بایگانی دسته ی دسته بندی نشده

پیوند غضروف در جراحی بینی یا گرافت در جراحی بینی، یکی از روش های موثر برای تقویت بافت های غضروفی ضعیف به کار گرفته می شود. گرافت انواع مختلفی دارد که باتوجه به منبع تامین غضروف به ۴ دسته تقسیم بندی می شود. بهترین نوع پیوند از اندام های خود شخص مانند تیغه بینی، دنده و گوش است. ما در این مقاله قصد داریم به بررسی انواع غضروف های پیوندی در عمل بینی بپردازیم، لذا تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.

گرافت بینی چیست؟

اصطلاح گرافت معمولاً به معنای چسباندن، تجمع یا اتصال یک نوع بافت به سایر بافت های مشابه است. از آنجایی که بینی ما از بافت های مختلفی از جمله غضروف، استخوان، بافت مخاطی و بافت همبند تشکیل شده است، می توانیم غضروف، استخوان و بافت همبند را برای حمایت از این ساختارها متصل کرده و پیوند بزنیم. اما از آنجایی که بیشتر بافت‌های بینی غضروفی هستند، معمولاً در جراحی زیبایی بینی، پیوند غضروف بیشتر انجام خواهد شد.

به طورکلی، پیوند غضروف در جراحی بینی برای افزایش حمایت از بافت غضروف، تقویت نوک بینی و کمک به تغییر شکل بینی برای زیباتر شدن آن انجام می شود. عمل گرافت بینی معمولا در جراحی بینی گوشتی به واسطه ضعف بافت غضروفی مورد استفاده قرار می گیرد همچنین، این عمل برای جراحی ثانویه بینی بسیار مناسب است و می تواند از افتادگی نوک بینی جلوگیری کند. بسیاری از بینی های آسیب دیده و تحلیل رفته، طی جراحی ترمیم بینی با گرافت قوت گرفته و مستحکم می شوند.

انواع گرافت در جراحی بینی

به طور کلی، پیوند غضروف بینی یا گرافت بینی بر اساس نوع غضروف تامین کننده به چهار دسته تقسیم بندی می شود که عبارتند از:

اتوگرافت (استفاده از غضروف اعضای بدن خود شخص)

هتروگرافت (استفاده از غضروف حیوانی)

زنوگرافت یا الوگرافت (استفاده از پروتز یا غضروف مصنوعی)

هوموگرافت ( استفاده از غضروف های اهدایی از افراد دیگر)

در عمل بینی از چه غضروفی استفاده می شود؟

به طورکلی، پیوند اتوگرافت یا استفاده از غضروف شخص بیمار بهترین نوع برای عمل بینی محسوب می شود. اگر چه ممکن است در برخی موارد از سایر پیوندها استفاده شود، اما به کار گرفتن بافت های خود بیمار از عوارض کمتری برخوردار خواهد بود.

گرافت های غضروفی را می توان از سه ناحیه تیغه میانی بینی، گوش و دنده ها تامین نمود. با توجه به شرایط بیمار، صلاحدید پزشک جراح بینی و حجم مورد نیاز بافت غضروفی، مناسب ترین ناحیه برای برداشت گرافت انتخاب خواهد گردید.

پیوند غضروف از تیغه میانی بینی

ناحیه منتخب برای تامین گرافت مورد نیاز، بافت غضروفی تیغه میانی در بینی بیمار است. اما در برخی موارد این بخش طی جراحی ابتدایی برداشته و تضعیف شده است و نیز ممکن است حجم کمی داشته باشد.

پیوند غضروف از گوش به بینی

برای برداشت بافت غضروفی از گوش، برش ریزی در پشت این عضو ایجاد می گردد. این بافت که از گوش تهیه می شود شکل درخور و ایده آلی ندارد و باید با تراش دادن و شکل بخشیدن به آن کار را به نحو مثبتی پیش برد.

پیوند غضروف دنده به بینی

در جراحی پیوند غضروف بینی، برای برداشت بافت از این بخش یک برش محدود در بخش مورد نظر از قفسه سینه ایجاد می گردد و مقادیر زیادی از اجزای غضروفی بدون تغییر شکل دنده ها یا تخرب حالت معمول آنها خارج می شود. البته غضروف این ناحیه به سبب جنس و ویژگی های نه چندان مناسب برای ساختار بینی، کارآیی زیادی ندارد مگر برای بینی های با تخریب های شدید که گاه از غضروف های دنده کمک گرفته می شود.

پیوند غضروف بینی چگونه انجام می شود؟

از لحاظ جایگذاری و نحوه قرار دادن غضروف های پیوندی، به دو نوع تقسیم بندی می شوند که عبارتند از:

گرافت هایی که بین یا زیر ساختارهای بینی قرار می گیرند.

گرافت هایی که در زیر پوست بینی قرار دارند.

