بایگانی دسته ی دسته بندی نشده

پی آر پی و پی آر اف چه شباهت ها و تفاوت هایی با هم دارند؟

کاربرد روشهایی مانند پی آر پی (پلاسمای غنی از پلاکت) و پی آر اف (فیبرین غنی از پلاکت) در جوانسازی پوست یک استراتژی درمانی نوین می باشد که بر اساس فاکتورهای رشد خودی، پایه ریزی شده است. پایه اصلی مواد قابل تزریق در این روشها پلاکت است. پلاکت ها اجسام کروی یا بیضوی شکل کوچکی هستند که از قطعه قطعه شدن سیتوپلاسم سلولهای بزرگی به نام مگاکاریوسیت در مغز استخوان حاصل میشوند و بعد از آن به هیچ رده سلولی دیگری تمایز نمی یابند و به لحاظ اینکه فاقد هسته هستند جزء تشکیلات غیر سلولی به حساب می آیند و سلول نامیده نمی شوند.

پلاکت وقتی خارج از خون و در بافت قرار می گیرد، بوسیله مواد شیمیایی متفاوتی فعال می شود و فاکتورهای رشد از خود آزاد می کند که باعث جذب سلولهای بنیادی به محل آسیب می شود. این فاکتورهای رشد باعث تقسیم و تمایز بیشتر سلولهای بنیادی به سمت تولید کراتینوسیتها، فیبروبلاستها و پیش سازهای سلول چربی می شود. نتیجه این عمل ساخت عروق جدید، کلاژن، الاستین و ماتریکس خارج سلولی است. انتقال پلاکت به پوست، موجب ضخامت بیشتر پوست و الاستیته بهتر خواهد شد.

در پزشکی پی آر پی قدمت بیشتری نسبت به پی آر اف دارد و در ابتدا از این روش برای ترمیم بافتهای آسیب دیده پس از جراحی های زیبایی، چشم و قلب همچنین بازسازی سلولهای سوخته و جراحت دیده استفاده می‌شد. با این حال امروزه استفاده از هر دو روش در جوانسازی و پیشگیری از پیری پوست بسیار موثر عمل میکند.

شباهت پی آر پی با پی آر اف

-هر دو محصول نیاز به نمونه خون خود فرد دارند

-برای تهیه پی آر اف و پی آر پی نیاز است نمونه خون در دستگاه سانتریفیوژ قرار گیرد

-در هر دو روش به دلیل تزریق موادی از بدن خود فرد، احتمال ایجاد آلرژی و بیماری های منتقله خونی، مانند هپاتیت و ایدز وجود ندارد

-این دو روش درمانی به سادگی قابل انجام هستند و با کمترین عوارض، بدون اینکه نیاز به استراحت پس از درمان داشته باشند؛ صورت می‌گیرند.

تفاوت های پی آر اف و پی آر پی

اگرچه برخی شباهت های اساسی بین پلاسمای غنی از پلاکت (پی آر پی) و فیبرین غنی از پلاکت (پی آر اف) وجود دارد؛ اما برخی تفاوتها بین این دو ماده باعث می شود؛ فیبرین غنی از پلاکت(پی آر اف) به عنوان یک گزینه درمانی برتر نسبت به پی آر پی مطرح گردد. گذشته از تهیه پی آر اف از نمونه خون بیشتر نسبت به پی آر پی، تفاوتهای دیگر این دو روش عبارتند از :

-سرعت چرخش این دو ماده در زمان تهیه :

پلاسمای غنی از پلاکت با سرعت بیشتری چرخانده می شود؛ که این سرعت در چرخش باعث می شود تمام سلولهای سنگین خون مانند گلبولهای سفید و سلولهای بنیادی، در قسمت انتهایی لوله آزمایش جمع شوند و به پلاکت ها و پلاسمای سبک تر اجازه می دهد در قسمت بالای لوله آزمایش تجمع یابند. سپس پلاکت ها و پلاسما از قسمت فوقانی لوله آزمایش در سرنگ کشیده می‌شوند و به موضع درمان تزریق می‌گردند. در حالی که برای تهیه پی آر اف (PRF) دستگاه با سرعت کمتری برای چرخش تنظیم می‌گردد تا سلولهای خونی بطور کاملا تفکیک شده قرار نگیرند. این شیوه تهیه، اجازه می دهد برخی از گلبول های سفید خون و سلول های بنیادی در لایه پلاکت که برای درمان تهیه می‌شود؛ باقی بمانند. بنابراین، عوامل بهبودی بیشتری در PRF وجود دارد تا آنچه معمولاً در پی آر پی دیده می شود. علاوه بر این سرعت چرخش پایین، باعث آسیب کمتری به سلولهای خونی می شود؛ در نتیجه سلول های بنیادی بیشتری در محصول نهایی پی آر اف در مقایسه با پی آر پی وجود خواهد داشت.

