواع پوست های ضخیم

در حقیقت پوست های ضخیم به سه گروه تقسیم می شوند شامل :

چربی زیر جلدی زیاد

لایه درم ضخیم

فعالیت و تعداد زیاد غدد سباسه

فاکتور تاثیر گذار دیگر قوام و استحکام غضروفهای بینی است که هر چقدر مستحکم تر باشد با نتایج بهتر همراه خواهد بود. جراح پس از معاینه و ارزیابی ویژگی های مذکور به شما خواهد گفت جراحی تا چه اندازه انتظارات شما را بر آورده خواهد کرد. به خاطر داشته باشید چنانچه پوست ضخیم و چرب و غضروف های ضعیف دارید، انتظارات شما از نتایج عمل دماغ گوشتی باید واقع بینانه باشد و بدانید امکان کاهش اندازه بینی در این موارد محدود و حتی گاهی جهت فرم دهی و شکیل تر نمودن بینی نیاز به تقویت اسکلت غضروفی بینی و در نتیجه افزایش اندازه بینی می باشد.

عمل بینی گوشتی مردان و زنان

همانطور که گفته شد در جراحی این نوع بینی‌ها هر چقدر میزان ضخامت پوست بینی بیشتر و بزرگ تر باشد تاثیر زیادی در نتیجه بدست آمده دارد. هر چه بینی گوشتی تر باشد نیاز به دقت و تمرکز بیشتری دارد و امکان دستیابی به نتیجه عمل مناسب و دلخواه کمتر می شود. به همین علت این نوع جراحی بینی در میان مردان و زنان تفاوت کمتری دارد.

در واقع می توانیم بگویم تفاوت در جراحی بینی گوشتی زنان و مردان در فرم نهایی بینی کمتر است.

اغلب در بینی های گوشتی امکان کوچک تر کردن بینی وجود ندارد و جراح با تقویت ساختار غضروفی برای رسیدن به فرم زیباتر بینی تلاش می کند .

تفاوت بینی گوشتی و استخوانی:

از مهم ترین و متداول ترین سوالاتی که بیشتر متقاضیان جراحی زیبایی بینی می پرسند، تفاوت بینی های گوشتی و استخوانی می باشد. مهم ترین عامل تعیین کننده در هر دو بینی ضخامت پوست اطراف بینی می باشد. دماغ های گوشتی دارای اسکلت ظریف تر و پوستی ضخیم است در حالی که بینی استخوانی دارای اسکلت محکم تر و پوستی نازک تر می باشد. بیشتر افراد فکر می کنند که بینی قوز دار جزء دسته بینی های استخوانی هستند، در حالی که در هر دو نوع ممکن است استخوان دارای قوز باشد که در این صورت پوست نوک بینی و کناره های آن تعیین کننده نوع بینی هستند.

نتیجه جراحی بینی گوشتی

بسیاری از مراجعه کنندگان در مورد بینی به اصطلاح گوشتی این پرسش را مطرح می نمایند که آیا احتمال برگشت با گذشت زمان وجود دارد؟ در پاسخ به این پرسش باید گفت با تکنیک های جدید جراحی و تلاش برای تقویت استحکام ساختار غضروفی به جای تکنیک های تضعیف کننده گذشته ، امروزه احتمال پایدار ماندن نتایج در بلند مدت به مراتب بیش از گذشته می باشد.

نکته حائز اهمیت دیگر در بینی های گوشتی آهسته تر بودن روند کاهش ورم بینی می باشد و اگرچه بخش قابل توجهی از تورم در ماه های ابتدایی کاهش می یابد ولی بر طرف شدن کامل تورم و مشخص شدن شکل نهایی بینی گاهی ممکن است حتی نزدیک به دو سال طول بکشد.