پیوند غضروف هایی که بین یا زیر ساختار بینی قرار می گیرند را پیوند پنهان می گویند که شامل موارد زیر است:

پیوند غضروف در نوک بینی (بین غضروف تیغه بینی)

گرافت کلوملار (بین غضروف های تیغه بینی که فقط در قسمت جلو قرار دارد و پایین تر از پیوند فوقانی است)

پیوند بین دو غضروف تیغه بینی که در پل بینی قرار می گیرد.

در نوع دوم، گرافت ها بین ساختارها نیستند بلکه در زیر پوست بینی قرار دارند. به این پیوند غضروف در جراحی بینی، پیوند نمایان یا قابل مشاهده نیز می گویند. آن های گرافت محافظی هستند که به سطح خارجی غضروف بینی چسبیده و در زیر پوست قرار دارد.

عوارض پیوند غضروف در جراحی بینی

اگر چه عمل های پیوند غضروف یا گرافت بینی به منظور استحکام غضروف ها و افتادگی از نوک بینی انجام می شود، اما ممکن است با عوارضی همراه باشد. مهمترین عوارض احتمالی گرافت بینی عبارتند از:

گرافت ها ممکن است زیر پوست قابل مشاهده باشند.

پیوندها می توانند جابجا شوند.

غضروف های پیوندی ممکن است در بدن حل شوند.

محل پیوند یا ناحیه اهدایی پیوند دچار زخم و عفونت شود.

غضروف روی بینی با فرورفتگی های مشخص، عدم تقارن یا بخش های کج بینی مواجه شود.

توجه داشته باشید، چنانچه عمل توسط جراح متخصص به طور ماهرانه انجام شده باشد، خطرات کاهش می یابد.

از جمله مسائل ناخوشایند در خصوص جراحی زیبایی بینی، عوارض مانند ایجاد کبودی و التهاب در صورت است. بسیاری از بیماران و افرادی که متقاضی این عمل هستند از ایجاد کبودی صورت پس از جراحی نگران بوده و در روزهای ابتدایی پس از عمل ناخواسته می پندارند که این آثار برای همیشه بر روی پوست صورت و اطراف چشمشان برجا خواهد ماند!! در حالی که چنین نیست و التهابات و کبودی بعد از جراحی بینی کاملا موقتی است. این عوارض تا ۲ روز پس از عمل کاهش یافته و در عرض ۱۰ الی ۱۴ روز کاملا ناپدید می شوند. ما در این مقاله قصد داریم به بررسی علت و روش های رفع کبودی بعد از عمل بینی بپردازیم، لذا تا انتها همراه ما باشید.

علت کبودی زیر چشم بعد از عمل بینی چیست؟

به واسطه تغییر وضعیت استخوان ها، پوست و اجزاء داخلی، بافت های درونی از حالت عادی و اولیه خارج می شوند و آثاری همچون کبودی و التهاب بر روی پوست پدیدار می گردند. در این شرایط به علت تجمع خون و مایعات ترشح شده داخلی، پوست تیره و کبود به نظر می رسد. این آثار فقط برای مدت محدودی بر روی پوست به جای می مانند و با ترمیم یافتن بافت های درونی به شکل کامل برطرف می گردند.

معمولا نواحی اطراف چشم بیشتر از سایر نواحی صورت بعد از جراحی بینی دچار کبودی می شوند. همچنین، پیشروی و بیشتر شدن آن در طی روزهای ابتدایی کاملا معمول و شایع است. در صورت کم نشدن این مشکل طی یک الی دو هفته یا در صورت وجود درد زیاد و تشدید آن، حتما به جراح بینی خود مراجعه کنید.

کبودی بعد از عمل بینی تا چند روز است؟

یکی از سوالانت متداول افراد بعد از عمل این است که کبودی بعد از عمل بینی چقدر طول میکشد؟ به طور کلی، کبودی به همراه ورم یکی از اثرات شایع و کاملا طبیعی پس از جراحی رینوپلاستی است. به طور معمول کبودی در روز اول شدید نیست، اما در روز دوم شدیدتر و گسترده می شود که این امر کاملا شایع است. سپس، در روز سوم با رعایت مراقبت های پس از عمل بتدریج کاهش پیدا می کند. در کل، کبودی های صورت پس از حدود ۱ تا ۲ هفته، کاملا برطرف می شوند.

افرادی که کبودی خفیف دارند ممکن است زودتر از ۱۴ روز شاهد محو شدن کامل کبودی های خود باشند. در حالی که زمان بهبودی کامل افراد با کبودی های گسترده تر ممکن است کمی بیشتر طول بکشد. در صورت تداوم یا تشدید کبودی ها همراه با سایر علائم مانند التهاب شدید، گر گرفتگی، قرمزی پیشرونده پوست، نشانه های عفونت و تب، فورا به پزشک خود مراجعه کنید.