-تفاوت غلظت پلاکت ها در این دو ماده :

تفاوت بارز دیگر بین پلاسمای غنی از پلاکت و فیبرین غنی از پلاکت، غلظت پلاکت در محصول نهایی است. غلظت ایده آل پلاکت در پی آر پی، حدود 5 برابر سطح پلاکتی است که به طور معمول در بدن یافت می شود. در صورتی که فیبرین غنی از پلاکت تقریباً 10 برابر غلظت پلاکت موجود در بدن را دارا می‌باشد؛ و این در حالی است که غلظت بالاتر پلاکت ممکن است در درمان آسیب بافتی موثرتر عمل کند.

-عدم وجود ماده ضد انعقادی در پی آر اف :

آخرین وجه تمایز پلاسمای غنی از پلاکت و فیبرین غنی از پلاکت، عدم وجود ماده ضد انعقادی در فرآیند تهیه محصول است. با پلاسمای غنی از پلاکت، خونی که جمع می شود در لوله های آزمایشگاهی قرار می گیرد که دارای داروی ضد انعقادی به نام اسید سیترات دکستروز (ACD) است و باعث می شود؛ فرآورده خونی خیلی سریع لخته نشود. در حالی که لوله های آزمایش فیبرین غنی از پلاکت هیچ ماده ضد انعقادی درون خود ندارند.

برجسته ترین ویژگی بینی های غضروفی، سطوح استخوانی برآمده، کشیده و ناهموار است که بعضا به جذابیت چهره، آسیب میزند. این مشکلات، اغلب به دلیل عدم تقارن صورت در نتیجه صدمات ناشی از تصادف و برخورد، ایجاد میشود. این عدم تطابق، باعث میشود، ترکیب صورت، نامطلوب به نظر برسد.

ساختار بینی استخوانی

ساختار بینی غضروفی مانند یک هرم است. بینی استخوانی، نازکتر و انعطاف پذیرتر از بینی های گوشتی هستند. بنابراین جراحی این نوع بینی ها و اصلاح آنها، برای جراح، راحت تر بوده و نتایج نهایی، بسیار بهتر است. یک جراح خوب می تواند، مشکلات این نوع بینی را با رینوپلاستی، حل کند.

بینی های بیرون زده و رومی از گروه بینی استخوانی هستند. تمرکز جراح در عمل جراحی بینی استخوانی، بر روی پل بینی است. نوع جلیقه و انعطاف پذیری، نقش مهمی در جراحی بینی غضروفی دارد و هر جراحی بسته به نوع بینی، غضروف را کم یا زیاد میکند.

خاصیت ارتجاعی پوست، فاکتور مهمی است که در جراحی بینی استخوانی باید به آن توجه کرد، پوست بینی های گوشتی، خاصیت ارتجاعی زیادی ندارند، بنابراین، جراحی زیبایی بینی های گوشتی، تاثیر کمتری خواهد داشت. فلذا، اگر بینی شما، گوشتی است و می خواهید، جراحی زیبایی بینی انجام دهید، ابتدا باید یک جراح مناسب پیدا کنید.

روش درمان بینی استخوانی یا غضروفی

روشهای مختلفی برای رفع عیوب بینی های غضروفی، وجود دارد. یکی از تکنیکهای جدید آن است که با تزریق مواد خاصی، سطح پل بینی غضروفی را صاف میکنند. این یک راه مناسب برای دستیابی به بینی مورد نظر، برای کسانی است که از انجام عمل جراحی می ترسند اگرچه عمر اینگونه از درمان ها، دائمی نبوده و باید تمدید گردد.

روش دیگر همان عمل جراحی زیبایی است که می‌تواند، برای درمان برجستگی‌ها و سایر معایب، مورد استفاده، قرار گیرد. این عمل با بیهوشی عمومی، انجام شده و بیمار پس چند روز، به منزل فرستاده میشود و می تواند به مدت یک هفته، از مسکن و آرام بخش، استفاده کند.

اطلاعات کلی در مورد جراحی بینی استخوانی یا غضروفی

جراحی بینی‌های غضروفی را میتوان با بیهوشی موضعی یا عمومی، انجام داد. تکنیکهای مختلفی برای کاهش پهنای استخوان بینی، وجود دارد. رایج ترین روش، بریدن استخوان های جانبی بینی و فشار دادن آن ها به داخل بینی با تکنیک بسته است.

در این مورد، حداقل یک تا سه هفته پس از جراحی، باید از اسپلینت بینی، استفاده کنید. کبودی و تورم نیز ممکن است یک هفته بعد از جراحی، ادامه داشته باشد. زمان بهبودی نیز بسته به مشخصات جراحی، بین یک تا دو هفته، متغیر است و نتایج جراحی بینی غضروفی، حدود یک تا سه ماه بعد از جراحی، مشخص می­ شود.