تزریق کورتون بعد از جراحی بینی گوشتی

قطعا با کورتون و دارو های استروئیدی آشنایی دارید. پزشکان از این نوع دارو ها برای کاهش تورم بعد از جراحی و جلوگیری از به وجود آمدن جای زخم یا به عبارتی اسکار بر روی پوست استفاده می کنند. همانطور که گفته شد شدت ورم بینی گوشتی پس از انجام فرایند جراحی بسیار بیشتر از بینی استخوانی می باشد. همچنین به وجود آمدن اسکار بر روی این دسته از بینی ها امری محتمل است. در چنین شرایطی جراح با تزریق این ماده موارد ذکر شده را کاهش و برطرف می سازد. به طور معمول تورم ناشی از عمل بینی های گوشتی باید پس از گذشت ۱۴ روز برطرف شوند. اما در برخی از موارد به دلایل مختلف از قبیل گوشتی بودن بینی ، این امکان وجود دارد تا ورم حتی تا یک سال  بعد از عمل نیز باقی بماند. در این مواقع پزشک با توجه به میزان تورم ، یک یا چند واحد کورتون به ناحیه تحت درمان تزریق می کند. تزریق این ماده باعث افزایش سرعت بهبودی و کاهش تورم موجود در ناحیه تحت درمان می شود.

همانطور که گفته شد احتمال به وجود آمدن اسکار در میان پوست بینی و استخوان یا غضروف بسیار زیاد است به گونه ای که می تواند ظاهر بینی فرد را تحت تاثیر قرار دهد. پیشروی بافت اسکار به قسمت های مختلف ، مانع از سازگار شدن و تطابق پیدا کردن پوست با فرم جدید بینی می شود. از همین رو جراح برای از بین بردن این بافت زائد و جلوگیری از تشکیل آن از این دارو استفاده می کند.

چسب زدن بینی پس از جراحی بینی گوشتی

یکی از مهم ترین سوالاتی که متقاضیان عمل بینی گوشتی از پزشک خود می پرسند این است که تا چه زمانی باید بینی را چسب بزنیم؟ در پاسخ به این سوال باید بگوییم مدت زمان و نحوه چسب زدن بینی بعد از عمل جراحی در روند بهبودی و تثبیت فرم بینی تاثیر گذار می باشد. چسب بینی به کاهش ورم بینی کمک بسیار زیادی می کند. از آنجایی که  تورم در بینی های گوشتی بسیار زیاد می باشد و ممکن است برای مدت طولانی تری باقی بماند نیاز است تا افرادی که بینی آن ها گوشتی است بعد از عمل برای زمان بیشتری از چسب استفاده کنند. این مدت زمان حداقل ۳ ماه در نظر گرفته شده است.

در این مبحث می‌خواهیم در مورد انحراف تیغه بینی و سینوزیت باهم صحبت کنیم. قبل از آن توضیحی در خصوص اینکه تیغه بینی چیست و چه نقشی دارد، سینوس ها چه هستند و نقش و عملکرد آنها چیست و چه مشکلاتی برای فرد میتوانند ایجاد کنند صحبت میکنیم.

تیغه بینی همانطور که از نامش پیداست دو حفره یا سوراخ بینی را از هم جدا می‌کند. این جداسازی بسیار مهم است چرا که موجب می‌شود هوایی که ما استنشاق می‌کنیم در تماس با مخاط بینی گرم و مرطوب بشود ذرات گرد و غبار آن گرفته شود و به صورت منظم پایین برود.

اگر تیغه بینی نباشد هوا به صورت گردباد داخل بینی درمیاید و به طور موثر پایین نمی‌رود علاوه بر اینکه به درستی گرم و مرطوب نمی شود. بنابراین تیغه بینی نقش بسیار مهمی دارد.

تیغه بینی را سپتوم بینی نیز می‌گویند، این ناحیه‌ی بینی در واقع یک صفحه‌ی عمودی نازک است که فضای داخلی بینی را به دو حفرۀ مجزای راست و چپ تقسیم می‌کند. وظیفه‌ی این تیغه پشتیبانی و نگهداری از قسمت‌های خارجی بینی است و تمامی وزن بینی را متحمل می‌شود. در واقع تیغه‌ی بینی ستون بینی است و آن را نگه می‌دارد.

رابطه‌ی انحراف بینی با سینوزیت

معمولا نیمه‌ی جلوئی این تیغه غضروفی و نیمه‌ی بالایی آن استخوانی است و تا پایان بلوغ در حال رشد خواهد بود.

این ناحیه ممکن است از خط وسط منحرف شود و در ناحیه ای به سمت راست یا چپ انحراف پیدا کند. انحراف بینی نیز از خم شدن این ناحیه به وجود می‌آید. ترمیم انحراف تیغه بینی یکی از موارد رایج در جراحی بینی است.