درمان کبودی بعد از عمل بینی

اگر چه کبودی های صورت بعد از عمل بینی به مرور کاهش پیدا می کند، اما برخی راهکارها می تواند به درمان سریعتر آن ها کمک کند. از مهمترین روش های رفع کبودی بعد از عمل می توان به موارد زیر اشاره کرد:

استفاده از کمپرس سرد در ۲۴ ساعت ابتدایی به از بین بردن سریع کبودی بعد عمل بینی کمک می کند. سرما باعث کاهش تورم و کبودی ناشی از تنگ شدن رگ های خونی می شود. بنابراین در روزهای اول بعد از جراحی کمپرس را به مدت ۳۰ دقیقه روی گونه ها و چشم ها قرار دهید. توجه داشته باشید از فشار یا گذاشتن مستقیم یخ اجتناب کنید و از یک کیسه یخ داخل پارچه یا حوله استفاده نمایید.

از خم کردن سر خود اجتناب کرده و حتماً به هنگام خواب سر را کمی بالاتر از بدن خود قرار دهید.

از مصرف غذاهای شور خودداری کنید.

از فعالیت و ورزش های سنگین پرهیز کنید و برای ورزش بعد از عمل بینی حتما با پزشک خود مشورت کنید.

داروهای تجویز شده توسط پزشک را منظم مصرف کنید.

برای کبودی بعد از عمل بینی چه باید خورد؟

تغذیه بعد از عمل نقش بسزایی در کاهش عوارض و اثراتی مانند کبودی صورت خواهد داشت. معمولا توصیه می شود که مایعات حاوی بروملین مانند آب آناناس مصرف کنید. مصرف آناناس و آب کرفس برای کاهش کبودی بعد عمل بینی بسیار مفید است و به روند بهبودی سرعت بیشتری می بخشد. علاوه بر این، مصرف مواد غذایی مغذی حاوی ویتامین ها و مواد معدنی مانند آهن می تواند در افزایش خون رسانی به محل زخم و کبودی موثر واقع شود و کبودی به سرعت کاهش یابد.

قرص رفع کبودی بعد از عمل بینی

معمولا پزشک برای کاهش التهاب و کبودی های صورت قرص آناهیل را تجویز می کند. این قرص که به قرص آناناس نیز معروف است، منبع عالی از بروملین و ویتامین C است که می تواند به کاهش اثرات عمل بینی مانند التهاب، کبودی، خونمردگی و زخم کمک کند. این دارو را می توان صبح و شب (2 بار در روز) به مدت 2 تا 3 ماه مصرف کرد. توصیه می شود از مصرف خودسرانه این دارو یا دوز بالای آن اجتناب کرده و قبل از استفاده با پزشک مشورت کنید.

پماد برای رفع کبودی بعد از عمل بینی

علاوه بر مصرف داروهای خوراکی، پزشک کرم های موضعی به منظور التیام زخم و کاهش کبودی بعد از عمل بینی تجویز می کند. این پمادها اغلب خاصیت ضد انعقادی و خونرسانی داشته و می تواند به درمان کبود، کاهش درد، التهاب و لخته های خونی زیر پوست کمک کند. همچنین، برخی از این کرم ها می توانند برای ترمیم زخم ها به همراه کاهش کبودی موثر واقع شوند. مهمترین پمادهای رفع کبودی بعد از جراحی بینی عبارتند از:

پماد لازونیل (LASONIL)

کرم هیرودوئید (Hirudoid)

کرم سیکاستیم آرنیکا (Cicastim Arnica Soothing Cream)

روش های پیشگیری از کبودی بعد از جراحی بینی

مهمترین راهکارهای جلوگیری از تشدید کبودی های صورت بعد از عمل عبارتند از:

از کشیدن سیگار و انواع دخانیات قبل و بعد از عمل اجتناب کنید.

قبل و بعد از عمل مصرف داروهای ضد انعقاد خون مانند آسپرین و بروفن را متوقف کنید.

استفاده از مکمل های گیاهی مانند جینسینگ و ویتامین E را قطع کنید.

پس از عمل استراحت کامل داشته باشید.

از فشار دادن بینی و کبودی های زیر صورت خودداری کنید.

از آرایش کردن و پوشاندن کبودی ها با محصولات آرایشی به مدت دو هفته اجتناب کنید.

قبل و بعد از عمل تغذیه مناسب داشته باشید.

کبودی بعد از عمل بینی یکی از اثرات شایع است که در اکثر افراد رخ می دهد. اما عواملی مانند تبحر جراح، رعایت دستورالعمل های قبل و بعد از می تواند به پیشگیری و کاهش آن ها کمک کند. به طور کلی، استفاده از کمپرس سرد بر روی صورت، مصرف نوشیدنی های حاوی بروملین و مواد غذایی سالم، استراحت کامل و بالا نگاه داشتن سر می تواند به رفع کبودی زیر چشم و صورت بعد از عمل بینی کمک کند. در پایان توصیه می شود به محض مشاهده تشدید کبودی ها یا تداوم آن ها، یک هفته پس از عمل به پزشک مراجعه نمایید.