آیا جراحی بینی گوشتی با جراحی بینی غضروفی متفاوت است؟

برای بسیاری از افراد این سوال، مطرح می شود که تفاوت بین جراحی بینی استخوانی و گوشتی چیست؟ در پاسخ باید گفت که رینوپلاستی بینی گوشتی به دلیل داشتن پوست ضخیم تر و غضروف ضعیف تر، از جراحی بینی غضروفی، سخت تر است. از نظر تکنیک جراحی نیز، پزشک باید از روش جراحی باز، استفاده کند. به علاوه در جراحی بینی گوشتی به ظرافت و دقت بیشتری، نیاز است.

یک جراح ماهر باید در تغییراتی که هنگام جراحی بینی گوشتی، اعمال می کند، عناصر زیر پوست از جمله غضروف ها را به درستی، تقویت کند. پزشک با مهارت خود چربی‌های تشکیل دهنده بافت نرم به خصوص در نوک بینی را رقیق می کند و به این ترتیب، غضروفهای بینی مشخص تر و زیباتر می شوند. برداشتن بیش از حد و غیر اصولی عناصر زیر پوست بینی توسط جراح بینی غضروفی، باعث ایجاد زخم در ناحیه زیر پوست شده که در نهایت منجر به فرورفتگی بینی پس از جراحی و جای زخم خواهد شد. بنابراین جراحی بینی های غضروفی به اندازه بینی گوشتی، حساس نخواهد بود.

جراحی بینی استخوانی چگونه است؟

بینی های غضروفی یا بیرون زده به خودی خود، پوست نازکی دارند. این پوست نازک به جراح کمک می کند تا استخوان بینی را در حین عمل، کاملا تراشیده و نتیجه عمل را شگفت انگیز کند. به طور خلاصه، بینی غضروفی، سه ویژگی اصلی دارند:

وجود قوز روی پل بینی

پوست انعطاف پذیر و نازک

بافت‌ها و غضروف‌های قوی

ساختار بینی، دارای سه لایه اصلی است. ابتدا یک لایه عضلانی نازک، دوم لایه ای از استخوان غضروفی است و لایه سوم لایه ای است که داخل مخاط بینی را می پوشاند. همانطور که قبلا ذکر شد، جراحان پلاستیک، بینی را بر اساس نوع بافت و غضروف به دو دسته بینی های غضروفی و گوشتی، تقسیم می کنند که تفاوت آن ها در بافت و غضروف آن هاست. غضروف در بینی غضروفی، مقاوم تر و در بینی های گوشتی، ضعیف تر است. بینی استخوانی معمولاً در پل های خود، خمیدگی و انحنای بیشتری دارند.

رشد بیش از حد غضروف بینی می تواند ناشی از عوامل ارثی یا شکستگی استخوان ناشی از تصادف باشد. رشد مداوم غضروف بینی، عامل ایجاد بینی استخوانی است. گاهی اوقات به دلیل آسیب های دوران کودکی، ابتدا شکل بینی، تغییر چندانی نمیکند، اما پس از رشد کودک، شکل بینی، تغییر می کند. مهم ترین وظیفه جراحان، در تغییر شکل استخوان بینی، برداشتن برآمدگی است. یک جراح ماهر ساختار بینی غضروفی را به بهترین شکل ممکن، تغییر می دهد تا چهره را جذاب و زیباتر کند.

چگونه بینی استخوانی را اصلاح می کنیم؟

رایج ترین روش برای از بین بردن برآمدگی بینی های غضروفی «استئوتوم» نام داشته و یک وسیله جراحی قلم مانند برای برش استخوان است که زیر پوست، قرار گرفته و برجستگی اضافی بینی را به آرامی، برش میدهد. هنگامی که برآمدگی بینی، کاهش می یابد، تمام منحنی ها میتوانند با یک فایل درجه پزشکی به نام راسپ، اصلاح شوند.

استئوتومی چگونه انجام می شود؟

‌استئوتومی توسط یک اسکنه درجه پزشکی به نام استئوتوم، انجام می شود و برش‌های کنترل شده ای در استخوان بینی، ایجاد می کند تا تحرک کافی برای تغییر موقعیت استخوان، ایجاد شود. استئوتومی معمولاً پس از برداشتن برآمدگی بینی غضروفی، انجام می شود، حتی اگر برآمدگی بینی قبل از عمل جراحی، باز ظاهر نشود. این بدان معنی است که عرض استخوان بینی ممکن است، پس از برداشتن برجستگی، خیلی پهن به نظر برسد. همچنین به جراح این امکان را می دهد که تغییر شکل سقف باز را که بیش از حد مسطح است، اصلاح کند.

رینوپلاستی بینی استخوانی

در جراحی بینی استخوانی، جراح اندازه بینی بیرون زده را کاهش می دهد. به دلیل پیچیدگی کمتر، نتایج جراحی بینی غضروفی، بهتر از بینی‌های گوشتی است. هرچه پوست، نازک‌تر و غضروف قوی تر باشد، نتایج بهتری حاصل میشود.