البته در بیشتر موارد این کجی تیغه در قسمت داخلی بینی است و تاثیری بر روی شکل ظاهری بینی نمی گذارد. اما ممکن است عوارضی تنفسی و سینوسی در پی داشته باشد.

تیغه بینی و نقش سینوس ها

تیغه بینی از سه قسمت تشکیل شده که در قست وسط یک قسمت آن غضروفی است، قسمت پشتی آن استخوانی است و دو لایه نازک مخاطی که به رنگ قرمز است در دو طرف بینی قرار گرفته است.

سینوس‌ها حفراتی پر از هوا هستند که در قسمت های مختلف در کنار بینی قرار گرفته اند و مخاطی که داخل بینی وجود دارد در سینوس ها هم هست و توسط منافذ کوچکی به داخل بینی باز می شوند.

سینوس‌های مختلفی در صورت وجود دارند. در پیشانی و بالای چشم‌ها، بین دو چشم، در پایین چشم و دو طرف بینی سینوس های فکی قرار دارند و یک حفت سینوس هم در پشت چشم ها قرار دارند.

ساختمان سینوس ها پر از هواست و توسط منافذ کوچکی به داخل بینی متصل می شوند و به طور طبیعی ترشحاتی دارند که از این منافذ خارج می شوند.

سینوزیت و انحراف بینی

همانطور که می‌دانید ترشحات سینوسها از طریق مجاری آنها به درون بینی تخلیه می‌شود، از این طریق است که تمامی ترشحات از طریق این مجاری به انتهای گلو منتقل می‌شوند.

انحراف ایجاد شده در تیغه بینی ممکن است باعث انسداد مجاری سینوس‌ها بشود و مشکلات سینوسی برای فرد ایجاد نماید.

در چنین حالتی ترشحات خارج شده از سینوسها در داخل آنها انباشته می شوند و با تجمع ترشحات سینوسی احتمال ابتلا به بیماریهای سینوس افزایش می‌یابد. بنابراین میتوان به این نتیجه رسید که در صورت رفع انحرافات بینی زمینه‌ی ابتلا به بیماری‌های سینوسی در بدن از بین میرود.

انحراف بینی شایع ترین مشکل تیغه بینی

از شایع ترین مشکلاتی که تیغه بینی می‌تواند داشته باشد انحراف بینی است. این انحراف می‌تواند به علت ضربه به بینی باشد. یا در اثر جراحی و یا به طور مادرزادی ایجاد شده باشد.

در بسیاری از ما انسان‌ها تیغه بینی صاف نیست و تا حدی انحراف دارد. اگر این انحراف کم باشد مشکلی ایجاد نمی کند. انحراف بینی زمانی مشکل ایجاد می کند که به قدری باشد که راه تنفسی را دچار اختلال کند یا مسیر سینوس‌ها و راه خارج شدن ترشحات را ببندد و یا به خاطر خشکی خونریزی ایجاد بکند. در هر صورت با وجود هرکدام از مشکلات بالا نیاز به جراحی خواهد بود.

برای تصحیح مشکلات سینوس و انحراف بینی باید چه کرد؟

اگر انحراف بینی به حدی باشد که مشکلاتی مثل سینوزیت، خونریزی بینی و به خصوص انسداد بینی ایجاد کرده باشد، باید جراحی شود. نحوه جراحی از داخل بینی است. انحراف تیغه بینی برداشته شده و بازسازی می شود.

در مواردی که سینوزیت حاد باشد مثلا بعد از سرماخوردگی بسیاری از ما ممکن است دچار این نوع از سیوزیت شویم. در اغلب این موارد با درمان های دارویی و محافظتی خوب می شوند. اما اگر سینوزیت مزمن باشد و زمان زیادی از آن گذشته باشد، شخص دچار گرفتگی و احتقان بینی می شود. ترشحاتی از بینی و به خصوص در حلق دارد. که این ترشحات اذیت کننده خواهد بود.

گاهی اوقات این مساله باعث ایجاد پولیپ می‌شود. که باعث انسداد بینی شده و تنفس را دچار مشکل می‌کند. در چنین مواردی نیاز به انجام جراحی خواهد بود. جراح بینی با تشخیص انحراف تیغه بینی توسط معاینات بالینی توصیه می کند تا با انجام جراحی بینی مشکلات خود را رفع و اصلاح نمایید.