جراحی بینی یکی از شایع ترین جراحی های زیبایی به شمار می رود که طرفداران بسیاری در ایران دارد. اگرچه این عمل پیشرفت های چمشگیری داشته و نسبت به گذشته عوارض کمتری ایجاد می کند، اما عدم تبحر جراح و رعایت نکردن مراقبت های پس از عمل، مشکلاتی را ایجاد می کند. یکی از عوارضی که ممکن است بعد از عمل برای فرد مراجعه کننده به وجود آید، افتادگی بینی است. اما سوال اینجاست که علت افتادگی بینی پس از عمل چیست؟ راه های درمان افتادگی بینی بعد از عمل چیست؟ به منظور آشنایی با علل افتادگی بینی پس از عمل و روش های درمان آن تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.

افتادگی بینی پس از عمل

یکی از معیارهای بسیار موثر در زیبایی بینی، میزان استاندارد نوک بینی است که پس از جراحی در مدل طبیعی باید در راستای پل بینی باشد. البته در جراحی بینی فانتزی (عروسکی) یا نیمه فانتزی نوک بینی بالاتر از راستای پل بینی قرار می گیرد. چنانچه بالا بودن نوک بینی پس از عمل از محدوده استاندارد کمتر باشد، اصطلاح بینی افتاده به آن اطلاق می گردد.

یکی از مشکلاتی که ممکن است پس از عمل زیبایی بینی رخ دهد، افتادگی بینی است که به دلایل مختلف مانند عدم تبحر جراح، عدم مراقبت های بعد از عمل، افزایش سن و برخورد ضربه به بینی ایجاد شود. البته افتادگی بینی پس از عمل ممکن است، بلافاصله بعد از عمل مشاهده نشده و مدتها پس از عمل نمایان شود.

علت افتادگی بینی پس از جراحی بینی

علت افتادگی بینی پس از عمل جراحی را می توان به دو دسته وابسته به بیمار و وابسته به روند عمل تقسیم بندی کرد. دلایل وابسته به بیمار به طور معمول به میزان مراقبت های بعد از جراحی بینی بستگی داشته و دلایل وابسته به عمل نیز بر تکنیک های مورد استفاده جراح و تجربه او دلالت دارد.

عدم مراقبت های پس از عمل

از مهمترین علل وابسته به بیمار می توان عدم رعایت نکات بعد از عمل بینی اشاره کرد. از مهمترین دلایل افتادگی بینی بعد از عمل می توان به موارد زیر اشاره کرد:

عدم استفاده مرتب از چسب بینی

اشتباه چسب زدن بینی بعد از عمل

خندیدن و حرکات شدید صورت در هفته های اول بعد از عمل

برخورد ضربه به بینی در ماه های اول پس از عمل

خم شدن های طولانی مدت و انجام فعالیت های سنگین

دستکاری های بینی و فین کردن شدید در اوایل بعد از عمل

یکی از دلایلی که می تواند احتمال بروز افتادگی بینی پس از عمل را افزایش دهد، جراحی به روش کاهشی است. به طورکلی، روش های جراحی زیبایی بینی را به دو دسته کلی جراحی کاهشی و جراحی تقویتی تقسیم کرد. جراحی های کاهشی در قدیم بسیار معمول بوده و البته هنوز هم برخی جراحان از آنها استفاده می کنند. نتایج درازمدت ثابت کرده است که افتادگی بینی در روش های کاهشی مشاهده می شوند و علاوه بر این افتادگی، به دلیل تضعیف ساختار غضروفی بینی ممکن است بدشکلی ها و ناهمواری های دیگری نیز ایجاد شود. در مقابل، در جراحی های تقویتی تلاش بر این است که بر استحکام غضروف های بینی افزوده شود.

جراحی های تقویتی در درازمدت نتایج بهتری داشته و بینی از ثبات بیشتری برخوردار است. در این روش های جدید سعی می شود که حداقل کاهش بافت از بینی انجام شده و به جای آن، حداکثر تقویت بینی انجام گیرد. برای همین، این روش ها در بسیاری از موارد مستلزم استفاده از پیوندهایی از بافت های خود بینی است که در قسمت های مختلف پایین بینی کار گذاشته می شود. برای مثال در ستون بین سوراخهای بینی پایه ای غضروفی کار گذاشته می شود که باعث افزایش استحکام بینی و جلوگیری از افتادگی بینی می گردد.