در جراحی بینی استخوانی، قسمت‌هایی از استخوان و غضروف برداشته میشود و ابعاد سوراخ های بینی، متناسب با بقیه صورت، تنظیم میشود. جراح با ابزار کوچک مخصوصی که برای شکستن و خوردن کردن استخوان‌ها، استفاده می شود، برآمدگی و لکه‌های بینی را از بین می برد. مهارت و تجربه جراح در این کار حیاتی، بسیار مهم است.

بهترین زمان برای جراحی بینی غضروفی

تعیین بهترین زمان برای عملیات جراحی بینی استخوانی مستلزم ملاحظات زیر است:

 رسیدن به بلوغ فیزیکی:

جراحی باید بعد از رشد کامل بینی، انجام شود. توجه داشته باشید که ممکن است به رشد کامل خود، رسیده باشید اما رشد اجزا، همچنان ادامه دارد.

رسیدن به بلوغ روانی:

برخی افراد برای جراحی بینی غضروفی، عجولانه تصمیم می گیرند و بلافاصله از تصمیم خود، پشیمان میشوند. چنین فردی باید پس از رسیدن به حد معینی از اعتماد به نفس و استقلال نظر، تصمیم به عمل جراحی بگیرد.

احتمال عود بینی استخوانی یا غضروفی بعد از عمل

عود قوز بینی استخوانی، بسیار نادر است و خطرات آن را می توان با رعایت اقدامات احتیاطی و مراقبت های لازم به حداقل ممکن، کاهش داد. جراح می‌تواند با شبیه‌سازی آن در نرم‌افزارهای تخصصی، نتایج احتمالی عمل را پیش‌بینی کند و بیماران، تقارن بینی غضروفی را در صورت خود ببینند.

نکات مهم در جراحی بینی غضروفی

یکی از مهم ترین مزایایی که بینی غضروفی، نسبت به بینی های گوشتی دارد، این است که رضایت از نتیجه جراحی بینی استخوانی، بسیار بیشتر از رضایت از نتیجه جراحی بینی گوشتی، مشاهده شده است. گاها مشاهده شده است که بعد از مدتی، نتیجه جراحی بینی گوشتی از بین می‌رود و بینی گوشتی تا حدودی از نتیجه‌ای که بعد از جراحی، ایجاد شده، فاصله گرفته است. در چنین مواقعی، خانم ها این احساس را دارند که بینی‌شان بزرگ شده و کیفیت قبلی را ندارد. متاسفانه این موضوع به پزشک، مربوط نمی شود. زیرا برخلاف بینی غضروفی آناتومی بینی‌های گوشتی این گونه است و نمی‌توان از آن، اجتناب کرد .

برخلاف بینی‌های گوشتی، در بسیاری از موارد، بینی‌های غضروفی بعد از عمل، نتایج فوری و قابل قبولی از خود نشان می‌دهند و این باعث ایجاد احساس رضایت در افراد می‌شود. قبل از اینکه جراح بخواهد، تیغ جراحی را بردارد، تمام خصوصیات بینی شخص، مانند طول بینی، پهنای بینی و میزان قوس روی بینی را بررسی می‌کند.

این معاینات به پزشک متخصص، اجازه می‌دهد تا نقشه راه درست و مناسبی را برای جراحی بینی غضروفی، طراحی کند، همه این مسائل با مراجعه کننده در میان، گذاشته میشود و تمام انتظارات فرد، شنیده میشود تا بهترین اتفاق، برای او رخ دهد، تا جایی که آناتومی بینی استخوانی و حالت چهره فرد، اجازه میدهد، پزشک متخصص باید انتظارات و خواسته های مراجعه کننده را برآورده کند و اگر به هر دلیلی، درخواست مشتری، قابل اجرا نباشد، با دلایل علمی و منطقی فرد را متقاعد میکند.

آنچه در بین مردم بینی گوشتی نامیده می شود از نظر علمی بینی با پوست ضخیم می باشد که در موارد نسبتا زیادی با غضروف های ضعیف و نازک همراه می باشد.نتایج نهایی جراحی در این بینی‌ها به  پارامتر های مختلفی بستگی دارد که میزان ضخامت پوست از مهمترین آنها می باشد، یعنی هر چقدر پوست ضخیم تر باشد نتایج عمل دماغ گوشتی محدود تر خواهد شد. همچنین نوع و علت پوست ضخیم نیز در نتایج جراحی زیبایی بینی گوشتی دارای اهمیت می باشد. این ویژگی ارتباطی با اندازه بینی نداشته و حتی بینی های کوچک نیز ممکن است پوست ضخیم داشته باشند و بر عکس گاهی بینی های بزرگ پوست غیر ضخیم داشته و بزرگی بینی بدلیل غضروفهای حجیم می باشد. به همین دلیل تشخیص بینی به اصطلاح گوشتی در مواردی تنها با معاینه توسط جراح امکان پذیر می باشد.