تاثیر افزایش سن در افتادگی نوک بینی بعد از عمل

با شروع فرآیند پیری، افتادگی بینی نیز بیشتر مشاهده می شود، زیرا تکیه‌گاه های نوک بینی ضعیف تر شده و به نظر می‌رسد که بینی رشد می‌کند. اگرچه افزایش سن باعث تغییر شکل در حالت پوست بینی و افتادگی آن می شود، اما این مشکل در همه افراد مشاهده می شود. در حقیقت چه افرادی که عمل بینی انجام داده اند و چه آن هایی که هیچ عمل زیبایی روی بینی خود انجام نداده اند، در سنین پیری با افتادگی نوک بینی و بزرگی آن مواجه می شوند، اما این میزان افتادگی در افراد مختلف، متفاوت است. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که پیری و افزایش سن می تواند در ظاهر و افتادگی نوک بینی موثر باشد.

افتادگی نوک بینی گوشتی بعد از عمل

اگرچه عوارض عمل بینی از جمله افتادگی آن در انواع بینی ها مشاهده می شود، اما این عارضه در افراد با بینی گوشتی بیشتر دیده می شود. افتادگی در بینی های گوشتی به دلیل عدم استحکام کافی غضروف و همچنین، ضخامت پوست بینی رخ می دهد. با این حال، یکی از راه کار هایی که مانع تغییر فرم و افتادگی بینی بعد از عمل می شود، پیوند غضروف به بینی است. در مواردی که میزان غضروف تیغه بینی کم باشد، جراح از غضروف های گوش یا دنده برای پیوند به نوک بینی استفاده کرده و نوک بینی را مستحکم خواهد کرد. لذا امکان بروز افتادگی بینی گوشتی پس از عمل با انتخاب تکنیک مناسب جراحی تا حد زیادی کاهش می یابد.

درمان افتادگی بینی پس از عمل

اگر به هر دلیلی دچار افتادگی بینی پس از عمل شده اید، نگران نباشید، زیرا جراحی ترمیمی بینی یکی از روش های درمان این عارضه است. روش های مختلفی برای ترمیم بینی وجود دارد، اما پیوند غضروف و اصلاح نوک بینی از شایع ترین تکنیک ها برای رفع افتادگی بینی است. در عمل پیوند غضروف اغلب از غضروف از گوش یا دنده بیمار استفاده می شود. البته در برخی موارد ممکن است که جراح از غضرف مصنوعی برای تقویت غضروف استفاده کند.

توجه داشته باشید که اگر جراحی ترمیم بینی توسط جراح باتجربه و متبحر انجام شود، احتمال رفع افتادگی بینی و عوارض ناشی از عمل اولیه بینی برطرف خواهد شد. بنابراین در انتخاب جراح بینی برای عمل ترمیمی دقت لازم را داشته باشید. شایان ذکر است که انجام جراحی ترمیمی برای اصلاح این عارضه حداقل یک سال پس از عمل اولیه بینی انجام می شود.

پیشگیری از افتادگی بینی

همان طور که اشاره شد، دو عامل اصلی در بروز افتادگی بینی بعد از عمل رینوپلاستی (جراحی بینی) عدم مراقبت های پس از عمل و تکنیک نامناسب جراح در عمل است. به همین علت، اولین قدم برای جلوگیری از افتادن بینی انتخاب بهترین جراح بینی است. جراح خوب با استفاده از تکنیک های مناسب علاوه بر ایجاد فرم بینی به عدم تغییر و بروز مشکلاتی مانند افتادگی بینی نیز کمک می کنند. برای مثال جراح خوب در بینی های گوشتی ممکن است از گرافت غضروفی برای شکل دهی به بینی استفاده کرده و تغییر شکل بینی کمتر مشاهده می شود.

علاوه بر انتخاب جراح خوب، مراقبت های بعداز جراحی نیز برای پیشگیری از افتادن نوک بینی بسیار اثرگذار است. به همین علت توصیه می شود که توصیه های پزشک را بعد از عمل رعایت کرده و از وارد شدن ضربه به بینی و چسب بینی خود را به طور مرتب و به شکل صحیح بزنید. همچنین، پس از عمل سر خود را بالا نگه داشته و از خم کردن سر در هفته های اول بعد از جراحی اجتناب کنید.

کلوئید یا گوشت اضافه بعد از عمل بینی، یکی از عوارض نادر محسوب می شود که اغلب به دلایل مختلفی ایجاد می شود. در جراحی زیبایی بینی احتمال ایجاد گوشت اضافه یا کلوئید تنها در مواردی وجود دارد که برش از کنار پره های بینی برای کاهش پهنا انجام شود. احتمال بروز کلوئید حتی در چنین مواردی با وجود جراح باتجربه و استفاده از پمادهای مخصوص پس از عمل به حداقل می رسد. ما در این مقاله قصد داریم به بررسی علل، علائم و درمان گوشت اضافه بعد از جراحی بینی بپردازیم، بنابراین تا انتها همراه ما باشید.

گوشت اضافه بعد از جراحی بینی

گوشت اضافه بینی که با نام اسکار کلوئیدی بینی شناخته می شود، اغلب در اثر تکثیر بی رویه کلاژن در سطح پوست ایجاد می شوند. به طور کلی، بدن انسان پس از هر آسیب پوستی شروع تکثیر سلولی و ترشح کلاژن می کند تا محل آسیب دیده را بهبود ببخشد. چنانچه میزان کلاژن تولید شده و تکثیر سلولی در این ناحیه افزایش یابد، گوشت اضافه یا کلوئید ایجاد می شود.

علائم گوشت اضافی بعد از عمل بینی

گوشت اضافه زیر پوست بینی بعد از عمل، اغلب ظاهر برجسته و ناهموار دارند و ممکن است از نظر اندازه بزرگتر از برش اصلی باشند. گاهی علاوه بر کناره های بینی، گوشت اضافه داخل بینی بعد از عمل نیز ایجاد می شود. توجه داشته باشید که کلوئید داخل بینی بعد از عمل با توده های مخاطی بینی موسوم با پولیپ تفاوت داشته و یکسان نیستند. گوشت اضافه در اثر تکثیر سلول های پوستی ایجاد می شوند، در حالی که پولیپ بینی در اثر ترشح بیش از حد و تورم مخاط بینی شکل می گیرند.

علت گوشت اضافه بعد از عمل بینی

دلیل پیدایش گوشت اضافه هنوز دقیقاً مشخص نیست، اما این مشکل معمولا در افراد با رنگ پوست تیره شایع تر است. در افرادی که مستعد کلوئید هستند، ممكن است گوشت اضافه پس از هر نوع آسيب پوستي از جمله بريدگي، سوختگي، جوش صورت، گزش حشرات، خالكوبي، سوراخ كردن جهت جواهرات و هر نوع جراحي كوچك ايجاد گردد.

توجه داشته باشید تا زمانی که برش جراحی در کنار پره های بینی ایجاد نشود، احتمال بروز کلوئید بعد از عمل وجود ندارد. با این حال مهمترین عوامل موثر بر ایجاد گوشت اضافه کنار بینی بعد از عمل عبارتند از:

نژاد و قومیت افراد: ایجاد کلوئید بعد از عمل بینی در اغلب افراد با نژاد آفریقایی و آسیای شرقی بیشتر است.

رنگ و نوع پوست: تشکیل اسکار کلوئیدی در افراد با پوست تیره و ضخیم بیشتر از سایر افراد است.

عدم مهارت و تجربه جراح: نداشتن تجربه و مهارت کافی جراح در ایجاد برش و بخیه می تواند احتمال ایجاد گوشت اضافه بعد از عمل بینی را افزایش دهد.

عدم مراقبت بعد از عمل: توجه نکردن به دستورالعمل های جراح پس از جراحی، به ویژه استفاده از پماد و کرم ها می تواند باعث بروز کلوئید بینی بعد از جراحی شود.

سابقه کلوئید: برخی از افراد به واسطه شرایط ژنتیکی یا سیستم بدن بیتشر از سایر افراد دچار گوشت اضافی می شوند. به همین علت اگر مستعد گوشت اضافه هستید، قبل از عمل بینی با پزشک مشورت نمایید.

درمان گوشت اضافه بعد از عمل بینی

ایجاد کلوئید روی بینی بعد از رینوپلاستی وجود ندارد، اما احتمال بروز گوشت اضافه جای بخیه بینی، به ویژه در طرفین پره های بینی به مراتب بیشتر است. توجه داشته باشید که اغلب ناهمواری های روی بخیه ناشی از تورم است، لذا با کاهش ورم این ناهمواری های پوستی برطرف می شود.

با این حال، برای درمان گوشت اضافه بعد از عمل بینی روش های زیر توصیه می شود:

استفاده از پماد برای گوشت اضافه بینی

بعد از جراحی، ممکن است در برخی از افراد، زخم هایی در محل بخیه یا داخل بینی ایجاد شود. برای جلوگیری از این مشکل می توانید از پمادهای ترمیم کننده با تجویز پزشک متخصص استفاده کنید. نحوه ماساژ دادن محل با پماد برای رسیدن به نتیجه بهتر بسیار مهم است و باید حداقل 2 یا 3 دقیقه انجام شود. توجه داشته باشید که استفاده طولانی مدت از برخی پمادها مانند ویتامین E و آنتی بیوتیک های سه گانه ممکن است باعث ایجاد حساسیت های پوستی شود. بنابراین برای نتیجه بهتر باید به توصیه های پزشک گوش دهید.

تزریق استروئید (کورتون)

یکی دیگر از روش های موثر در درمان گوشت اضافه بعد از جراحی بینی، تزریق کورتون یا استروئید توسط متخصص است. این کار باید در فواصل منظم بعد از جراحی بینی انجام شود. تزریق استروئید می تواند میزان خارش و جای زخم را کاهش دهد و به مرور زمان گوشت و پوست اضافی را از بین ببرد.