ویژگی های بینی گوشتی

تقریبا نیمی از جمعیت جهان دارای بینی های پهن و بزرگی هستند. که این موضوع باعث شده است ، این نوع بینی کاملا طبیعی و معمول به نظر بیاید. در صورتی که بینی گوشتی داشته باشید متوجه خواهید شد که در زمان خندیدن یا گریه کردن پهنای آن بیشتر می شود.

به طور کلی می توانیم ویژگی های دماغ گوشتی را به طور ذیل بیان کنیم:

بینی های گوشتی دارای نوک بینی بزرگ، پهن و در مواردی نوک بینی افتاده هستند.

در زیر پوستشان بافت های همبند بسیار زیادی وجود دارد.

اغلب دارای غضروف های ضعیف در قسمت پایینی و کناری بینی هستند.

اغلب این نوع بینی ها استخوان و ساختار بسیار ضعیف تری از بینی استخوانی دارند.

دارای پوست ضخیم و غدد چربی فراوانی در نوک بینی هستند.

بافت غضروف بسیار نرم بوده و دارای قابلیت ارتجاعی بسیار زیادی می باشد.

جزئیات بینی های استخوانی در این نوع بینی قابل رویت نمی باشد.

انواع پوست های ضخیم

در حقیقت پوست های ضخیم به سه گروه تقسیم می شوند شامل :

چربی زیر جلدی زیاد

لایه درم ضخیم

فعالیت و تعداد زیاد غدد سباسه

فاکتور تاثیر گذار دیگر قوام و استحکام غضروفهای بینی است که هر چقدر مستحکم تر باشد با نتایج بهتر همراه خواهد بود. جراح پس از معاینه و ارزیابی ویژگی های مذکور به شما خواهد گفت جراحی تا چه اندازه انتظارات شما را بر آورده خواهد کرد. به خاطر داشته باشید چنانچه پوست ضخیم و چرب و غضروف های ضعیف دارید، انتظارات شما از نتایج عمل دماغ گوشتی باید واقع بینانه باشد و بدانید امکان کاهش اندازه بینی در این موارد محدود و حتی گاهی جهت فرم دهی و شکیل تر نمودن بینی نیاز به تقویت اسکلت غضروفی بینی و در نتیجه افزایش اندازه بینی می باشد.

عمل بینی گوشتی مردان و زنان

همانطور که گفته شد در جراحی این نوع بینی‌ها هر چقدر میزان ضخامت پوست بینی بیشتر و بزرگ تر باشد تاثیر زیادی در نتیجه بدست آمده دارد. هر چه بینی گوشتی تر باشد نیاز به دقت و تمرکز بیشتری دارد و امکان دستیابی به نتیجه عمل مناسب و دلخواه کمتر می شود. به همین علت این نوع جراحی بینی در میان مردان و زنان تفاوت کمتری دارد.

در واقع می توانیم بگویم تفاوت در جراحی بینی گوشتی زنان و مردان در فرم نهایی بینی کمتر است.

اغلب در بینی های گوشتی امکان کوچک تر کردن بینی وجود ندارد و جراح با تقویت ساختار غضروفی برای رسیدن به فرم زیباتر بینی تلاش می کند .

تفاوت بینی گوشتی و استخوانی:

از مهم ترین و متداول ترین سوالاتی که بیشتر متقاضیان جراحی زیبایی بینی می پرسند، تفاوت بینی های گوشتی و استخوانی می باشد. مهم ترین عامل تعیین کننده در هر دو بینی ضخامت پوست اطراف بینی می باشد. دماغ های گوشتی دارای اسکلت ظریف تر و پوستی ضخیم است در حالی که بینی استخوانی دارای اسکلت محکم تر و پوستی نازک تر می باشد. بیشتر افراد فکر می کنند که بینی قوز دار جزء دسته بینی های استخوانی هستند، در حالی که در هر دو نوع ممکن است استخوان دارای قوز باشد که در این صورت پوست نوک بینی و کناره های آن تعیین کننده نوع بینی هستند.

نتیجه جراحی بینی گوشتی

بسیاری از مراجعه کنندگان در مورد بینی به اصطلاح گوشتی این پرسش را مطرح می نمایند که آیا احتمال برگشت با گذشت زمان وجود دارد؟ در پاسخ به این پرسش باید گفت با تکنیک های جدید جراحی و تلاش برای تقویت استحکام ساختار غضروفی به جای تکنیک های تضعیف کننده گذشته ، امروزه احتمال پایدار ماندن نتایج در بلند مدت به مراتب بیش از گذشته می باشد.

نکته حائز اهمیت دیگر در بینی های گوشتی آهسته تر بودن روند کاهش ورم بینی می باشد و اگرچه بخش قابل توجهی از تورم در ماه های ابتدایی کاهش می یابد ولی بر طرف شدن کامل تورم و مشخص شدن شکل نهایی بینی گاهی ممکن است حتی نزدیک به دو سال طول بکشد.