درمان گوشت اضافه بینی با لیزر

لیزر، یکی از بهترین راه ها برای کاهش حجم یا قرمزی جای زخم و گوشت اضافه بعد از جراحی بینی به شمار می رود. معمولا برای درمان جای زخم یا کلوئید بین ۲ تا ۳ جلسه لیزر کافی است، اما گاهی اوقات بسته به شرایط بیمار ممکن است تعداد جلسات افزایش یا کاهش یابد.

جراحی برای درمان گوشت اضافه بینی

اگر هیچ یک از این روش ها در از بین بردن جای زخم یا گوشت اضافه بینی بیمار موثر نبود، جراحی ثانویه بینی (ترمیمی) انجام می شود. برای این کار، پزشک پس از معاینه کامل بیمار و تشخیص جراحی، زمان مناسب را برای این عمل تعیین می کند و بیمار تحت عمل جراحی بینی مجدد قرار می گیرد.

پیشگیری از گوشت اضافه بینی بعد ازعمل

برخی از روش های ساده می تواند از ایجاد گوشت اضافه بعد از عمل بینی جلوگیری کند که مهمترین آن ها عبارتند از:

اجتناب از نور خورشید: از قرار گرفتن در معرض نور آفتاب قبل و بعد از عمل اجتناب کنید، زیرا نور خورشید می تواند سبب آسیب پوستی و تغییر رنگ اسکار و زخم ها می شود.

درمان عفونت: توجه داشته باشید که اگر عفونت روی زخم باقی بماند، احتمال طولانی شدن اسکار بیشتر است و ممکن است آن را به کلوئید تبدیل کند. به محض اینکه متوجه عفونت شدید شدید، بلافاصله آن را درمان کنید.

ماساژ: ماساژ نواحی آسیب دیده می تواند جریان خون را افزایش داده و باعث بهبود سریع تر زخم ها شود. با این حال، قبل از انجام هر گونه ماساژ با پزشک خود مشورت کنید، در غیر این صورت ماساژ اشتباه ممکن است وضعیت را بدتر کند.

تاثیر روش جراحی : معمولاً در جراحی بینی بسته، کمتر با اسکار یا کلوئید مواجه می شود، زیرا در حین جراحی هیچ برش خارجی روی بینی ایجاد نمی شود. از این رو در افرادی که مستعد کلوئید در محل برش ها یا زخم های بدن خود هستند، معمولاً جراحی بسته توصیه می شود.

رعایت مراقبت های بعد از عمل: جای زخم یا گوشت اضافه در محل بخیه می تواند به عواملی مانند نوع بینی و رنگ پوست مربوط باشد. اما رعایت کامل نکات و مراقبت های بعد از عمل می تواند یکی از مهم ترین موارد در پیشگیری از چنین عوارضی باشد.

انتخاب جراح خوب: هر چه مهارت، تخصص و تجربه جراح بالاتر باشد، احتمال بروز گوشت اضافع بعد از عمل بینی کمتر است. جراح باید در برش و بخیه زدن پره های بینی دقت زیادی داشته باشد، زیرا این بخش از بینی به دلیل بافت چربی و ماهیچه بیشتر، مستعد کلوئید هستند.

یکی از سوالات متداولی که اغلب افراد مطرح می کنند این است که چند روز بعد از عمل بینی میتوان به مسافرت رفت؟ آیا امکان پرواز بعد از عمل بینی وجود دارد؟ به طور کلی شرایط مسافرت بعد از عمل بینی به عوامل متعددی بستگی دارد و در افراد مختلف یکسان نیست، اما سفر زود هنگام می تواند احتمال بروز عوارض جدی مانند تورم و خونریزی را افزایش دهد. ما در این مقاله قصد داریم به شرایط و مدت زمان لازم برای سفر بعد از عمل بینی بپردازیم، لذا تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.

چند روز بعد از عمل بینی میتوان به مسافرت رفت؟

به طور کلی، برای سفر با هر وسیله نقلیه توصیه می شود قبل از اقدام به سفر با جراح خود صحبت کنید. اغلب پزشکان حداقل ۷ تا ۱۴ روز استراحت را به بیماران توصیه می کنند. البته در برخی موارد با معاینه بیمار و عدم عوارض جدی، مسافرت در مسیرهای کوتاه (کمتر از یک ساعت) بعد از ۷۲ ساعت بلامانع است. البته برای سفرهای هوایی این مدت تا یک هفته بعد از عمل میسر خواهد بود.

توجه داشته باشید که سفر بلافاصله بعد از جراحی بینی می تواند خطرات جدی و جبران ناپذیری را ایجاد کند.