تزریق کورتون بعد از جراحی بینی گوشتی

قطعا با کورتون و دارو های استروئیدی آشنایی دارید. پزشکان از این نوع دارو ها برای کاهش تورم بعد از جراحی و جلوگیری از به وجود آمدن جای زخم یا به عبارتی اسکار بر روی پوست استفاده می کنند. همانطور که گفته شد شدت ورم بینی گوشتی پس از انجام فرایند جراحی بسیار بیشتر از بینی استخوانی می باشد. همچنین به وجود آمدن اسکار بر روی این دسته از بینی ها امری محتمل است. در چنین شرایطی جراح با تزریق این ماده موارد ذکر شده را کاهش و برطرف می سازد. به طور معمول تورم ناشی از عمل بینی های گوشتی باید پس از گذشت ۱۴ روز برطرف شوند. اما در برخی از موارد به دلایل مختلف از قبیل گوشتی بودن بینی ، این امکان وجود دارد تا ورم حتی تا یک سال  بعد از عمل نیز باقی بماند. در این مواقع پزشک با توجه به میزان تورم ، یک یا چند واحد کورتون به ناحیه تحت درمان تزریق می کند. تزریق این ماده باعث افزایش سرعت بهبودی و کاهش تورم موجود در ناحیه تحت درمان می شود.

همانطور که گفته شد احتمال به وجود آمدن اسکار در میان پوست بینی و استخوان یا غضروف بسیار زیاد است به گونه ای که می تواند ظاهر بینی فرد را تحت تاثیر قرار دهد. پیشروی بافت اسکار به قسمت های مختلف ، مانع از سازگار شدن و تطابق پیدا کردن پوست با فرم جدید بینی می شود. از همین رو جراح برای از بین بردن این بافت زائد و جلوگیری از تشکیل آن از این دارو استفاده می کند.

چسب زدن بینی پس از جراحی بینی گوشتی

یکی از مهم ترین سوالاتی که متقاضیان عمل بینی گوشتی از پزشک خود می پرسند این است که تا چه زمانی باید بینی را چسب بزنیم؟ در پاسخ به این سوال باید بگوییم مدت زمان و نحوه چسب زدن بینی بعد از عمل جراحی در روند بهبودی و تثبیت فرم بینی تاثیر گذار می باشد. چسب بینی به کاهش ورم بینی کمک بسیار زیادی می کند. از آنجایی که  تورم در بینی های گوشتی بسیار زیاد می باشد و ممکن است برای مدت طولانی تری باقی بماند نیاز است تا افرادی که بینی آن ها گوشتی است بعد از عمل برای زمان بیشتری از چسب استفاده کنند. این مدت زمان حداقل ۳ ماه در نظر گرفته شده است.

سینوزیت بیماری است که شاید بیشتر افراد از آن رنج می‌برند و اگر به موقع تشخیص و درمان نشود امکان دارد بیمار احساس ناخوشایندی پیدا کند و در واقع ناراحتی‌هایی برای وی به وجود آید. سینوس‌ها حفره‌های توخالی هستند که در استخوان‌های سر و صورت وجود دارد. این حفره‌ها تماما در نواحی بینی قرار گرفته‌اند و به چهار گروه تقسیم می‌شوند.

سینوس‌های استخوان پیشانی – بالای ابروها در قسمت نزدیک به مرکز صورت

سینوس‌های استخوان گونه و در زیر کاسه چشم‌ها.

سینوس‌هایی که در استخوان بین چشم ها و بینی وجود دارند.

سینوس‌هایی که در قسمت پشت بینی وجود دارند.

نقش سینوس‌ها در بدن چیست؟

رزونانس صدا: یعنی همچون محفظه‌ای مملو از هوایی که در اکثر آلات موسیقی موجود است سینوس‌ها هم موجب می‌شود که صدای انسان رساتر شنیده شود و نیز سینوس‌ها از انتقال صدای شخص از راه استخوانی جلوگیری میکنند یعنی زمانی که فردی حرف میزند صدای خودش را تنها به وسیله هوا می‌شنود در صورتی که اگر قرار باشد این انتقال به وسیله استخوان ها هم صورت گیرد فرد در زمان صحبت کردن صدای خودش را به دو شکل متفاوت می‌شنود.

کم شدن وزن جمجمه: سینوس‌ها با کم کردن جرم اندازه‌ی استخوان‌های جمجمه باعث می‌شود تحمل وزن آن‌ها برای فرد آسان می‌شود یعنی اگر سینوس‌ها نبودند سر انسان روی بدنش سنگینی می‌کرد.

• می‌توان به وسیله سینوس ها تغییرات رطوبت هوای تنفسی کنترل شود.

• با عوامل عفونی مبارزه می‌کند.

• تهیه و تامین موکوس دستگاه تنفس فوقانی.

• کم شدن صدمات وارده به سر.

• تاثیر به عنوان عایق حرارتی

سینوزیت چیست؟

زمانی که سینوس ها ملتهب می شوند و ترشحات آن ها افزایش می یابد به آن سینوزیت گفته می شود .

سینوزیت دو نوع می باشد . سینوزیت حاد که به همراه بیماری های عفونی مانند سرماخوردگی بروز می دهد و با تب و درد حاد و … خود را نشان می دهد و دیگری سینوزیت مزمن که برخی از افراد کشور درگیر آن هستند.

سینوزیت با چه علائمی همراه می باشد؟

1- سر درد یا سنگینی سر مخصوصا در نواحی پیشانی و گونه‌ها: البته در سینوزیت‌های مزمن – درد کمتری دارد و اکثر سنگینی سر احساس می‌شود. درد را بیشتر در سینوزیت های حاد یا سینوزیت‌های مزمن که به صورت یکباره به عفونت مبتلا می‌شوند می‌توان مشاهده کرد. این درد در اغلب موارد با خم شدن بیمار به جلو شدت پیدا میکند که دلیل آن تاثیر فیزیکی این در جابه جایی چرکی که در سینوس ها وجود دارد می باشد. این درد احتمال دارد به قسمت‌های دیگر سر و صورت سرایت کند.

2- نوع دیگر سردرد نشات گرفته از سینوزیت مخصوصا سینوزیت های مزمن دچار این درد می شود سر درد یا حتی گلو دردی با تماس با باد گرم و سرد می باشد.

3- آبریزش بینی

4- ترشحاتی در زمان صبح در پشت حلق وجود دارد

5- دهان بوی بدی به خود می گیرد

6- فرد برای صبحانه دچار بی اشتهایی می شود

7- فرد دچار تنگی نفس می شود و برخی اوقات بدخوابی های شبانه را تجربه می کند

8- حافظه شخص کند می شود و فرد به سختی تمرکز دارد

9- خستگی مفرط در طول روز

10- حالت تهوع و استفراغ

11- به گرما و سرما مخصوصا باد گرم و سرد فرد دچار حساسیت می شود

12- سرفه یا عطسه

13- سرماخوردگی های پشت هم

14- گوش احساس سنگینی می کند و بینایی فرد کاهش پیدا می کند

15- بینی دچار گرفتگی می شود

درمان سینوزیت:

سوالی که مطرح است اینکه آیا هر نوع سینوزیتی نیاز به آنتی بیوتیک دارد؟ یا درمان های دیگر لازم است؟

معمولا سینوزیت زمانی اتفاق می‌افتد که حفره‌های اطراف بینی در صورت دچار تورم می‌شود. گاهی اوقات این تورم غیر باکتریال است (یعنی یک عفونت چرکی نیست و صرفا یک تورم است و ممکن است آبریزش یا خلط ایجاد کند).گاهی نیز ممکن است چرکی باشد.

درمان سینوزیت حاد طبی و با استفاده از آنتی بیوتیک، مسکن، کاهش دهنده التهاب و احتقان انجام میشود.

در سینوزیتهای مزمن باید علت زمینه ای که معمولا در خود بینی‌ست درمان شود. انحراف تیغه بینی، پولیپ بینی و یا توربین های حجیم تنها با جراحی برطرف می‌شوند. در جراحی های مدرن با استفاده از آندوسکوپ مجاری بسیار باریک سینوس ها باز شده و ترشحات خارج میشوند.

عفونت بینی بعد از عمل یکی از عوارضی است که با مراقبت درست بعد از جراحی احتمال بروز آن کمتر می‌شود. پیشگیری از بروز عفونت یک مرحله حیاتی در هر جراحی است و جراحی بینی نیز از این قاعده مستثنی نیست. عفونت می تواند باعث بروز التهاب و زخم شود که ممکن است در نهایت حتی منجر به تغییر شکل بینی نیز گردد. انجام درست اقدامات پیشگیرانه لازم برای جلوگیری از بروز عفونت بسیار مهم است. اما اگر این پیشگیری‌ها موثر واقع نشوند و عفونت رخ دهد، این مورد باید به سرعت و به طور موثر تشخیص داده و درمان شود تا از بروز آسیب بیشتر جلوگیری شود.

علائم عفونت بینی بعد از عمل

یکی از مهم ترین نکاتی که پس از عمل بینی باید به آن توجه داشت، علائم و نشانه‌های عفونت است. داشتن مقداری قرمزی، کبودی و تورم  پس از جراحی، در ناحیه بینی طبیعی است، اما اگر این علائم شروع به تشدید کنند و یا همراه با تب باشند، این می‌تواند نشانه بروز عفونت بینی بعد از عمل باشد. از علائم دیگر نشان دهنده بروز عفونت بعد از جراحی بینی می‌توان به افزایش درد، خروج ترشحات چرکی از محل برش‌ها و تغییر در نحوه تنفس اشاره کرد.