سفر هوایی بعد از عمل بینی

ممکن است بیماران از شهرها و حتی کشورهای دیگر برای عمل بینی مراجعه کرده باشند، لذا شرایط و زمان پرواز بعد از عمل بینی اهمیت بسزایی پیدا خواهد کرد. بهتر است بدانید که تعییر فشار هوا در سفر هوایی بعد از جراحی بینی می تواند باعت درد، ناراحتی و حتی افزایش تورم شود. لذا توصیه می شود حداقل یک هفته از سفر با هواپیما بعد از عمل بینی خودداری کنید.

به طور کلی، مسافرت با هواپیما بعد از عمل بینی به شرایط بیمار، عوارض بعد از عمل و صلاحدید پزشک بستگی دارد. در برخی موارد ممکن است با صلاحدید پزشک، امکان سفر برای مسیرهای کوتاه مدت بعد از ۳ یا ۴ روز وجود داشته باشد، اما با این حال حداقل یک هفته خودداری از پرواز بعد از عمل بینی به بیماران توصیه می شود

.

عوارض سفر با هواپیما بعد از عمل بینی

از مهمترین عوارض و خطرات سفر زود هنگام بعد از عمل بینی می توان به خونریزی، افزایش تورم و خطر عفونت اشاره کرد. تغییر فشار هوا در هواپیما می تواند ورم بینی را افزایش داده و منجر به خونریزی شود. از طرفی خشکی هوا در پرواز می تواند علاوه بر مشکلات انسداد بینی باعث افزایش عفونت بعد از عمل شود. به همین علت توصیه می شود که تا کاهش تورم بعد از جراحی و ترمیم زخم ها از سفرهای غیر ضروری اجتناب کنید.

مسافرت با قطار بعد از عمل بینی

شرایط سفر با قطار بعد از عمل بینی همانند سفر هوایی به شرایط بیمار و صلاحدید پزشک بستگی دارد. با این حال توصیه می شود که حداقل ۷ تا ۱۴ روز از مسافرت با قطار، به ویژه مسیرهای طولانی (بیش از ۲ ساعت) خودداری کنید. حرکت های ناگهانی و تکان های شدید قطار می تواند احتمال آسیب به بینی و خطر تورم را افزایش دهد. لذا توصیه می شود که سفر با قطار را به بعد از بهبودی و طی شدن دوره نقاهت موکل کنید.

مسافرت با ماشین بعد از عمل بینی

همان طور که می دانید، رانندگی بعد از عمل هایی که تحت بیهوشی انجام شده است، بین ۴۸ تا ۷۲ ساعت ممنوع است. از طرفی پزشکان توصیه می کنند که حداقل بین ۱ تا ۲ هفته از سفر با ماشین بعد از عمل بینی خودداری شود. اگر چه تغییر فشار هوا در سفرهای زمینی وجود ندارد، اما احتمال آسیب به بینی و تغییر نتیجه عمل بسیار بالا است. البته در موارد ضروری در صورت تایید پزشک امکان سفر زمینی بعد از ۷۲ ساعت در مسیرهای کوتاه وجود دارد. با این حال تا بهبودی کامل و کاهش تورم بعد از عمل بینی از برنامه ریزی برای سفر با ماشین شخصی یا اتوبوس اجتناب کنید.

کاهش عوارض سفر بعد از عمل بینی

بدون شک مسافرت زود هنگام بعد از عمل بینی می تواند عوارض جدی و جبران ناپذیری را ایجاد کند. با این حال چنانچه ناچار به سفر شدید بهتر است نکات زیر را جدی بگیرید:

قبل از سفر با جراح خود مشورت کرده و تنها با تایید پزشک خود برای سفر اقدام کنید.

جهت جلوگیری از عوارض سفر و کاهش خطر خونریزی بینی به هنگام سفر از اسپری بینی کمک بگیرید.

به منظور کاهش انسداد و گرفتگی بینی داروهای تجویز شده توسط پزشک را مصرف کنید.

در طول سفر از بینی خود در برابر ضربه و آسیب محافظت کنید.

شرایط مسافرت بعد از عمل بینی به روند بهبودی بیمار و شدت عوارض بعد از عمل بیمار دارد. به طور کلی، اکثر پزشکان ۷ تا ۱۴ روز بعد از عمل را برای سفر توصیه می کنند. تفاوتی ندارد شما قصد سفر با هواپیما، قطار یا ماشین را دارید، در هر حال بهتر است یک هفته بعد از عمل برای سفر برنامه ریزی کنید. در افرادی که میزان تورم کاهش نیافته و یا احتمال خونریزی بیشتر است، اجازه سفر دو هفته یا حتی بیشتر طول خواهد کشید.

اگر چه سفرهای کوتاه مدت (زیر یک ساعت) با ماشین، ۷۲ ساعت بعد از عمل، بلامانع است، اما سفر با سایر وسایل نقلیه توصیه نمی شود. در پایان توجه داشته باشید که قبل از اقدام به سفر با پزشک خود مشورت کرده و از سفرهای غیر ضروری بعد از عمل بینی خودداری کنید.