توجه: در صورت مشاهده هر یک از علائم بالا، باید فوراً با جراح خود تماس بگیرید. با درمان سریع و به موقع، میتوان اکثر عفونت‌ها را با موفقیت و بدون ایجاد آسیب دائمی درمان کرد. با انتخاب جراح بینی خوب در تهران ریسک بروز عفونت بعد از جراحی را به حداقل برسانید.

علت بروز عفونت بینی بعد از جراحی

بروز عفونت بینی بعد از جراحی ممکن است به دلیل عدم رعایت مواردی در حین عمل یا در مراقبت پس از آن رخ دهد. این مشکلات می تواند شامل موارد زیر باشد:

1- وجود باکتری بر روی تجهیزات جراحی یا در اتاق عمل

2- انتقال باکتری به مایعات بدن مانند خون در حین جراحی

3- واکنش آلرژیک به مواد مورد استفاده در جراحی یا پروتز

4- عدم رعایت بهداشت از سوی بیمار

5- مراقبت نادرست از زخم

6- تداخل عمل بینی و بیماری‌های خاص افراد (دیابت، فشار خون و…)

7- استفاده طولانی مدت از چسب بینی

8- قرار گرفتن در معرض دود

9- استعمال مواد مخدر

10- ورود باکتری به بینی از طریق محل شکاف در پوست

توجه: برای کمک به کاهش خطر بروز عفونت بینی بعد از عمل جراحی، مهم است که از تمام دستورالعمل‌های درخواستی جراح، برای مراقبت پس جراحی، پیروی کنید; این شامل تمیز و خشک نگه داشتن محل جراحی، مصرف آنتی بیوتیک طبق دوز تجویزی و اجتناب از فعالیت‌هایی است که می‌تواند خطر عفونت را افزایش دهد.

پیروی از دستورالعمل‌های مربوط به مراقبت‌های بعد از عمل بینی بسیار مهم است. یکی از مهمترین این دستورالعمل‌ها نحوه شستشوی بینی بعد از عمل است که در زیر بطور خلاصه خدمتتان شرح داده می‌شود:

1- توصیه می‌کنیم از سرم نمکی یا محلول سالین بر روی پنبه‌ استریل یا پدهای گاز استریل استفاده کنید تا پوسته‌های اطراف لبه‌های بینی تان را تمیز کنید.

2- سپس داخل بینی خود را با سرنگ آسپیراتور بینی بشویید.

3- در نهایت، بینی خود را با استفاده از محلول آب نمک و بدون دست زدن به قسمت دیگری از صورت کاملاً بشویید و به آرامی خشک کنید.

علاوه بر شستشوی بینی بر اساس توصیه‌های بالا، در اینجا چند نکته اضافی وجود دارد که باید برای به حداقل رساندن خطر بروز عفونت در نظر داشته باشید:

1- تمام دستورالعمل های مراقبت پس از عمل را دنبال کنید.

2- محل بخیه‌ها و ناحیه جراحی خود را خشک نگه دارید.

3- از وارد کردن هرگونه فشار به بینی در طول فرایند بهبودی خودداری کنید.

4- از استعمال دخانیات، نوشیدنی‌های خیلی گرم یا خیلی سرد، غذاهای گرم یا تند دوری کنید

5- برای کمک به سیستم ایمنی بدن خود، استراحت و آبرسانی کافی داشته باشید.

6- رژیم غذایی بعد از عمل بینی را رعایت کنید و رژیم مناسب سرشار از پروتئین‌ها و ویتامین‌ها در پیش بگیرید.

7- حمام کردن بعد از عمل بینی مانعی ندارد ولی تا 10 روز بعد از عمل از برخورد آب با صورتتان بپرهیزید.

8- خونریزی بعد از عمل بینی طبیعی است اما اگر این خونریزی تا چند روز بعد از عمل هنوز هم ادامه داشت به پزشک مراجعه کنید.

درمان عفونت بینی بعد از عمل جراحی

درمان عفونت بینی بعد از عمل بینی تا حد زیادی به شدت عفونت و وسعت ناحیه درگیرشده بستگی دارد. عفونت‌های موضعی محدود به بافت نرم بینی را می‌توان به راحتی با آنتی‌بیوتیک درمان کرد. اما در مورد عفونت مرتبط با پروتزهای سیلیکونی مورد استفاده در جراحی، برداشتن پروتز گزینه‌ای است که باید در نظر گرفته شود.

عفونت بعد از عمل بینی و تزریق کورتون

هرگاه فردی تحت عمل جراحی زیبایی بینی قرار می‌گیرد به ناچار درجاتی از تورم در بینی پس از جراحی ایجاد می‌شود و دلیل اصلی تزریق کورتون پس از عمل بینی برای  کاهش تورم ناخواسته به صلاحدید پزشک جراح است. اما باید توجه داشت که اگر علائم عفونت بینی بعد از عمل دارید تزریق کورتون می‌تواند روند بهبودی را کند کرده و دردسرساز شود.